Keep Steki plugged in! Τhe first public financial report of our campaign #KeepStekiPluggedIn

read the report in more languages here

#KepStekiPluggedIn

The balance between struggles and practical solidarity is one of the main – and possibly the most difficult – issues that the antiracist movement faces. By this we mean the way these elements are combined and feed in to each other, so as solidarity does end up in paying back the state, or becoming an individualized humanitarianism, and in order for our claims not to end up just ideological babbling. We took risks in the past and we keep on risking, with social centers, solidarity schools, solidarity kitchens, housing squats for the refugees etc.

We encountered such a difficult risk 7 years ago with the Refugee Shelter of Thessaloniki (Siatistis str). This Refugee Shelter has been the only refugees’ accommodation in Thessaloniki for several years until January 2010 when it unexpectedly shut down. At that point, we had no choice but to step in and keep the Shelter alive, since we were the ones demanding hosting for the refugees. The Refugee Shelter worked quite exemplarily, managed by the joint assembly of tenants and activists, for about a year. The shelter’s material support was based only on the Antiracist Initiative and the solidarity of dozens of other people and collectives, who offered volunteer work, first aid items and money. Afterwards, the Antiracist Initiative resigned from the co-management of the Shelter, given that from the first moment our decision was that of temporary support, until the Shelter returns to a scheme of public funding and management.  However, that was not the case and so, by the end of 2014, the Shelter shut down permanently and the last tenants were transferred to flats.

Taking this risk, we gained a lot: comrades, experience and joy. The tenants also gained something as they found shelter and support. However, a huge problem remained a debt of 85,000 euros. In the summer of 2010, the Public Power Corporation (PPC, or DEI in Greek) stopped the power supply. Despite the continuing efforts to reconnect to the network, that was technically impossible. Meanwhile, not a single public institution accepted to do anything about it. So the only solution, in order for the tenants not to become homeless, was to bear the electricity connection into the legal entity representing the Social Center/Migrants’ Place (Steki). In the meantime, from 2010 to 2014 and although we were well aware that we were being charged with the electricity bills, we could not request a power disconnection as long as there were still refugees, families and children accommodated inside the building. When the Refugee Shelter was eventually evacuated from the tenants and we stopped the power supply, the PPC transferred the Refugee Shelter’s debt to the Social Center’s (Steki) bill and, despite our constant interventions, it was made clear to us that there is no chance of cancelling this debt. Consequently, if we do not pay it back, the Social Center will be shut down, without this guaranteeing that we will get rid of the debt. In addition, we will also experience a political defeat of the Antiracist Initiative of Thessaloniki and the solidarity movements.

Facing these threats, we decided to recognize the debt and request the arrangement of the repayment: monthly installments of € 1,200. For a year now, we set up a campaign for the financial support and for the first time in our history we asked solidary collectives, comrades and friends, to help us #KeepStekiPluggedIn. We also clarified that only for this reason we will accept money from the state and other stakeholders,  despite that it is Steki’s and the Antiracist Initiative’s statutory decision not to accept any private or state funding for their activities. However, this debt is not ours and the only possible way for anyone who shares the responsibility to contribute is through our own account. Therefore, we decided that any donation will be published and, of course, it will be directed only to the payment of the debt.

A year later, we publish the first financial report of our campaign. During this time, we received €15,000 from “Solidarity for All”, €1,200 from Thessaloniki Port Authority, €2,400 from Hellenic Petroleum, €1,000 from the Association of Hospital Doctors in Thessaloniki, €1,200 from the Social Solidarity Clinic of Thessaloniki, €300 from “Asamblea apoyo migrantes Salamanca “, €300 from comrades from the Basque Country, €150 from Portuguese social centers, €280 from the RedNoteBook website, €420 from the Radical Left Network, €2,600 from individual contributions and €2,800 from our crowdfunding webpage at keepstekipluggedin.com. From the total of 27,668 euros, 12 installments (€14,400) and €7,000 in interest have been already paid. At this point, we need to stress that for no other reason we would ever accept some of the above amounts, such as the ones coming from companies, except for the repayment of the Refugee Shelter’s debt.

In conclusion, we are still plugged-in and we keep up the struggle, but we still need the solidarity of all of you:

– Visit the keepstekipluggedin.com webpage and make a donation through our crowdfunding platform. Any amount, even two or five euros, is valuable and encouraging for us. You can also repeat these donations whenever possible for you.

– Contact us for a regular subscription through a bank order.

– Spread this message wherever and whenever you can.

– Organize in your social centers, your areas and neighborhoods and towns an event for the financial support of Steki.

– Join our events in Thessaloniki starting next Sunday, 12th of November, from 7 pm and on at Steki (Ermou 23). This event will open with a presentation of the Refugee Shelter project and the #KepStekiPluggedIn campaign, together with a presentation for City Plaza squat, the new initiative for the refugees’ housing in Athens. A concert of “Pleeri Ntaksi” will follow, accompanied by a free contribution bazaar (such as paintings, books, discs, clothes and so on) for the financial support of the campaign.

#KepStekiPluggedIn

Social Center – Migrants’ Place (Steki)

Ermou str. 23, Thessaloniki

socialcenter.gr

 

 

 

Να κρατήσουμε το Στέκι ζωντανό! Πρώτος δημόσιος οικονομικός απολογισμός της καμπάνιας #KeepStekiPluggedIn

#KeepStekiPluggedIn

Ένα από τα βασικά, και ίσως το πιο δύσκολο, στοίχημα του αντιρατσιστικού κινήματος, είναι το πώς συνδυάζεται η διεκδικητική πάλη με την έμπρακτη αλληλεγγύη. Πώς συνταιριάζει και αλληλοτροφοδοτεί η μία την άλλη, για να μην ξεπέφτει η αλληλεγγύη σε ξεχρεώμα του κράτους, ή σε εξατομικευμένη άσκηση ανθρωπισμού, και για να μην μπερδεύεται η διεκδίκηση με την ιδεολογική φλυαρία. Το στοίχημα αυτό το παίξαμε και το παίζουμε πολλές φορές, στα στέκια, στα σχολεία αλληλεγγύης, στις κουζίνες, στις καταλήψεις στέγης για τους πρόσφυγες.

Ένα τέτοιο δύσκολο στοίχημα παίξαμε και πριν από 7 χρόνια στον Ξενώνα Προσφύγων της οδού Σιατίστης. Ο Ξενώνας αποτελούσε για χρόνια τη μοναδική δομή φιλοξενίας προσφύγων στην πόλη, μέχρι που το Γενάρη του 2010 ξαφνικά έκλεισε. Όταν λοιπόν το δικό μας αίτημα ήταν η φιλοξενία, δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να μπούμε μέσα και να τον κρατήσουμε ανοιχτό. Για ένα χρόνο περίπου, ο Ξενώνας πράγματι λειτούργησε μάλλον υποδειγματικά, διαχειριζόμενος από την κοινή συνέλευση ενοίκων και αλληλέγγυων. Υλικά στηριζόταν μόνο από την Αντιρατσιστική και την αλληλεγγύη δεκάδων άλλων ανθρώπων και συλλογικοτήτων, οι οποίοι πρόσφεραν εθελοντική δουλειά, είδη ανάγκης και χρήματα. Στη συνέχεια, η Αντιρατσιστική αποχώρησε από τη συνδιαχείριση, καθώς η στήριξή μας από την αρχή είχε τον χαρακτήρα του προσωρινού, ώσπου να επιστρέψει ο ξενώνας σε ένα καθεστώς δημόσιας χρηματοδότησης και διαχείρισης – το οποίο ωστόσο δεν έγινε, ώσπου στα τέλη του 2014, έκλεισε οριστικά και οι τελευταίοι ένοικοι μεταφερθήκαν σε διαμερίσματα.

Από το στοίχημα αυτό κερδίσαμε πολλά: συντρόφους και συντρόφισσες, εμπειρία, χαρά. Και φυσικά κέρδισαν κι οι ένοικοι, που βρήκαν στέγη και στήριξη. Μας έμεινε όμως και ένας μεγάλος βραχνάς: ένα χρέος 85.000 ευρώ. Το καλοκαίρι του 2010, η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες να το επανασυνδέσουμε, αυτό δεν ήταν τεχνικά δυνατό. Από την άλλη, κανένας δημόσιος φορέας δεν δέχθηκε να κάνει οτιδήποτε. Έτσι, η μόνη λύση για να μην βρεθούν οι ένοικοι στο δρόμο, ήταν να ζητήσουμε την επανασύνδεση του ρεύματος στο όνομα του Στεκιού Μεταναστών. Φυσικά, γνωρίζαμε ότι όλο αυτό το διάστημα, από το 2010 ως το 2014, το ρεύμα συνέχιζε να χρεώνεται στο όνομά μας. Όμως, όσο μέσα έμεναν ακόμα πρόσφυγες και μικρά παιδιά, δεν μπορούσαμε να ζητήσουμε τη διακοπή του. Τελικά, μετά την οριστική εκκένωση του κτιρίου του Ξενώνα από τους ενοίκους του και τη διακοπή της σύνδεσης, η ΔΕΗ μετέφερε το χρέος στη σύνδεση του Στεκιού και, παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις μας, μας ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα διαγραφής. Αν δεν πληρώσουμε συνεπώς, το Στέκι θα κλείσει, χωρίς βέβαια ούτε αυτό να μας απαλλάξει από το χρέος. Και μαζί, πιστεύουμε, θα έχουμε μία πολιτική ήττα και υποχώρηση για την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και τα κινήματα αλληλεγγύης.

Μπροστά σε αυτούς τους κινδύνους, αποφασίσαμε να αναλάβουμε αυτό το χρέος και να ζητήσουμε τη ρύθμιση και την αποπληρωμή του – με μηνιαίες δόσεις των 1.200 ευρώ. Εδώ κι ένα χρόνο λοιπόν, στήσαμε μία καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης και απευθυνθήκαμε σε αλληλέγγυες συλλογικότητες, στους συντρόφους και τις φίλες μας, ζητώντας -για πρώτη φορά- να μας βοηθήσουν να κρατήσουμε το στέκι ζωντανό. Διευκρινίσαμε επίσης ότι, μόνο για αυτό το λόγο, θα δεχθούμε και χρήματα από κρατικούς και άλλους φορείς, αφού με καταστατική μας απόφαση το Στέκι κι η Αντιρατσιστική δεν δέχεται καμία ιδιωτική ή κρατική χρηματοδότηση για τη δράση της. Το χρέος αυτό όμως δεν ήταν δικό μας, ενώ ο μόνος τρόπος να συνεισφέρει ο οποιοσδήποτε συνυπεύθυνος φορέας είναι μέσω του δικού μας λογαριασμού. Για το λόγο αυτό είπαμε ότι οι οι ενισχύσεις αυτές θα δημοσιεύονται ανοιχτά και –φυσικά- θα κατευθύνονται μόνο στην πληρωμή των δόσεων.

Ένα χρόνο μετά λοιπόν, κάνουμε τον πρώτο δημόσιο οικονομικό απολογισμό της καμπάνιας μας. Σε αυτό το διάστημα έχουμε λάβει 15.000 ευρώ από την «Αλληλεγγύη για Όλους», 1.200   από τον Οργανισμό Λιμένα Θεσσαλονίκης, 2.400 από Ελληνικά Πετρέλαια, 1.000 από την Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης, 1.200 από το Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης, 300 από την “Asamblea apoyo migrantes Salamanca”, 300 από συντρόφους/ισσες της Χώρας των Βάσκων, 150 από κινηματικούς χώρους της Πορτογαλίας, 280        από τη σελίδα RedNoteBook, 420 από τη Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά, άλλα 2.600 περίπου από ατομικές συνεισφορές και άλλα 2.800 από το Crowdfunding μέσω της σελίδας της καμπάνιας keepstekipluggedin.com. Σύνολο, 27.668 ευρώ, από τα οποία ήδη πληρώθηκαν 12 δόσεις, ύψους 14.400 ευρώ και άλλες 7.000 περίπου σε τόκους. Το ξαναλέμε εμφατικά, κάποια από τα παραπάνω ποσά, όπως αυτά από εταιρίες, δεν θα τα ζητούσαμε εμείς για κανέναν λόγο, παρά μόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους του Ξενώνα.

Το συμπέρασμα, παραμένουμε ακόμα ζωντανοί και ζωντανές και το παλεύουμε. Συνεχίζουμε να χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη όλων σας:

  • Μπείτε στη σελίδα keepstekipluggedin.com και κάντε μία δωρεά μέσω crowdfunding, όσο μπορείτε. Και δυο και πέντε ευρώ είναι πολύτιμα και ενθαρρυντικά για εμάς. Και επαναλάβετε όποτε μπορείτε.
  • Επικοινωνήστε μαζί μας για να κάνετε μία σταθερή τραπεζική εντολή για τακτική συνδρομή.
  • Διαδώστε αυτό το κάλεσμα όπου μπορείτε.
  • Οργανώστε στο στέκι, στο χώρο, στην πόλη σας μια βραδιά ενίσχυσης για το Στέκι Μεταναστών.
  • Ελάτε στις εκδηλώσεις που θα κάνουμε το επόμενο διάστημα στη Θεσσαλονίκη με πρώτη την Κυριακή 12 Νοέμβρη, από τις 7 μμ στο Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23). Η εκδήλωση θα ανοίξει με παρουσίαση του –παλιού- εγχειρήματος του Ξενώνα Προσφύγων και της καμπάνιας για το χρέος, καθώς και της κατάληψης City Plaza, του νέου εγχειρήματος για τη στέγαση των προσφύγων στην Αθήνα. Θα συνεχίσει με συναυλία από τους «Πλήρη Ντάξει» και θα συνοδεύεται με παζάρι ελεύθερης συνεισφορές (έργα ζωγραφικής, βιβλία, δίσκοι, ρούχα κα) για την οικονομική ενίσχυση της καμπάνιας για το χρέος.

#KeepStekiPluggedIn

Στέκι Μεταναστών – Κοινωνικό Κέντρο

Ερμού 23, Θεσσαλονίκη

socialcenter.gr

Καταγραφή των Αλληλέγγυων Χίου από το hotspot της ΒΙΑΛ

Μετά την κοινή δήλωση αντιρατσιστικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων αλληλεγγύης που δημοσιεύθηκε την περασμένη βδομάδα, μια καταγραφή των Αλληλέγγυων Χίου ( Αλληλεγγυοι ΧΙΟΥ / Chios Solidarity ) από το hotspot της ΒΙΑΛ στη Χίο έρχεται να υπογραμμίσει με τον πιο εμφατικό τρόπο την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στα κέντρα αυτά στα νησιά του Αιγαίου, αλλά και τις δομικές παθογένειες που γεννά το υφιστάμενο πλαίσιο διαχείρισης του μεταναστευτικού – προσφυγικού, όπως έχει αναδειχθεί πολλάκις από τα κείμενα και τις ανακοινώσεις οργανώσεων, δημοσιογράφων κι ακτιβιστών.

https://solidaritychios.wordpress.com/2017/10/18/vial-drama/

20ό Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, ένα αξέχαστο τριήμερο!

Ήταν ένα φοβερό τριήμερο! Δύσκολα θα μπορούσαμε να περιγράψουμε πιο συνοπτικά, αλλά και πληρέστερα, την αίσθηση που άφησε το 20ό Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης​.

Οι συζητήσεις κι εκδηλώσεις ήταν ίσως οι πολυπληθέστερες σε συμμετοχή που έχουμε δει στα 20 χρόνια, τα θεατρικά και τα χορευτικά ξεπέρασαν τις δυσκολίες που δημιουργεί η συνθήκη του ανοιχτού χώρου και μας ενθουσίασαν, τα πιτσιρίκια ζουζούνισαν όπως τους αρμόζει στον παιδότοπο, το κέφι στις 2 σκηνές δεν έσβηνε όσα νερά και μπύρες κι αν το ποτίζαμε μέχρι το ξημέρωμα.

Την ίδια στιγμή υπήρχε διάχυτη αυτή η γλυκιά φεστιβαλική αίσθηση ότι το Αντιρατσιστικό είναι μια πραγματικά έξοχη ευκαιρία συνάντησης. Άνθρωποι διάσπαρτοι σε όλο το χώρο συζητούσαν και περνούσαν όμορφα, παλιοί σύντροφοι βρισκόντουσαν μετά από καιρό, νέες συντρόφισσες κουβέντιαζαν πώς θα αλλάξουν τον κόσμο, άλλοι χόρευαν, άλλες φλέρταραν, ο κόσμος μοιραζόταν πραγματικά το χωροχρόνο όπως οργανώθηκε από όλες μας δίπλα στην παραλία.

Κι ενώ τα τελευταία υλικά μαζεύονται από το πάρκο, νιώθουμε μεγάλη ανάγκη να ευχαριστήσουμε την καθεμιά που συμμετείχε περνώντας, παρακολουθώντας τις εκδηλώσεις και τις δράσεις του φεστιβάλ, τον καθένα που στήριξε κι ενίσχυσε και οικονομικά τη διοργάνωση, όλους και όλες που, δείχνοντας τη στοιχειώδη φροντίδα για τα σκουπίδια τους, έκαναν εύκολη τη δουλειά του μαζέματός τους και καταφέραμε έτσι να αφήσουμε στο χώρο κυριολεκτικά μόνο τα ίχνη απ’ τις πατημασιές μας.

Να ευχαριστήσουμε λίγο περισσότερο και πιο ιδιαίτερα τις οργανώσεις και τις συλλογικότητες που τρέξανε τις εξαιρετικές συζητήσεις, τις ομάδες που παρουσίασαν τις παραστάσεις τους, αλλά και αυτές που γέμισαν με χρώματα, ήχους και παιχνίδια την παιδογωνιά, τους κρουστοφόρους που ξεσήκωσαν τον κόσμο της παραλίας και τους “ανάγκασαν” να έρθουν στο πάρκο, τα παιδιά από την jpeg και τη softex που εκθέσαν τα έργα τους, τις μπάντες και τα σχήματα που γέμισαν τις δύο σκηνές και διονυσίασαν την όλη κατάσταση.

Τέλος και πάνω από όλα, να ευχαριστήσουμε τον καθένα και τη καθεμιά, που οργανωμένα ή όχι, κουβάλησαν ένα ταμπλό, έψησαν πέντε σουβλάκια, σέρβιραν τρεις μπύρες, ξενύχτησαν στην περιφρούρηση επί 10 μέρες περίπου. Αυτά τα μικρά ή μεγαλύτερα είναι που κάνουν το Φεστιβάλ εφικτό και τελικά δυνατό. Και του χρόνου!

ΔΤ-23-25/6, 20ό Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης

20ό Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης

«Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι αλλάζει!»

23-25 Ιούνη, Πάρκο των Εποχών, Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης (Στάση Σχολή Τυφλών)

Το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης κλείνει φέτος στη Θεσσαλονίκη τα 20 του χρόνια κι επιστρέφει εκεί που μεγάλωσε, στη νέα παραλία. Στόχος μας να γίνει ένα μεγάλο, ανοιχτό, κινηματικό και πολιτιστικό γεγονός, που θα μας βοηθήσει όλους και όλες να αναθαρρήσουμε στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.

Το πολιτικό πλαίσιο και πρόγραμμα του φεστιβάλ φέτος δίνει έμφαση στους αγώνες των προσφύγων για ανοιχτά σύνορα και άσυλο, στο δικαίωμα όλων των παιδιών στην εκπαίδευση, στους εργατικούς αγώνες και την πάλη της νεολαίας ενάντια στην επισφάλεια, στις διακρίσεις στην εργασία με βάση το φύλο ή το σεξουαλικό προσανατολισμό, στην επίθεση στη δημόσια υγεία, στις αντιστάσεις στις ιδιωτικοποιήσεις και την υφαρπαγή των κοινών αγαθών και των δημόσιων χώρων, στην πάλη ενάντια στην ακροδεξιά και το φασισμό, στις απειλές νέων πολέμων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή της Μεσογείου· συνολικά 19 πολιτικές συζητήσεις, εργαστήρια και βιβλιοπαρουσιάσεις που συνδιοργανώνονται από δεκάδες συλλογικότητες (στη σελίδα μας μπορείτε να βρείτε το πολιτικό κάλεσμα του φεστιβάλ, καθώς και το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεών του).

Φεστιβάλ όμως σημαίνει και γιορτή· γιορτή του πολιτισμού, της δημιουργίας, αλλά και των παιδιών, γεμάτη αγαπημένες μουσικές, γευστικές και αισθητικές περιπλανήσεις. Στις τρεις αυτές μέρες (και νύχτες) θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις από σχήματα της πόλης μας, θα ξεσηκώσουμε την παραλία με γνωστές μπάντες του δρόμου, θα περιδιαβούμε εκθέσεις με έργα προσφύγων και ντόπιων, ενώ ο παιδότοπος του φεστιβάλ θα κρατήσει για άλλη μια φορά την καλύτερη παρέα στα παιδιά με εργαστήρια τσίρκου, capoeira, δημιουργικής γραφής και θεατρικά παιχνίδια! Και όταν η βραδιά θα έχει πια προχωρήσει, οι δύο μουσικές σκηνές μας -χωρίς ιεραρχίες και προτεραιότητες- θα γεμίζουν με 24 συνολικά σχήματα που στηρίζουν -και φέτος χωρίς καμία χρηματική αμοιβή- το φεστιβάλ. Πολυσυλλεκτικές και στις μουσικές τους θα φιλοξενήσουν από ήχους ηπειρώτικου κλαρίνου, μέχρι βαλκανική dub, κι από κρητικά και έντεχνα ποντιακά μέχρι ska punk, ενώ δεν θα λείπει και το καθιερωμένο ρεμπετολαϊκό γλέντι.

Κι όλα αυτά με το μοναδικό κέφι και τη συντροφική διάθεση που χαρακτηρίζει όσες και όσους κοπιάζουμε απολύτως εθελοντικά για να στηθεί αυτό το χειροποίητο φεστιβάλ, το οποίο φέτος μάλιστα θα γίνει σε απολύτως ανοιχτό χώρο, χωρίς καμία είσοδο, για να διευκολύνει τη συμμετοχή όλων. Ραντεβού λοιπόν στο Πάρκο των Εποχών, στη Νέα Παραλία, από την Παρασκευή 23 ως την Κυριακή 25 Ιούνη μετά τις 19:00! Γιατί ο κόσμος μόνο όταν τον μοιραζόμαστε ομορφαίνει!

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

FB event: https://www.facebook.com/events/1436793796399732/

Promo video: https://www.youtube.com/watch?v=-rcdpfvhtko

Παρακάτω θα βρείτε:
  1. Το παρόν Δελτίο Τύπου
  2. Το πολιτικό κάλεσμα του φεστιβάλ
  3. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων (σε κείμενο και σε τετρασέλιδο βιβλιαράκι pdf)
  4. Τις αφίσες του φεστιβάλ (κεντρική, εκδηλώσεων, συναυλιών)
  5. Το ηχητικό σποτ του φεστιβάλ


Πρόγραμμα 20ού Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Παρασκευή 23/6

Πολιτικές συζητήσεις – εργαστήρια (ξεκινούν στις 7μμ)

  • Οι μετανάστες στους εργατικούς αγώνες ενάντια στον Μνημονιακό μεσαίωνα. Αντίσταση στην ποινικοποίηση των εργατικών κινητοποιήσεων

Ομιλητές/τριες: μετανάστες εργαζόμενοι ΒΙΟΜΕ, εργαζόμενος από το Δ.Σ. του ΣΜΕΘ, εργαζόμενος delivery από την ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ στον Επισιτισμό    

Διοργάνωση: Σωματείο Εργαζομένων Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (Σ.Ε.ΒΙΟ.ΜΕ) – Σωματείο Μισθωτών Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης (Σ.Μ.Ε.Θ) – ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ στον Επισιτισμό

  • Η υγεία σε κρίση και πρόσφυγες:

– Η υγεία σε κρίση και πρόσφυγες

– Φτιάχνοντας την ψυχιατρική μου διαθήκη, δικαίωμα στην ελεύθερη βούληση

Ομιλητές/τριες: μέλος της ΕΝΙΘ, μέλος του ΚΑΙ, μέλος του παρατηρητηρίου για την ψυχική υγεία

Διοργάνωση: Παρατηρητήριο για τη ψυχική υγεία, Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης,  ΕΝΙΘ

  • Η δίκη της χρυσής αυγής και η μάχη ενάντια στην ακροδεξιά σε Ελλάδα και Ευρώπη

Ομιλητές/τριες: Θανάσης Καμπαγιάννης – Δικηγόρος πολιτικής αγωγής, Φύλλια Πολίτη (ΚΕΕΡΦΑ), Αλεξάνδρα Πολιτάκη – πολιτική επιστήμονας-ακτιβίστρια

Διοργάνωση: Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή

  • Ισλαμοφοβία, ιμπεριαλισμός και αντιρατσιστική πάλη σήμερα

Ομιλητές/τριες: Γιώργος Τσιάκαλος – επίτιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Παναγιώτης Λίλλης – μέλος της Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό, Θόδωρος Καραγιαννίδης – καθηγητής σε πρόσφυγες

Διοργάνωση: Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό », παιδαγωγοί της αλληλεγγύης

  • Ο πόλεμος και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην πόρτα μας!

Το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι ΗΠΑ, οι πολυεθνικές στις ΑΟΖ, ο αντιδραστικός άξονας Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ

Ομιλητές/τριες: Παύλος Αντωνόπουλος – μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Τάσος Σαπουνάς –  μέλος του ΚΚΕ-μλ

Διοργάνωση: ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ-μλ, Παλαιστινιακός σύνδεσμος

+ακολουθεί προβολή κι ενημέρωση για τον Ινδό επαναστάτη GN Saibaba

  • Οι επιπτώσεις από την εξόρυξη χρυσού σε Θεσσαλονίκη και βόρεια Ελλάδα

Ομιλητές/τριες: Στέλιος Νικητόπουλος – δημοσιογράφος της ΕΡΤ, Μαρία Καδόγλου – παρατηρητήριο μεταλλευτικών δραστηριοτήτων

Διοργάνωση: SOS Χαλκιδική

  • Οι βασικοί άξονες του πρώτου τόμου της ιστορίας της σεξουαλικότητας του Foucault

εργαστήριο

Διοργάνωση: Sylvia Rivera

 

Θεατρικές-Χορευτικές Παραστάσεις 

  • Θέατρο Δρόμου

από τη θεατρική Ομάδα SoloKryo – 8μμ στην παραλία

  • Πορεία σε βραζιλιάνικους ρυθμούς

από τους Paranaue – 8.30μμ με εκκίνηση στις ομπρέλες της Νέας Παραλίας

  • Τα Πάθη του Χριστού

(Μία Βυζαντινή τραγωδία με τον τρόπο του Ευριπίδη για τα Πάθη του θεανθρώπου και το θρήνο της Θεοτόκου)

θεατρική παράσταση από την ομάδα Supermarket  – 8.15μμ

  • Χορευτικό δρώμενο

από τη ΖΩΗ- Γυναίκες από την Αλβανία – 9.15μμ

  • Τι Πήρανε Μαζί Τους

παράσταση απ’ τη Διεθνή Γυμνή Ποδηλατοδρομία – 9.30μμ

 

 Παιδότοπος (ξεκινά στις 7μμ)

  • Τι; & Ε;

Εργαστήριο τσίρκου: παιχνίδι, face painting, μπαλονοκατασκευές

 

 Συναυλίες (ξεκινούν στις 10μμ)

Ανατολική Σκηνή: Γιώργος Μιχαήλ – Δημήτρης Βαβλιάρας, Παντελής Σπύρου – Ελένη Δελημπέη, Mess Στον Τεκέ, Βουκολική Διαταραχή

Δυτική Σκηνή: Sailing Tomatoes, Ελένη & Σουζάνα Βουγιουκλή, Vodka Rag, The Correys

 

Σάββατο 24/6

Πολιτικές συζητήσεις – εργαστήρια (ξεκινούν στις 7μμ)

  • Οι ευρωπαϊκές πολιτικές για το μεταναστευτικό & το προσφυγικό , συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας και πολιτική συγκυρία

Ομιλητές/τριες: Απόστολος Φωτιάδης – δημοσιογράφος, Φώτης Μπενλισόι – νομικός και μέλος του BASLANGIÇ (Toυρκία), Κώστας Τορπουζίδη – μέλος της ΚΕΕΡΦΑ, μέλος της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας

Διοργάνωση: Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης,  ΚΕΕΡΦΑ-Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή

  • Η νεολαία σε δύο βάρκες, ανεργία και επισφάλεια. Τα σχέδια τους να ναυαγήσουν στους αγώνες μας

Ομιλητές/τριες: Λήδα Δώδου – Δίκτυο Ανέργων κι Επισφαλώς Εργαζομένων, Φένια Ρίζου – Λάντζα, Δήμητρα Βαρνάβα – Ταξική πορεία

Διοργάνωση: Δίκτυο Ανέργων κι Επισφαλώς Εργαζομένων, Λάντζα, Ταξική πορεία

  • Ξεπούλημα κοινωνικών αγαθών, οικονομικού και βιομηχανικού ιστού της πόλης

Ομιλητές/τριες: Μέλη των σωματείων της ΕΛΒΟ, της ΕΥΑΘ και του ΟΛΘ

Διοργάνωση: “Πρωτοβουλία για την ενότητα της ΕΛΒΟ”, Σωματείο ΕΥΑΘ, σωματεία ΟΛΘ

  • Ελεύθεροι χώροι και παράκτιο μέτωπο, ιστορίες υφαρπαγής του δημόσιου χώρου

Ομιλητές/τριες: Μπάμπης Νανακούδης – Κίνηση πολιτών Χορτιάτης, Πέτρος Κακούρος – Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση του στρατοπέδου Παύλου Mελά, Γιάννης Γρηγοριάδης – Συντονιστής

Διοργάνωση: Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση του στρατοπέδου Παύλου Μελά, Κίνηση πολιτών Χορτιάτης

  • Ευρωζώνη –ΕΕ : Η πρόταση της αριστεράς

Ομιλητές/τριες: Γιάννης Τόλιος – διδάκτορας οικονομικών, μέλος της πολιτικής γραμματείας της Λαϊκής Ενότητα, Άγγελος Φουρνότζης – μέλος ΟΚΔΕ, Δραγανίγος Αντώνης – ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Διοργάνωση: ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ, ΟΚΔΕ

  • Ο θάνατος της σοσιαλδημοκρατίας

Ομιλητές/τριες: άτομα, συλλογικότητες και οργανώσεις της αριστεράς

Διοργάνωση: Πλατύπους

 

Θεατρικές-Χορευτικές Παραστάσεις 

  • Χοροί από τη Γεωργία

από το σύλλογο «Κολχίς» – 8μμ

  • «Αν θυμάμαι καλά έτσι συνέβησαν τα πράγματα, κύριε Πρόεδρε»

(Η ιστορία ενός ανθρώπου που φορούσε ένα περίεργο καπέλο. Η ιστορία ενός ανθρώπου που έπρεπε οπωσδήποτε να φοράει αυτό το περίεργο καπέλο. Ή η ιστορία ενός ανθρώπου που σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να φοράει αυτό το περίεργο καπέλο. Η ιστορία όπως την φαντάστηκε ο καθένας να συμβαίνει. Κι όταν φαντάζεται κανείς να συμβαίνει μια ιστορία, κανένα τέλος δεν είναι το σωστό.)

θεατρική παράσταση από το εφηβικό εργαστήριο «Ο μυθομανής Τσάρλι» του θεάτρου εΦ  – 8.30μμ

  

Παιδότοπος (ξεκινά στις 7μμ)

  • Capoeira για παιδιά

JACOBINA ARTE  DO JO GO (συντονιστής professor Malanda Σταμάτης Κράββαρης)

  • «Μαζί φτιάχνουμε μια ιστορία»

Μίνα Γκρέκα εκπαιδευτικός εμψυχώτρια εργαστηρίων δημιουργικής γραφής για παιδιά

 

Συναυλίες (ξεκινούν στις 10μμ)

Ανατολική Σκηνή: Νατάσα Χρηστίδου-Αποστολος Δημητρακοπολος, Interrail, Μέθωδος των 3 και γλέντι με τη Βάσω Βασιλειάδου

Δυτική Σκηνή: Ψύλλοι Στα Άχυρα, Balguns, 63 High, Koza Mostra

 

 

Κυριακή 25/6

Πολιτικές συζητήσεις – εργαστήρια (ξεκινούν στις 7μμ)

  • Έφηβοι στο περιθώριο: συζητώντας για την εκπαίδευση των αποκλεισμένων- πρακτικές & προοπτικές

Ομιλητές/τριες: Θοδωρής Καραγιαννίδης – συντονιστής ΔΥΕΠ, Σοφία Στεφανίδου – εκπαιδευτικός, μέλος των Παρεμβάσεων Δ.Ε, Έλενα Πατήλα – ψυχολόγος, υπεύθυνη προγραμμάτων

Διοργάνωση: Ομάδα μαθημάτων Εκτός Τάξης, Σχολείο αλληλεγγύης Οδυσσέας, Σύλλογος Εθελοντών Υποστήριξης Ανηλίκων & Νέων Εντός#Εκτός, Γ’ ΕΛΜΕ

  • Φύλο, σεξουαλικός προσανατολισμός και έκφραση φύλου : Οικονομική κρίση, διακρίσεις και διεκδικήσεις

– Η κρίση, οι μνημονιακές πολιτικές και οι συνέπειες τους στις ζωές των γυναικών

– Διακρίσεις στην εργασία βάση φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και έκφρασης φύλου

– Οι αγώνες και τα κινήματα των γυναικών στη Ελλάδα και των κόσμο

Ομιλητές/τριες: Ματίνα Πετρίδου – Radical Pride, Βούλα Τάκη –  Χώρος αλληλεγγύης γυναικών- πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στο χρέος, Κατερίνα Κλείτσα – μέλος του Ξεκινήματος

Διοργάνωση: Χώρος αλληλεγγύης γυναικών- πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στο χρέος και στα μέρα λιτότητας, Radical Pride

  • Το δικαίωμα στη στέγαση και το κίνημα κατά των πλειστηριασμών

Ομιλητές/τριες: Ζήσης Κλεισιάρης – μέλος του συντονισμού συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης, μέλος της Επιτροπής δράσης δυτικών συνοικιών

Διοργάνωση: Συντονισμός συλλογικοτήτων κατά των πλειστηριασμών, Επιτροπή δράσης  δυτικών συνοικιών

  • Η παγκόσμια κρίση και οι διεθνείς πολιτικές εξελίξεις. Ποιά εναλλακτική για το εργατικό κίνημα και την αριστερά στην Ελλάδα

Ομιλητές/τριες: Τουλιάτος Χρήστος – περιοδικό Εκτός Γραμμής , Δημοσθένης Παπαδάτος -RedNotebook , Ηρακλής Χριστοφορίδης – εκδόσεις Εργατική Πάλη

Διοργάνωση: Δικτύωση ριζοσπαστικής αριστεράς, Δίκτυο για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, Ανασύνθεση-ΟΝΡΑ, ΟΚΔΕ, ΑΡΑΝ

  • Βιβλιοπαρουσίαση: «Φυλακή, Κυβερνολογική. Δύο κείμενα», Michel Foucault

Ομιλητές/τριες: Δημήτρης Κόρος – μεταφραστής, Μάριος Εμμανουηλίδης -Συγγραφέας, Γιώργος Στεφανίδης -επιμελητής

Διοργάνωση: Ακυβέρνητες Πολιτείες – συνεργατικό βιβλιοπωλείο

  • Η πολιτική σημασία των ιστοριών ζωής

Ομιλητές/τριες: Τασούλα Βερβενιώτη – ιστορικός, Μαρούλα Μποντίλα – φιλόλογος (Κοινωνικό Εργαστήρι), Τάνια Βοσνιάδου – ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια (Κοινωνικό Εργαστήρι), Νίκος Κωνσταντίνου – πωλητής περιοδικού Σχεδία,  τη συζήτηση συντονίζει το μέλος του Εργαστηρίου Ελένη Χοντολίδου

Διοργάνωση: Κοινωνικό Εργαστήρι

 

Θεατρικές-Χορευτικές Παραστάσεις 

  • Μουσική Πορεία

με την Μπάντα δρόμου του Κρουστόφωνου – 8μμ

  • A la Calle – Flamenco Στο Δρόμο

(To Studio Flamenco Pellizco φέρνει το flamenco στους δρόμους της Θεσσαλονίκης! Τραγούδι, κιθάρα και χορός γίνονται ένα σε μια μεγάλη γιορτή δρόμου και μας ταξιδεύουν στα σοκάκια της Ανδαλουσίας με την ζωντάνια και την εκρηκτικότητα που χαρακτηρίζουν την ιδιαίτερη αυτή τέχνη.)

από το Studio Flamenco Pellizco  – 8.15μμ

  • Στην Πορεία

(Έχω αργήσει. Βιάζομαι. Είναι κλειστοί οι δρόμοι. Κι αν δεν ήταν; Έχει πορεία σήμερα. Αν δεν ήταν σήμερα;

Ένα αγόρι. Ένα κορίτσι. Μια τυχαία συνάντηση. Ένα όνειρο που πραγματοποιείται. Κι αν δεν βρίσκονταν ποτέ;

Όταν η ομορφιά, συναντά την ασχήμια. Όταν το καλό, μπλέκεται με το κακό. Το όνειρο με την πραγματικότητα. Κι αν όλα ήταν αλλιώς; Πόσο ξεκάθαρα μπορείς να απαντήσεις; Πόσο εύκολο είναι να βάλεις τα πράγματα σε μια σειρά; Άλλωστε στην πορεία, όλα αλλάζουν. Κι όσα πίστευες για δεδομένα, μπορούν από τη μια στιγμή στην άλλη να ανατραπούν. Αρκούν τρία μοναδικά λεπτά και μια ερώτηση. 29 ηθοποιοί, εξερευνούν όλα αυτά που μπορούν να συμβούν στην πορεία και σε καλούν να ζήσετε μαζί την ιστορία αυτή. 3.2.1.Τολμάς;)

από τη Θεατρική Ομάδα Πολυτεχνείου – 8.30μμ

 

 Παιδότοπος (ξεκινά στις 7μμ)

  • «Χάσαμε τα χρώματα…Και πάμε να τα βρούμε»

θεατρικό παιχνίδι από τη θεατρική ομάδα SoloKryo

  • «Του Τέντζερη καμώματα»

παιδική μουσικοθεατρική παράσταση από τη θεατρική ομάδα “ΝΤΟΥέΝΤΕ Θέατρο & Τέχνη”

Συναυλίες (ξεκινούν στις 10μμ)

Ανατολική Σκηνή: Stringless, Αργατεία, Τριζάληδες, Νηστικό Γλέντι με Μυστική Ορχήστρα (Αλέξανδρος Ριζόπουλος και κομπανία)

Δυτική Σκηνή: Deep In The Top, Lostre Community, Balkan Riddims, SKG Dub Alliance

 

Εκθέσεις

  • ΜΟΝΑΞΙΑ, από την ομάδα JPEG
  • Now You See Me, SOFTEX

πρόσφυγες από το camp της SOFTEX εκφράζονται και αποτυπώνουν τις δυσκολίες της καθημερινότητας τους

Στο φεστιβάλ ερχόμαστε ελεύθερα, όχι τζάμπα!

Το Αντιρατστιστικό Φεστιβάλ ως θεσμός, παραδοσιακά δεν αντιλαμβανόταν τα κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης που κάθε χρόνο διέθετε ως εισιτήρια – το χαρτάκι που έπαιρνε κανείς στην προπώληση ή στην είσοδο του εκάστοτε χώρου όπου διεξαγόταν δε λειτουργούσε ποτέ ως αντάλλαγμα για να επιτραπεί η είσοδος και η όποια περίφραξη ήταν περισσότερο τρόπος χωροθέτησης και οριοθέτησης του Φεστιβάλ. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν επιμέναμε πάντα για την ανάγκη και τη σημασία η διοργάνωση να υποστηρίζεται οικονομικά από όσες κι όσους μπορούσαν.

Το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ βασίζεται κυρίως και πρώτα από όλα στην εθελοντική δουλειά των ανθρώπων και των συλλογικοτήτων που το συνδιοργανώνουν και τρέχουν για αυτό όχι μόνο τις 3 μέρες που διαρκεί, αλλά μήνες πριν και βδομάδες μετά το ετήσιο ραντεβού. Το ίδιο καθεστώς αφιλοκερδούς προσφοράς ισχύει και για τους μουσικούς, τους εικαστικούς, τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν παρουσιάζοντας τη δουλειά τους ή παίζοντας για εμάς.

Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν και μια σειρά από πράγματα που είναι αδύνατο να καλυφθούν χωρίς κάποια- όσο γίνεται συμμαζεμένα- έξοδα: ηχητικά για τις συναυλίες, υλικά για τις κατασκευές, μεταφορικά, εισιτήρια για τη μετακίνηση συγκροτημάτων, προπαγανδιστικό υλικό κ.α.
Φέτος στα 20 μας χρόνια, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στα παλιά μας λημέρια, στον Κήπο των Εποχών, στο παλιό “Πάρκο των Σκύλων” στη Νέα Παραλία, εκεί που το Φεστιβάλ μεγάλωσε, δυνάμωσε, εκεί που έγινε από ένα σημαντικό μεν, αλλά μικρής εμβέλειας γεγονός, ένα πραγματικό σημείο αναφοράς για την “άλλη Θεσσαλονίκη”, για την κοινωνία της πόλης και τα κινήματά της.

Φέτος επιστρέφουμε με έναν τρόπο στη βάση μας κι όχι απλά ανοίγουμε ακόμα πιο πλατιά τις πόρτες, αλλά τις εξαφανίζουμε παντελώς, καλώντας όλη την πόλη να συμπράξει και να γιορτάσει μαζί μας.

Για το 20ό Φεστιβάλ διαλέξαμε να βρεθούμε σε ένα χώρο εκ των πραγμάτων ανοιχτό, χωρίς καν περίφραξη, χωρίς κεντρικές εισόδους και πλαϊνά περάσματα. Διαλέξαμε οργανωτικά και οικονομικά να εμπιστευτούμε τις δυνάμεις μας και τη σχέση που έχει αναπτύξει το Αντιρατσιστικό με τους ανθρώπους που το επισκέπτονται, το στήνουν, το υποστηρίζουν τόσα χρόνια. Φέτος το κουπόνι οικονομικής ενίσχυσης είναι ακόμα περισσότερο κρίσιμο. Υπάρχουν κουπόνια των 2 και των 5 ευρώ, ώστε να είναι εφικτό σε όσο γίνεται περισσότερους και περισσότερες να διαθέσουν μέσα σε δύσκολους καιρούς και στενά οικονομικά τη συνδρομή τους παρέα με την παρουσία και τη συμμετοχή τους.

Είναι σημαντικό το Αντιρατσιστικό να στηριχθεί πολιτικά, αλλά και οικονομικά, να είναι βιώσιμο, ώστε να μπορεί να είναι ανεξάρτητο, δυνατό, όχι για τις λίγες μέρες της γιορτής, αλλά για τη φόρα και την ορμή που μπορεί να μας δώσει για τις δράσεις και τις καμπάνιες όλης της χρονιάς, για να μπορεί να στηρίξει αγώνες αντιρατσιστικούς κι αγώνες μεταναστ(ρι)ών και προσφύγων, για να μπορεί να στηρίξει το Στέκι Μεταναστ(ρι)ών και τις πολλαπλές δράσεις αντίστασης κι αλληλεγγύης που λαμβάνουν χώρα εκεί.

Φυσικά, κουπόνια θα υπάρχουν και στον Κήπο των Εποχών, στις 23,24 και 25 του Ιούνη. Φυσικά και είναι πολύ βοηθητικό να προμηθευόμαστε τα κουπόνια μας κι από νωρίτερα. Στο κέντρο της πόλης υπάρχουν 3 φιλόξενα μέρη που μπορούν τα κουπόνια να βρεθούν: το καφέ-μπαρ Μανιφέστο στη Δημητρίου Γούναρη 51, στις Ακυβέρνητες Πολιτείες Συνεργατικό Βιβλιοπωλείο-Καφέ στη Σβώλου 28 και το Hemingway bistrot στη Σβώλου 19. Δεν ξεχνάμε, άλλωστε, ότι κάθε μέρα 7-11μμ είναι ανοιχτό το Κοινωνικό Κέντρο / Στέκι Μεταναστών στην Ερμού 23, όπου επίσης θα υπάρχουν κουπόνια.

Στηρίζουμε οικονομικά το φεστιβάλ, παρακολουθούμε τις εκδηλώσεις του, συζητάμε στα τραπεζάκια του, διασκεδάζουμε στις συναυλίες, τα μπαρ και την ταβέρνα του.

23-24-25 Ιουνίου 2017 | 20ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης

Δείτε εδώ το συνολικό και αναλυτικό Πρόγραμμα 20ού Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης

facebook event

Εδώ και 20 χρόνια, οι συλλογικότητες κι οι άνθρωποι που στήνουμε αυτό το φεστιβάλ, αγωνιζόμαστε για ανοιχτά σύνορα και άσυλο για τους πρόσφυγες για τους πρόσφυγες, χαρτιά και δικαιώματα για τους μετανάστες και τις μετανάστριες. Αντιστεκόμαστε στη βαρβαρότητα του ρατσισμού και στεκόμαστε δίπλα στους ανθρώπους αυτούς -οι οποίοι κατά κανόνα ανήκουν στους πιο φτωχούς και καταπιεσμένους εργαζόμενους- γιατί πιστεύουμε ότι μόνο ενωμένοι μπορούμε να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν στη δουλειά και στη ζωή. Γνωρίζουμε ότι ο αποκλεισμός κάποιων ομάδων -πρώτα των «ξένων»- από τα κοινωνικά δικαιώματα, την υγεία ή την εκπαίδευση για παράδειγμα, μετατρέπει τα δημόσια αυτά αγαθά σε προνόμια των λίγων, για να χαθούν στη συνέχεια για όλη την κοινωνική πλειοψηφία. Για αυτό και προσπαθήσαμε να συνδέσουμε τους αγώνες των μεταναστών με τα άλλα κοινωνικά κινήματα: από την πάλη για περιβαλλοντική δικαιοσύνη, ως την περηφάνεια των lgbtqi+ ατόμων κι από τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία ως τις εργατικές αντιστάσεις. Ανοίξαμε λοιπόν το φεστιβάλ σε όλες τις αγωνιζόμενες ομάδες, για να γίνει μία μεγάλη γιορτή αντίστασης κι αλληλεγγύης.

Στα χρόνια της κρίσης, παλέψαμε πάλι μαζί, ενάντια στα μνημόνια, τη φτώχεια και την ανεργία. Τα εγχειρήματα που είχαμε ξεκινήσει για τους μετανάστες -όπως τα στέκια, τα εθελοντικά σχολεία κι ιατρεία, οι κουζίνες- ανοίξανε τώρα τις πόρτες τους σε όλους τους αποκλεισμένους. Η έμπρακτη αλληλεγγύη ήταν για εμάς το πρώτο βήμα αντίστασης. Τα επόμενα βήματα, τα κάναμε στους μεγάλους αγώνες εκείνης της περιόδου, στις γενικές απεργίες, τις πλατείες, στην περήφανη στάση του «Όχι». Ταρακουνήσαμε τα πράγματα για τα καλά, αλλά οι αντίπαλοί μας, οι κυβερνήσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το κεφάλαιο, κατάφεραν τελικά να περάσουν τα νέα, χειρότερα, μνημόνια. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ προσπάθησε να πείσει το λαό ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, για να επιβάλλει ένα διαρκές μνημόνιο, με κόφτες και ιδιωτικοποιήσεις, με μέτρα και «αντίμετρα», τα οποία κλέβουν ένα ευρώ από τους φτωχούς για να το δώσουν στους πλούσιους. Ο κόσμος απελπίστηκε, φοβήθηκε, κλείστηκε σπίτι. Πάνω σε αυτό το φόβο και τη συντηρητικοποίηση πατάει η ακροδεξιά για να βγει ξανά στο προσκήνιο, με χίλια διαφορετικά προσωπεία, στην Ελλάδα, τη Γαλλία ή τις ΗΠΑ. Όμως ο φασισμός, ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, μας θέλουν χωρισμένους, στρέφουν τον έναν φτωχό ενάντια στον άλλον, για να κερδίζουν τελικά τα αφεντικά. Ταυτόχρονα, η κρίση, ο εθνικισμός, ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, φέρνουν κι άλλους πολέμους, κι άλλες επεμβάσεις, κι άλλους εμφύλιους, κι άλλη προσφυγιά, κι άλλη απελπισία.

Έτσι, με το βούρδουλα της καταστολής και την προπαγάνδα των καναλιών της, η κυρίαρχη τάξη προσπαθεί να διαιωνίσει τη δικτατορία των αγορών, στριμώχνοντάς μας ανάμεσα στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό από τη μια, και τα ζόμπι της ακροδεξιάς από την άλλη. Πρέπει να ξεφύγουμε από αυτή τη μέγγενη. Αν δεν πάει άλλο, λέμε, να πάει αλλιώς. Ξέρουμε όμως ότι το πρώτο βήμα αντίστασης είναι πάντα η αλληλεγγύη κι ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. Αν θέλουμε να αλλάξουνε τα πράγματα, ντόπιοι και μετανάστριες, εργαζόμενες κι άνεργοι, έχουμε το καθήκον να υπερασπιστούμε μαζί τα δικαιώματά μας στη δουλειά, να σταματήσουμε τους πλειστηριασμούς των λαϊκών σπιτιών και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, να διεκδικήσουμε σχολεία και νοσοκομεία ανοιχτά σε όλους τους ανθρώπους. Δεν είμαστε μόνοι: χιλιάδες εργαζόμενοι κι άνεργες σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο απορρίπτουν τη νεοφιλελεύθερη συναίνεση, ψηφίζουν «λάθος» στα δημοψηφίσματα, αμφισβητούν το ευρώ και μία εχθρική προς τους λαούς Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι εδώ επίσης, το κίνημα αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες και τα προσφυγόπουλα, οι αντιφασιστικοί αγώνες, οι κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας, μας δίνουν ελπίδα.

Ξέρουμε πια ότι τα δικαιώματα, οι ανάγκες και τα όνειρά μας, δεν χωράνε στον ασφυκτικό κλοιό που μας επιβάλλουν οι κυβερνήσεις κι η Ε.Ε. Σε αυτό το πλαίσιο, η κρίση κι η λιτότητα θα ανακυκλώνονται για χρόνια, με μόνιμα θύματα τους εργαζόμενους κι ακόμα περισσότερο τους ανέργους, ενώ καμιά ανάπτυξη, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι θα έρθει, δεν θα μας προσφέρει τίποτα άλλο, πέρα από περισσότερη εκμετάλλευση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Κανένας σωτήρας δεν θα προσφέρει έτοιμη τη διέξοδο, μαζί πρέπει να αναζητήσουμε τις εναλλακτικές, τους δρόμους που θα μας βγάλουν επιτέλους έξω από αυτό τον εφιάλτη. Πάντα μέσα από τους κοινούς αγώνες, τη συντροφική συζήτηση κι αντιπαράθεση, τη συνεύρεση. Σε αυτά λοιπόν αφιερώνουμε το 20ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, με την ελπίδα να πιάσουμε ξανά το νήμα της αντίστασης και της διεκδίκησης.

Ανοιχτά σύνορα στους πρόσφυγες, άσυλο στη χώρα που επιθυμούν. Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα στους μετανάστες, ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά. Ενάντια στα στρατόπεδα εγκλεισμού, μικρές δομές φιλοξενίας μέσα στις πόλεις. Όλα τα παιδιά στα ίδια θρανία. Να καταργηθεί η αντιμεταναστευτική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Όχι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους. Όχι στα σχέδια νέων πολέμων στην Ανατολική Μεσογείου, όχι στην εμπλοκή του ελληνικού κράτους. Ελεύθερη έκφραση των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων, απελευθέρωση φύλου και σεξουαλικότητας. Ποτέ ξανά φασισμός, να μπουν στη φυλακή οι δολοφόνοι της ΧΑ. Να μην περάσουν τα νέα μέτρα, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι περικοπές στις συντάξεις, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, το νέο μνημόνιο διαρκείας.

Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι αλλάζει!

20ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης

Πέρασε ο καιρός και κοντεύει το φετινό Αντιρατσιστικό. Στα παλιά του λημέρια στον Κήπο των Εποχών στη Νέα Παραλία (παλιό 4ο πάρκο “των σκύλων”), και στις παλιές του ημερομηνίες το τελευταίο ΣΚ του Ιούνη.

Οι συνελεύσεις προετοιμασίας συνεχίζονται τις Τετάρτες στις 9μμ στο Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστ(ρι)ών και τα προγράμματα (πολιτικών εκδηλώσεων, πολιτιστικών, παιδοτόπου και συναυλιακό) έχουν αρχίσει να παίρνουν σχήμα και μορφή για να ανακοινωθούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες.

Δελτίο Τύπου: Δυναμικά ξεκίνησε η καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης του Στεκιού Μεταναστών

Δελτίο Τύπου – Ανακοίνωση

Θεσσαλονίκη, 18/5/2017

Δυναμικά ξεκίνησε η καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης του Στεκιού Μεταναστών

Εδώ και λίγες ημέρες, ξεκινήσαμε τη διαδικτυακή καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης του Κοινωνικού Κέντρου-Στεκιού Μεταναστών στη Θεσσαλονίκη, μέσα από τη σελίδα keepstekipluggedin.com.

Είναι η πρώτη φορά που ζητάμε τόσο επιτακτικά τη στήριξη των μελών, των φίλων, των συντρόφων, όλων όσοι θέλουν να συνεχίσει η δράση και η παρουσία μας, γιατί είναι και η πρώτη φορά που πραγματικά κινδυνεύουμε. Αιτία είναι ένα παλιό “χρέος αλληλεγγύης”, ο απλήρωτος λογαριασμός στη ΔΕΗ του Ξενώνα Προσφύγων, ύψους 85.000. Το χρέος αυτό έχει φορτωθεί στην πλάτη του Στεκιού, αφού, όταν πριν από 6 περίπου χρόνια ο ξενώνας αυτός απειλήθηκε με κλείσιμο, προσφέραμε το δικό μας όνομα ως τη μοναδική άμεση λύση για να μην κοπεί το ρεύμα και να μην μείνουν οι πρόσφυγες στο δρόμο. Σήμερα, το χρέος πέρασε στο λογαριασμό του Στεκιού Μεταναστών και, για να μην κλείσουμε εμείς αυτή τη φορά, αναγκαστήκαμε να ζητήσουμε ρύθμιση, πληρώνοντας 1.200 ευρώ το μήνα. Περισσότερα για αυτή την παλιά, δύσκολη, αλλά και πολύ ενδιαφέρουσα από τη σκοπιά της έμπρακτης αλληλεγγύης, ιστορία μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα της καμπάνιας http://keepstekipluggedin.com.

Το ποσό φαίνεται εξοντωτικό και το εγχείρημα δύσκολο, άλλη λύση όμως δεν υπάρχει. Για αυτό κι απευθυνόμαστε σε όλους τους αλληλέγγυους χώρους κι ανθρώπους, ζητώντας τη συνδρομή τους. Και ευτυχώς, ξεκινήσαμε πολύ καλά! Μέσα στις πρώτες ημέρες λειτουργίας της πλατφόρμας crowdfunding μαζεύτηκε ήδη μία μηνιαία δόση. Ελπίζουμε λοιπόν και προχωράμε μπροστά.

Με την ευκαιρία μάλιστα, το τριήμερο που μας έρχεται (19-22 Μάη), γιορτάζουμε τα όγδοα γενέθλια του Στεκιού με πάρτι, θεατρικά δρώμενα, λαϊκό γλέντι και σας καλούμε όλους και όλες. Τα όποια έσοδα από τις εκδηλώσεις θα πάνε -φυσικά- στην ενίσχυση του ερχόμενου radical pride, στη διαμόρφωση αίθουσας για “άστεγες” εκδηλώσεις και παραστάσεις και στο δίκτυο φιλοξενίας προσφύγων. Όπως βλέπετε, είμαστε αδιόρθωτοι/ες!

 Κοινωνικό Κέντρο – Στέκι Μεταναστών

Keep Steki Plugged In! || Βοηθήστε το Στέκι να παραμείνει ανοιχτό!

Help us keep the power ON, our community ALIVE and our struggle ONGOING!

Τους τελευταίους μήνες, ένα παλιό χρέος απειλεί την ύπαρξη της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας και του Στεκιού Μεταναστών στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για το χρέος του παλιού Ξενώνα Προσφύγων προς τη ΔΕΗ και το Δήμο Θεσσαλονίκης, ύψους 85.000 και 5.000 € αντίστοιχα. Το χρέος αυτό έχει φορτωθεί στην πλάτη της Αντιρατσιστικής και του Στεκιού, αφού, όταν πριν από 6 περίπου χρόνια ο ξενώνας αυτός απειλήθηκε με κλείσιμο, προσφέραμε το δικό μας όνομα ως τη μοναδική άμεση λύση για να μην κοπεί το ρεύμα και να μην μείνουν οι πρόσφυγες στο δρόμο.

Στα παρακάτω links παραθέτουμε τα βασικά σημεία της δύσκολης, αλλά και ενδιαφέρουσας από τη σκοπιά της έμπρακτης αλληλεγγύης, ιστορίας του Ξενώνα και εξηγούμε με ποιο τρόπο θα παλέψουμε τώρα για να αντιμετωπίσουμε αυτό το χρέος.

Donate to our campaign! | Συνεισφέρετε στην καμπάνια μας!

More info here! | Περισσότερες πληροφορίες εδώ!

In the last few months the Antiracist Initiative of Thessaloniki and the Social Center / Migrants’ Place in Thessaloniki – or just “Steki”, from the Greek word for “a place to hangout” – have been threatened with closure due to a long overdue debt.

It is a debt of 85.000€ to the Public Power Corporation (PPC, or DEI in Greek) and of 5.000€ to the Municipality of Thessaloniki owed by the now defunct Refugee Shelter. The Antiracist Initiative and Steki have been bearing the burden of this debt for 6 years now since the only Refugee Shelter in the city of Thessaloniki was threatened with closure. At that time, we offered our own legal name as the bearer of the electricity costs of the Shelter. That was the only immediately available solution to keep the shelter operational and prevent refugees hosted there from becoming homeless.

At http://keepstekipluggedin.com/we describe the key-points of that hard but interesting solidarity effort to organise a Refugee Shelter, as well as how we propose to deal with this outrageous debt.

Read the whole story and our full press release here.

Please share our campaign through facebook, email, by talking to your friends, groups and communities and in any other way you like.

We will owe you one!

Some links:

Keep Steki Plugged In: The Story Of the Refugee Shelter of Thessaloniki:

[vsw id=”ilANbKoiTdA” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

Keep Steki Plugged In: Η Ιστορία του Ξενώνα Προσφύγων Θεσσαλονίκης:

[vsw id=”N6mWokQOvZ0″ source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

Τετ 01.03 | Εκδήλωση: 1 Χρόνος Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το Προσφυγικό

Ένα χρόνο μετά την αρχική εφαρμογή της ευρωτουρκικής συμφωνίας για το προσφυγικό, η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης φαίνεται να είναι απολύτως προσαρμοσμένη στο κανονιστικό, αλλά εξόχως αντιμεταναστευτικό, πλαίσιο που η συμφωνία έχει επιβάλει.

Hot Spots, απελάσεις, κέντρα “φιλοξενίας” – εγκλεισμού, πνιγμοί στη Μεσόγειο είναι το σκηνικό που επικρατεί όσον αφορά στο προσφυγικό.

Ένα χρόνο μετά, προσπαθώντας να δούμε στην ολότητά της τη νέα συνθήκη που έχει δημιουργηθεί, εξετάζουμε τη συμφωνία, όχι πλέον ως προς το τι προβλέπει, αλλά ως προς το τι τελικά έχει φέρει, πώς η εφαρμογή της έχει αναδιαμορφώσει μια σειρά από πτυχές του ζητήματος σε πολιτικό, κοινωνικό και νομικό επίπεδο.

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτάκης από την ομάδα αλληλέγγυων της Χίου θα μεταφέρει την εκεί εμπειρία και την πραγματικότητα των νησιών και των hot spots, ο Ramez Shams, πολιτικός πρόσφυγας, θα μας μιλήσει για το πώς βιώνουν οι ίδιοι οι μετανάστες αυτές τις αλλαγές και πώς επηρρεάζει τις δικιές τους κινήσεις κι αποφάσεις, η Δάφνη Λίμα από την ομάδα νομικών για την υπεράσπιση προσφύγων και μεταναστών Travelling Light, θα κομίσει, μεταξύ άλλων, τις επεξεργασίες της ομάδας για τις νομικές αλλαγές που επέφερε η συμφωνία, αλλά και θα ενημερώσει για τις εξελίξεις σχετικά με τις διαδικασίες μετεγκατάστασης κι ασύλου, ενώ η Ειρήνη Ξυδιανού από το συντονισμό πολιτικών και αντιρατσιστικών οργανώσεων για το προσφυγικό θα εκθέσει κάποιες σκέψεις και πολιτικές κριτικές που έχουν προκύψει από τη σχετική καμπάνια, αλλά και θα τροφοδοτήσει την κουβέντα που επιθυμούμε να ακολουθήσει με εκτιμήσεις και προτάσεις για επόμενες δράσεις εκ μέρους του συντονισμού.

ΤΕΤΑΡΤΗ 01.03, 19.00 ΕΔΟΘ – ΠΡΟΞΕΝΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ 51

Σαβ 18.02 | Διαδήλωση ενάντια στα κέντρα “φιλοξενίας”

Ούτε κέντρα κράτησης , ούτε «ανοιχτής φιλοξενίας»

Σχεδόν ένα χρόνο μετά την έναρξη της λειτουργίας τους, έχει αποδειχτεί εκ των πραγμάτων ότι τα κέντρα «προσωρινής φιλοξενίας» των προσφύγων αποτελούν χώρους εκτοπισμού από την κοινωνία, την πόλη και τη ζωή της, ότι είναι μέρος του μηχανισμού αποκλεισμού από τα δικαιώματα, ότι, παρά τον φαινομενικά «ανοιχτό» χαρακτήρα τους, συνιστούν τελικά δομές εγκλεισμού όπου καταστέλλεται κάθε διάθεση και απόπειρα αντίστασης. Από τον πόλεμο, τη φτώχεια και τα απολυταρχικά καθεστώτα λοιπόν, στην ευρωπαϊκή “φιλοξενεία” του αποκλεισμού και εγκλεισμού.

Όλα αυτά βγήκαν στο προσκήνιο με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο το προηγούμενο διάστημα, οπότε και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είχαν να αντιμετωπίσουν επιπλέον την παγωνιά και το χιόνι. Ενώ οι κρατικές αρχές αδιαφορούσαν για την μετακίνηση τους σε θερμαινόμενους και αξιοπρεπείς χώρους διαβίωσης, παράλληλα συνέχιζαν την απαγόρευση της εισόδου σε αυτούς τους χώρους σε κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις/συλλογικότητες. Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να αποκόψουν πλήρως τους πρόσφυγες από το κίνημα αλληλεγγύης, ποινικοποιώντας το, μιλώντας με χυδαιότητα για “υποκινητές των αγώνων”, ενώ από την άλλη εξασφαλίζουν ότι η κριτική και η καταγγελία δε θα λερώσει το παραμύθι των «πεντάστερων ξενοδοχείων», όπως συχνά τα έχουν ονομάσει κρατικοί λειτουργοί και κυβέρνηση. Έτσι τα κέντρα «φιλοξενείας» έχουν μετατραπεί σε κέντρα κράτησης με σημαντικές ευθύνες να βαραίνουν τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στους χώρους. Οι ΜΚΟ έχουν αναλάβει -σίγουρα όχι ανιδιοτελώς- το ρόλο του «αστυφύλακα» των camps, ενώ το κράτος ενισχύει αυτή τη συνθήκη μεταφέροντας σε τέτοιες οργανώσεις τις ευθύνες του για τη διαμόρφωση συνθηκών (αξιοπρεπούς) διαβίωσης στους πρόσφυγες.

Η πολιτική απόφαση της κυβέρνησης και η εμμονή σε αυτό το μοντέλο «φιλοξενίας», μαζί με τον παράλληλο, αθέατο κι ακόμα σκληρότερο κόσμο των κλειστών hotspots και κέντρων κράτησης έχει οδηγήσει στα θανατηφόρα “ατυχήματα”-εγκλήματα λόγω των ανεπαρκών υποδομών, των χαμηλών προδιαγραφών ασφάλειας και του παρατεταμένου εγκλεισμού μέσα στα κέντρα, με τη λίστα να μεγαλώνει σε εβδομαδιαία σχεδόν πια βάση. Ως τώρα έχουμε θρηνήσει πέντε νεκρούς στα στρατόπεδα προσφύγων, ένα βρέφος στη Ριτσώνα, τρεις πρόσφυγες στη Μόρια από αναθυμιάσεις μαγκαλιών και άλλον ένα στη Σάμο έξω από την πόρτα ιατρείου. Υπήρξαν ακόμη επτά απόπειρες αυτοκτονίας.

Δεν πρόκειται για συμπτώσεις, τυχαία γεγονότα ή επιμέρους αποτυχίες. Tα κέντρα «φιλοξενίας» και τα hotspots συμπυκνώνουν περισσότερο από οτιδήποτε τις κεντρικές αντιμεταναστευτικές ευρωπαϊκές κι ελληνικές πολιτικές, όπως αυτές αποτυπώνονται στο κλείσιμο των συνόρων, αλλά και στη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας: τον αποκλεισμό και τις διακρίσεις, τους τεχνητούς διαχωρισμούς σε μετανάστες και πρόσφυγες (ή αλλιώς σε ανεκτούς κι ανεπιθύμητους), τις παραβιάσεις ακόμα και των θεμελιωδών διεθνών συμβάσεων για το δικαίωμα στο άσυλο, τις απελάσεις, τον εγκλεισμό, το συνεχιζόμενο πόλεμο ενάντια στην προσφυγιά και τη μετανάστευση εντός κι εκτός των συνόρων. Μάλιστα όλη αυτή η πολιτική αφορά το συνολικό αποκλεισμό και την γκετοποίηση των προσφύγων, με χαρακτηριστικό επίσης παράδειγμα το ζήτημα της εκπαίδευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και σήμερα τα παiδιά των προσφύγων δεν έχουν ισότιμη πρόσβαση στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αλλά από την εκπαίδευση μέσα στα στρατόπεδα, πέρασαν στην εκπαίδευση σε σχολεία, αλλά σε απογευματινά ωράρια, μακριά από τα υπόλοιπα παιδιά, πλήρως διαχωρισμένα. Αυτές οι ρατσιστικές λογικές διαχωρισμού κυβέρνησης και Ε.Ε. μόνο πάτημα στις φασιστικές κορώνες μπορούν να δίνουν.

Η αντίθεσή μας σε αυτή την πολιτική είναι δεδομένα συνολική, όμως, σήμερα δε μπορεί να αφήνει απέξω τον αγώνα να κλείσουν άμεσα τα camps και να αντικατασταθούν από μικρές δομές φιλοξενίας, διαμερίσματα και ξενώνες εντός του αστικού ιστού. Δομές ανοιχτές στην κοινωνία, με ταυτόχρονη εξασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης στην υγεία, την εκπαίδευση, την εργασία, την κοινωνική και πολιτική ζωή.

Από την Ειδομένη ως τους καταυλισμούς, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα hotspots είμαστε μαζί με τους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τις μετανάστριες. Στον αγώνα για αξιοπρέπεια, ελευθερία στη μετακίνηση, άσυλο και χαρτιά, στις διεκδικήσεις τους για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και δικαιώματα, αλλά και στο μεγάλο αγώνα ενάντια στον πόλεμο στεκόμαστε μαζί τους, ακριβώς γιατί γνωρίζουμε πως ο εχθρός δεν είναι εκείνοι οι οποίοι βιώνουν την ίδια (και πιο σκληρή) εκμετάλλευση με εμάς, αλλά οι πολιτικές κυβερνήσεων και ΕΕ. Καταλαβαίνουμε πως απέναντι στην οικονομική και κοινωνική κρίση, απέναντι στις πολιτικές λιτότητας, στην ακραία φτώχεια και τους αποκλεισμούς, απέναντι στη γλώσσα της εξουσίας που μας θέλει χώρια και τον έναν εναντίον του άλλου, απέναντι στο θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό και τη φασιστική ρητορική και δράση, εμείς, οι από κάτω, οι εργαζόμενες, οι άνεργοι, οι μετανάστριες, οι πρόσφυγες, έχουμε μόνο τους κοινούς μας αγώνες να προτάξουμε, για να διεκδικήσουμε το κοινό μέλλον που ονειρευόμαστε.

Να κλείσουν τώρα τα κέντρα «φιλοξενίας» και τα hotspots

Ανθρώπινες συνθήκες στέγασης μέσα στις πόλεις, σίτιση, θέρμανση, περίθαλψη, πρόνοια για τους πρόσφυγες. Όχι απομονωμένοι-γκετοποιημένοι σε καταυλισμούς με τους περιορισμούς που επιβάλλει η Ε.Ε

Ισότιμη πρόσβαση για όλους στην εκπαίδευση, την υγεία, την εργασία, την ασφάλιση

Να ανοίξουν τα σύνορα με ασφαλή διέλευση για όλες/ους

Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/μεταναστριών

Καμία επαναπροώθηση και απέλαση

Να ακυρωθεί η ευρωτουρκική αντιμεταναστευική συμφωνία της ντροπής

https://www.facebook.com/events/107502829742765/

Ανοιχτή επιστολή-απάντηση προς το Υπ. Μεταναστευτικής Πολιτικής: Δεν σας επιτρέπουμε να απαγορεύετε

Πριν από λίγες ημέρες, η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης έστειλε ένα ακόμα αίτημα για να επισκεφθεί -για πολλοστή φορά- κάποια από τα στρατόπεδα «φιλοξενίας» των προσφύγων. Λάβαμε την παρακάτω εμβληματική απάντηση:

«Εκ μέρους του Γραφείου του Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι δεν κατανοούμε τους λόγους της επίσκεψης εφόσον και ρητά δεν παρέχεται (sic) κανενός είδους ανθρωπιστική βοήθεια. Υπό τις παρούσες συνθήκες θα περιμέναμε σχετική (sic) παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, οπότε θα μας επιτραπεί η απόρριψη των αιτημάτων σας».

Δυστυχώς, αδυνατούμε να επιτρέψουμε στο Υπουργείο την απόρριψη των αιτημάτων μας, για τους παρακάτω λόγους:

  • Η στοιχειώδης φροντίδα των λίγων χιλιάδων ανθρώπων που ζουν στους καταυλισμούς είναι αυτονόητα ευθύνη κι υποχρέωση του κράτους που ανέλαβε τη «φιλοξενία» τους. Το να απαιτεί το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, «υπό τις παρούσες συνθήκες» (υποθέτουμε ότι, μέσα από τα εκλεπτυσμένα ελληνικά της, με αυτή τη φράση εννοεί το ψοφόκρυο), από το αντιρατσιστικό κίνημα την «σχετική παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας», αποτελεί την πειστικότερη ομολογία της ανικανότητάς του ή της συνειδητής του επιλογής να κάνει αβίωτες τις συνθήκες «φιλοξενίας».

  • Σε κάθε περίπτωση, το Υπουργείο που έθαβε τους πρόσφυγες στο χιόνι, πανηγυρίζοντας ταυτόχρονα «ότι κανείς πρόσφυγας δεν έμεινε στο κρύο», δεν είναι το πλέον αρμόδιο να παραδίδει μαθήματα «ανθρωπισμού» στην κοινωνία και το κίνημα.

  • Εμείς από την πλευρά μας, όπως και χιλιάδες άλλες συλλογικότητες και άνθρωποι, σταθήκαμε πολλά χρόνια τώρα δίπλα στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, χωρίς καμία διάκριση, προσφέροντας την έμπρακτη αλληλεγγύη μας όπως εμείς πιστεύουμε, από τον (ελληνικότατο) φράχτη του Έβρου ως την Ειδομένη κι απ’ τα νησιά ως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (αυτά που θα καταργούσατε – και τώρα παρακαλάτε να σας επιτρέψουν να ανοίξετε κι άλλα).

  • Οποιοσδήποτε όμως κατανοεί την κατάσταση που βιώνουν οι ίδιοι πρόσφυγες μέσα στους καταυλισμούς κι έχει μιλήσει έστω και με έναν από αυτούς τους ανθρώπους, γνωρίζει ότι το μεγαλύτερό τους πρόβλημα αυτή τη στιγμή, περισσότερο κι από το κρύο ή το κακό φαγητό, είναι η απομόνωση στην οποία τους έχει καταδικάσει η κυβέρνηση σας κι ολόκληρη η Ευρώπη. Όταν πάμε εμείς στα στρατόπεδα, οι άνθρωποι που έχετε κλεισμένους μέσα δεν μας ρωτάνε -όπως κάνετε εσείς- τι τους φέραμε, αλλά μας καλούν να μας κεράσουν αυτοί ένα τσάι και να μας πουν τα προβλήματά τους. Αυτό χρειάζονται πάνω από όλα.

  • Δεν είμαστε φιλόπτωχος αδελφότητα, ούτε κάποια επαγγελματική ΜΚΟ. Είμαστε ένα κομμάτι του αντιρατσιστικού και μεταναστευτικού κινήματος κι ως τέτοιο επισκεπτόμαστε τα στρατόπεδα. Ο κύριος σκοπός μας είναι να σπάσουμε την απομόνωση στην πράξη, να μεταφέρουμε τα αιτήματά των προσφύγων στην κοινωνία και, αν τα καταφέρουμε, να οργανώσουμε μαζί τους κοινούς αγώνες – προφανώς εναντίον σας.

  • Γνωρίζουμε, για να μην κοροϊδευόμαστε, ότι αυτός ακριβώς είναι ο λόγος της εκδικητικής απόρριψης των αιτημάτων μας: αναμφισβήτητα, θυμώσατε με την κριτική μας -και καλά κάνατε. Αυτό όμως δεν σας δίνει κανένα δικαίωμα να εντείνετε την απομόνωση των έγκλειστων προσφύγων και μεταναστών, απαγορεύοντας κατά το δοκούν και αποκλειστικά για πολιτικούς λόγους την επίσκεψη κοινωνικών και πολιτικών οργανώσεων.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, και για άλλους τόσους, είμαστε κι εμείς υποχρεωμένοι κι υποχρεωμένες να σας απαγορεύσουμε την παραπάνω απαγόρευση. Απαιτούμε να αναιρέσετε την απόφασή σας και, αν μη τι άλλο, να μην εμποδίζετε περαιτέρω την επαφή των προσφύγων και των μεταναστών με την κοινωνία. Σας ενημερώνουμε τέλος ότι την ερχόμενη Κυριακή 5 Φλεβάρη θα επισκεφθούμε ξανά, ως οφείλουμε, τους πρόσφυγες μέσα στα στρατόπεδα, είτε μας το απαγορεύετε, είτε όχι.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Παρ 20.01 | Εκδήλωση για την εκπαίδευση των παιδιών προσφύφων&μεταναστ(ρι)ών

 

“Από πότε ο αποκλεισμός είναι ο συντομότερος δρόμος για την ένταξη;”

Εκδήλωση για την εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων και των μεταναστών&μεταναστριών. Συζητάμε για τις πολιτικές για την εκπαίδευση, τους αποκλεισμούς που γεννούν, τους τρέχοντες κρατικούς σχεδιασμούς για τα παιδιά των προσφύγων μέσα κι έξω από τα camps, τα αντιπαραδείγματα από τους χώρους αυτοοργάνωσης κι αγώνα, για τις προκλήσεις και τα καθήκοντα του εκπαιδευτικού κι αντιρατσιστικού κινήματος.
Εισηγήσεις από το Γιώργο Τσιάκαλο, ομότιμο καθηγητή της Παιδαγωγικής Σχολής του ΑΠΘ, το Θόδωρο Καραγιαννίδη συντονιστή εκπαίδευσης προσφύγων στο
camp της “Softex” στα Διαβατά και τη Νίκη Γεωργίου, που συμμετέχει στην ομάδα εκπαιδευτικών της κατάληψης στέγασης προσφύγων City Plaza στη Αθήνα.
Ακόμη θα υπάρξουν οργανωμένες παρεμβάσεις από εκπαιδευτικούς, φοιτητές/φοιτήτριες & εργαζόμενους/ες στα camps προσφύγων και μεταναστών/στριών.

Στο κτίριο της ΕΔΟΘ, Προξένου Κορομηλά 51 στη Θεσσαλονίκη, στις 19.30.