#KeepStekiPluggedIn

Ένα από τα βασικά, και ίσως το πιο δύσκολο, στοίχημα του αντιρατσιστικού κινήματος, είναι το πώς συνδυάζεται η διεκδικητική πάλη με την έμπρακτη αλληλεγγύη. Πώς συνταιριάζει και αλληλοτροφοδοτεί η μία την άλλη, για να μην ξεπέφτει η αλληλεγγύη σε ξεχρεώμα του κράτους, ή σε εξατομικευμένη άσκηση ανθρωπισμού, και για να μην μπερδεύεται η διεκδίκηση με την ιδεολογική φλυαρία. Το στοίχημα αυτό το παίξαμε και το παίζουμε πολλές φορές, στα στέκια, στα σχολεία αλληλεγγύης, στις κουζίνες, στις καταλήψεις στέγης για τους πρόσφυγες.

Ένα τέτοιο δύσκολο στοίχημα παίξαμε και πριν από 7 χρόνια στον Ξενώνα Προσφύγων της οδού Σιατίστης. Ο Ξενώνας αποτελούσε για χρόνια τη μοναδική δομή φιλοξενίας προσφύγων στην πόλη, μέχρι που το Γενάρη του 2010 ξαφνικά έκλεισε. Όταν λοιπόν το δικό μας αίτημα ήταν η φιλοξενία, δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να μπούμε μέσα και να τον κρατήσουμε ανοιχτό. Για ένα χρόνο περίπου, ο Ξενώνας πράγματι λειτούργησε μάλλον υποδειγματικά, διαχειριζόμενος από την κοινή συνέλευση ενοίκων και αλληλέγγυων. Υλικά στηριζόταν μόνο από την Αντιρατσιστική και την αλληλεγγύη δεκάδων άλλων ανθρώπων και συλλογικοτήτων, οι οποίοι πρόσφεραν εθελοντική δουλειά, είδη ανάγκης και χρήματα. Στη συνέχεια, η Αντιρατσιστική αποχώρησε από τη συνδιαχείριση, καθώς η στήριξή μας από την αρχή είχε τον χαρακτήρα του προσωρινού, ώσπου να επιστρέψει ο ξενώνας σε ένα καθεστώς δημόσιας χρηματοδότησης και διαχείρισης – το οποίο ωστόσο δεν έγινε, ώσπου στα τέλη του 2014, έκλεισε οριστικά και οι τελευταίοι ένοικοι μεταφερθήκαν σε διαμερίσματα.

Από το στοίχημα αυτό κερδίσαμε πολλά: συντρόφους και συντρόφισσες, εμπειρία, χαρά. Και φυσικά κέρδισαν κι οι ένοικοι, που βρήκαν στέγη και στήριξη. Μας έμεινε όμως και ένας μεγάλος βραχνάς: ένα χρέος 85.000 ευρώ. Το καλοκαίρι του 2010, η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες να το επανασυνδέσουμε, αυτό δεν ήταν τεχνικά δυνατό. Από την άλλη, κανένας δημόσιος φορέας δεν δέχθηκε να κάνει οτιδήποτε. Έτσι, η μόνη λύση για να μην βρεθούν οι ένοικοι στο δρόμο, ήταν να ζητήσουμε την επανασύνδεση του ρεύματος στο όνομα του Στεκιού Μεταναστών. Φυσικά, γνωρίζαμε ότι όλο αυτό το διάστημα, από το 2010 ως το 2014, το ρεύμα συνέχιζε να χρεώνεται στο όνομά μας. Όμως, όσο μέσα έμεναν ακόμα πρόσφυγες και μικρά παιδιά, δεν μπορούσαμε να ζητήσουμε τη διακοπή του. Τελικά, μετά την οριστική εκκένωση του κτιρίου του Ξενώνα από τους ενοίκους του και τη διακοπή της σύνδεσης, η ΔΕΗ μετέφερε το χρέος στη σύνδεση του Στεκιού και, παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις μας, μας ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα διαγραφής. Αν δεν πληρώσουμε συνεπώς, το Στέκι θα κλείσει, χωρίς βέβαια ούτε αυτό να μας απαλλάξει από το χρέος. Και μαζί, πιστεύουμε, θα έχουμε μία πολιτική ήττα και υποχώρηση για την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και τα κινήματα αλληλεγγύης.

Μπροστά σε αυτούς τους κινδύνους, αποφασίσαμε να αναλάβουμε αυτό το χρέος και να ζητήσουμε τη ρύθμιση και την αποπληρωμή του – με μηνιαίες δόσεις των 1.200 ευρώ. Εδώ κι ένα χρόνο λοιπόν, στήσαμε μία καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης και απευθυνθήκαμε σε αλληλέγγυες συλλογικότητες, στους συντρόφους και τις φίλες μας, ζητώντας -για πρώτη φορά- να μας βοηθήσουν να κρατήσουμε το στέκι ζωντανό. Διευκρινίσαμε επίσης ότι, μόνο για αυτό το λόγο, θα δεχθούμε και χρήματα από κρατικούς και άλλους φορείς, αφού με καταστατική μας απόφαση το Στέκι κι η Αντιρατσιστική δεν δέχεται καμία ιδιωτική ή κρατική χρηματοδότηση για τη δράση της. Το χρέος αυτό όμως δεν ήταν δικό μας, ενώ ο μόνος τρόπος να συνεισφέρει ο οποιοσδήποτε συνυπεύθυνος φορέας είναι μέσω του δικού μας λογαριασμού. Για το λόγο αυτό είπαμε ότι οι οι ενισχύσεις αυτές θα δημοσιεύονται ανοιχτά και –φυσικά- θα κατευθύνονται μόνο στην πληρωμή των δόσεων.

Ένα χρόνο μετά λοιπόν, κάνουμε τον πρώτο δημόσιο οικονομικό απολογισμό της καμπάνιας μας. Σε αυτό το διάστημα έχουμε λάβει 15.000 ευρώ από την «Αλληλεγγύη για Όλους», 1.200   από τον Οργανισμό Λιμένα Θεσσαλονίκης, 2.400 από Ελληνικά Πετρέλαια, 1.000 από την Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης, 1.200 από το Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης, 300 από την “Asamblea apoyo migrantes Salamanca”, 300 από συντρόφους/ισσες της Χώρας των Βάσκων, 150 από κινηματικούς χώρους της Πορτογαλίας, 280        από τη σελίδα RedNoteBook, 420 από τη Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά, άλλα 2.600 περίπου από ατομικές συνεισφορές και άλλα 2.800 από το Crowdfunding μέσω της σελίδας της καμπάνιας keepstekipluggedin.com. Σύνολο, 27.668 ευρώ, από τα οποία ήδη πληρώθηκαν 12 δόσεις, ύψους 14.400 ευρώ και άλλες 7.000 περίπου σε τόκους. Το ξαναλέμε εμφατικά, κάποια από τα παραπάνω ποσά, όπως αυτά από εταιρίες, δεν θα τα ζητούσαμε εμείς για κανέναν λόγο, παρά μόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους του Ξενώνα.

Το συμπέρασμα, παραμένουμε ακόμα ζωντανοί και ζωντανές και το παλεύουμε. Συνεχίζουμε να χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη όλων σας:

• Μπείτε στη σελίδα keepstekipluggedin.com και κάντε μία δωρεά μέσω crowdfunding, όσο μπορείτε. Και δυο και πέντε ευρώ είναι πολύτιμα και ενθαρρυντικά για εμάς. Και επαναλάβετε όποτε μπορείτε.
• Επικοινωνήστε μαζί μας για να κάνετε μία σταθερή τραπεζική εντολή για τακτική συνδρομή.
• Διαδώστε αυτό το κάλεσμα όπου μπορείτε.
• Οργανώστε στο στέκι, στο χώρο, στην πόλη σας μια βραδιά ενίσχυσης για το Στέκι Μεταναστών.
• Ελάτε στις εκδηλώσεις που θα κάνουμε το επόμενο διάστημα στη Θεσσαλονίκη με πρώτη την Κυριακή 12 Νοέμβρη, από τις 7 μμ στο Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23). Η εκδήλωση θα ανοίξει με παρουσίαση του –παλιού- εγχειρήματος του Ξενώνα Προσφύγων και της καμπάνιας για το χρέος, καθώς και της κατάληψης City Plaza, του νέου εγχειρήματος για τη στέγαση των προσφύγων στην Αθήνα. Θα συνεχίσει με συναυλία από τους «Πλήρη Ντάξει» και θα συνοδεύεται με παζάρι ελεύθερης συνεισφορές (έργα ζωγραφικής, βιβλία, δίσκοι, ρούχα κα) για την οικονομική ενίσχυση της καμπάνιας για το χρέος.

#KeepStekiPluggedIn

Στέκι Μεταναστών – Κοινωνικό Κέντρο

Ερμού 23, Θεσσαλονίκη

socialcenter.gr