Ανήκει στο χώρο της αντικαπιταλιστικής, διεθνιστικής και δημοκρατικής αριστεράς. Αποτελεί συλλογικότητα που αγωνίζεται για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, με την οπτική τόσο της βελτίωσης της ζωής των κυριαρχούμενων τάξεων και της διεύρυνσης των χώρων ελευθερίας των κοινωνικών κινημάτων όσο και της προβολής ενός άλλου μοντέλου κοινωνικής οργάνωσης, που θα ικανοποιεί τις ριζικές ανάγκες των ανθρώπων και θα στηρίζεται στην κοινωνική αυτοοργάνωση και αυτενέργεια.
Υποστηρίζει κάθε αγώνα ενάντια στο νεοφιλελεύθερο εκσυγχρονισμό και την κατεδάφιση του “κράτους πρόνοιας”, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις και την ελαστικοποίηση της εργασίας, αγωνίζεται για την ενότητα εγχωρίων και αλλοδαπών εργαζομένων, συμπαραστέκεται στους λαούς και τα κινήματα που παλεύουν για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση και επιμένει ότι οι μορφές κυριαρχίας δεν είναι μόνο ταξικές, με χαρακτηριστικότερη την έμφυλη καταπίεση που εκπορεύεται από τον πατριαρχικό χαρακτήρα όλων των κοινωνικών σχηματισμών ανεξάρτητα από το βαθμό οικονομικής ανάπτυξής τους ή τις μορφές πολιτικής διοίκησής τους.
Αγωνίζεται κατά του ρατσισμού και του εθνικισμού, του μιλιταρισμού και του ιμπεριαλισμού, πρώτα και κύρια μέσα στην ίδια την Ελλάδα, για ίσα δικαιώματα στους μετανάστες-ριες και τις εθνικές μειονότητες, για την ενότητα των βαλκανικών λαών, την αποχώρηση όλων των ξένων στρατών από τη Γιουγκοσλαβία και τη Αλβανία, την ακύρωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων και τη διακοπή διεθνώς της χρήσης κάθε μορφής πυρηνικής ενέργειας για πολεμικούς ή ειρηνικούς σκοπούς.
Θεωρεί ότι ο καπιταλισμός εκτός από το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αλλοτρίωσης, δολοφονεί το περιβάλλον και τους ανθρώπους και από αυτή τη σκοπιά συμμετέχει ενεργά στο διεθνές κίνημα κατά της “παγκοσμιοποίησης” -της νεοφιλελεύθερης αρπακτικότητας και της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας-, για την εφαρμογή ενός διεθνούς κοινωνικού σχεδίου δημοκρατικής εξουσίας των εργαζομένων, ολιγαρκούς αφθονίας, ήπιων μορφών ενέργειας, ισόρροπης ανάπτυξης και πολυεθνικής συμβίωσης.
Αγωνίζεται για την κατάργηση των ταξικών, έμφυλων, εθνικών και θρησκευτικών διακρίσεων, θεωρεί ότι το δικαίωμα στη διαφορά μπορεί να ασκηθεί ουσιαστικά μόνο σε συνθήκες “ίσης ελευθερίας” και “ελεύθερης ισότητας” και πιστεύει ότι ο σοσιαλισμός και ο κομουνισμός δεν μπορούν να είναι τίποτα λιγότερο από την κοινωνία στην οποία η ισότητα εξασφαλίζει την ελευθέρία και η ελευθερία εγγυάται την ισότητα.
Πιστεύει ότι μόνο μέσα από την ενότητα των εργαζομένων και των κοινωνικών κινημάτων, την κοινή δράση όλης της Αριστεράς και την ανάληψη πρωτοβουλιών που θα περιλαμβάνουν ευρέα κοινωνικά στρώματα μπορεί να αναχαιτιστεί η νεοφιλελεύθερη επίθεση και να αποδειχτεί η δυνατότητα της κοινωνικής αλλαγής.