Ανοιχτό Καφενείο-Συζήτηση by omoda (vol.2)

Την Τετάρτη 21/11, στις 20:00, η Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστ(ρι)ών σας καλεί να συνεχίσουμε την ενδιαφέρουσα συζήτηση που αφήσαμε στη μέση στο πρώτο καφενείο μας δυο εβδομάδες πριν, με θεματική:

“Νομική πρακτική και αλληλεγγύη πέρα από τα κυρίαρχα σχήματα στο προσφυγικό/μεταναστευτικό”.

 

Η εικόνα ίσως περιέχει: σχέδιο

Παρακάτω περιγράφονται συνοπτικά τα όσα ειπώθηκαν ως τώρα και τίθεται ένας βασικός άξονας για τη συνάντηση της Τετάρτης:

α) Αρχικά, η ομάδα τοποθετήθηκε, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή της δράσης της και θέτοντας τους προβληματισμούς της για το αν και πώς συνεχίζει να υπάρχει από εδώ και πέρα.
Μέχρι τώρα η ομάδα λειτουργούσε με βάση τρεις άξονες:
– αλληλεγγύη στην πράξη –> δωρεάν νομική συμβουλευτική σε εβδομαδιαία βάση σε μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγες
– νομικός ακτιβισμός με δημόσιο λίγο –> δελτία τύπου σχετικά με την επικαιρότητα, νομικοπολιτικού χαρακτήρα
– παροχή νομικής στήριξης και ενεργός συμμετοχή σε πρωτοβουλίες και εγχειρήματα του αντιρατσιστικού/αντιφασιστικού κινήματος
Στη συνέχεια ακολούθησαν ατομικές τοποθετήσεις.

β) Ζητούμενα (όχι κεκτημένα):
– βελτίωση της καθημερινότητας και προώθηση της αυτενέργειας μεταναστ(ρι)ών και προσφύγων σε μια ευρύτερη κλίμακα (διοίκηση, γραφειοκρατία), ώστε να υποστηρίζεται η ένταξη και να μειώνεται η εξάρτησή τους από τις ΜΚΟ και τους διεθνείς οργανισμούς
– μια “άλλη” συμβουλευτική: δόμηση ισότιμων σχέσεων με μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγες, σε αντίθεση με τις σχέσεις εξουσίας που δομούνται στα πλαίσια λειτουργίας των ΜΚΟ
– νομική στήριξη των αποκλεισμένων από τις ΜΚΟ (άστεγοι/ες, μετανάστ(ρι)ες)
– συμμετοχή της ομάδας σε δράσεις που να απαντούν στις ολοένα και εντεινόμενες φασιστικές επιθέσεις ενάντια σε μετανάστ(ρι)ες
– άρση των αποκλεισμών που έχουν τεθεί στα camps, στις υπηρεσίες ασύλου, στους ξενώνες ανηλίκων κοκ. τα sites να ξαναγίνουν προσπελάσιμα σε αλληλέγγυα άτομα που δεν εργάζονται σε ΜΚΟ
– ενημέρωση και αλληλοτροφοδότηση για τις επαναπροωθήσεις /pushbacks

γ) Κωλύμματα για τη δράση/συνέχιση της ομάδας:
– έλλειψη διάθεσης και (κυρίως) δυναμικού – προσωπικές αντοχές μελών και χρονική συγκυρία – εσωτερικές συγκρούσεις
– απουσία σταθερής επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης με άλλες πολιτικές ομάδες και κινήσεις που δρουν στο αντιρατσιστικό/αντιφασιστικό κίνημα

Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, την ερχόμενη Τετάρτη προχωράμε τη συζήτηση ένα βήμα παραπέρα, σε μια προσπάθεια να διευρευνήσουμε νέους πιθανούς τρόπους δράσης μας ή/και τη δημιουργία ενός νέου σχήματος, το οποίο να μην αποτελείται μόνο από νομικούς/δικηγόρους και να απαντά καλύτερα στα ζητούμενα που θέσαμε παραπάνω.

Ελάτε να τα ξαναπ(ι)ούμε 🙂
Η παρουσία σας τόσο στη συζήτηση, όσο και στο νέο μόρφωμα που ενδεχομένως να προκύψει από αυτή, είναι σημαντική.

Τετ. 7.11 | Ανοιχτό Καφενείο-Συζήτηση by omoda

Την Τετάρτη 7/11, στις 20:00, η Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστ(ρι)ών κρατάει το μπαρ στο Κοινωνικό Κέντρο / Στέκι Μεταναστ(ρι)ών και σας καλεί σε ανοιχτό καφενείο-συζήτηση, με θέμα:

“Νομική πρακτική και αλληλεγγύη πέρα από τα κυρίαρχα σχήματα στο προσφυγικό/μεταναστευτικό”.

Η εικόνα ίσως περιέχει: σχέδιο

 

Αν θα μπορούσαμε να περιγράψουμε σε δυο γραμμές τα κυρίαρχα σχήματα που επικρατούν τα τελευταία χρόνια στο πεδίο του μεταναστευτικού/προσφυγικού σε επίπεδο νομικών πρακτικών, αυτά φαίνεται να είναι δύο:

1) Αφενός, στα πλαίσια διαχείρισης της λεγόμενης “προσφυγικής κρίσης”, τα ηνία στη δωρεάν νομική συμβουλευτική και προστασία των προσφύγων/μεταναστ(ρι)ών έχουν πάρει σε μεγάλο βαθμό οι ΜΚΟ και οι διεθνείς οργανισμοί, η δράση των οποίων αυξήθηκε σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Αναλόγως αυξήθηκαν και τα ποσά των χρηματοδοτήσεων που λαμβάνουν οι ΜΚΟ και οι διεθνείς οργανισμοί από κρατικούς και υπερεθνικούς φορείς για τη (μη) διαχείριση της κατάστασης.
2) Αφετέρου, οι πρόσφυγες και οι μετανάστ(ρι)ες συχνά απευθύνονται σε ιδιωτικά δικηγορικά γραφεία, προκειμένου να λάβουν υπηρεσίες νομικής υποστήριξης επ’ αμοιβή.

Έχοντας αυτά κατά νου, το βασικό ερώτημα που θέτει η ομάδα μας -και στο οποίο δεν έχει κάποια έτοιμη απάντηση- είναι αν στο παραπάνω (ασφυκτικό;) πλαίσιο υπάρχει ακόμα χώρος και πεδίο δράσης για εκείνα τα αλληλέγγυα εγχειρήματα όπως το δικό μας, που ασχολούνταν με τη νομική στήριξη στο πεδίο, πολύ πριν ο όρος “προσφυγική κρίση” γίνει viral. Και αν όντως υπάρχει ακόμα περιθώριο και ελπίδα για έναν νομικό ακτιβισμό στο προσφυγικό και μεταναστευτικό, τότε πώς θα μπορούσαμε να τον φανταστούμε στην πράξη;

Οι παραπάνω σκέψεις και προβληματισμοί μπορεί να αναφέρονται στις αντιρατσιστικές νομικές ομάδες και κινήσεις, ωστόσο ίσως να μοιράζονται και ένα ευρύτερο αίσθημα “αμηχανίας” από πλευράς των αντιρατσιστικών και αντιφασιστικών κινημάτων εν γένει, ως προς το πώς δύναται να πραγματωθεί η αλληλεγγύη μας σε πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες σήμερα.

Ελάτε να τα π(ι)ούμε 🙂

Legal consulting sessions for October | Les séances de consultation juridique

ATTENTION!!!

In October, the legal consulting sessions of our team will be held every Wednesday from 19:00 to 21:00 at the Social Place/Steki Metanaston, 23 Εrmou Str (see the address here: http://bit.ly/2fzUMcC ). If you do not speak Greek or English, please, send us a message in our inbox in time, in order for us to try and find an interpreter of your language. You can still reach us in case of an emergency here and at our email address: legalteamthess@gmail.com

 

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

Τον Οκτώβρη, η βάρδια νομικής συμβουλευτικής της ομάδας μας θα γίνεται κάθε Τετάρτη από τις 19:00 έως τις 21:00 στο Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστών, στη διεύθυνση Ερμού 23 (http://bit.ly/2fzUMcC). Εάν δεν μιλάτε ελληνικά ή αγγλικά, ενημερώστε μας εγκαίρως, για να προσπαθήσουμε να βρούμε κατάλληλο διερμηνέα στέλνοντας ένα μήνυμα στο Inbox της σελίδας μας στο facebook. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στη σελίδα μας στο facebook και στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: legalteamthess@gmail.com

 

ATTENTION!!!

En octobre, les séances de consultation juridique de notre équipe se tiendront tous les mercredis de 19h00 à 21h00 au Social Place/Steki Metanaston, 23 Εrmou Str (voir l’adresse ici: http://bit.ly/2fzUMcC ). Si vous ne parlez ni grec ni anglais, envoyez-nous un message dans notre boîte de réception de Facebook en temps afin que nous essayions de trouver un interprète de votre langue. Vous pouvez nous joindre en cas d’urgence ici et à notre adresse électronique: legalteamthess@gmail.com

Τετ 22.02 | Bar-dia (masque?) party

Λοιπόν, δεν ξέρω πολλά, μη ρωτάτε, περιμένω εδώ και κανά μήνα να μου κάνουνε συνέλευση να καταλάβω.
Την Τετάρτη κρατάω μπαρ, το μόνο βέβαιο.
Κάτι είπανε για πάρτυ μασκέ με θεματική “παραμύθια” (βλ. εικόνα ιβέντ, ε; ε;)
Κάτι άλλες είπανε μπορεί να παίξουν μουσική, η τι-τζέι δάφνη όμως θα είναι σίγουρα εκεί.
Ελάτε να γίνουμε πολλές!
by omoda

υ.γ. από νωρίς για να μη το χέσουμε, την άλλη μέρα δουλεύομε, την τύχη μου τη χορεύτρια

Free legal consulting to all refugees and immigrants every Wednesday at Steki

Announcement by the Legal Team for the Protection of Refugees’ and Immigrants’ Rights

Our team has started again this year to provide free legal consulting to all refugees and immigrants every Wednesday from 19:00 until 21:00 at Social Center/Immigrants’ place, 23 Ermou Str. (at the corner with Venizelou Str), 1st floor.

Ανακοίνωση από την Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστ(ρι)ών

Η ομάδα μας ξεκίνησε και φέτος να παρέχει δωρεάν νομική συμβουλευτική σε όλους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, κάθε Τετάρτη από τις 19:00 έως τις 21:00 στο Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστών, Ερμού 23 (στην γωνία με την οδό Βενιζέλου) στον πρώτο όροφο.

legal_team traveling light – Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστ(ρι)ών

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ ΚΛΗΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ…

ired-iphone-missed-calls-02
Οι χιλιάδες προσφύγων και μεταναστ(ρι)ών που διαβιούν σήμερα εντός του ελλαδικού χώρου -στην καλύτερη περίπτωση σε σπίτια ή δομές αλληλεγγύης, στη χειρότερη κάτω από άθλιες συνθήκες σε καταυλισμούς στα σύνορα και τα λιμάνια, ή στα επίσημα κέντρα «φιλοξενίας» και κράτησης- περιμένουν. Περιμένουν να δρομολογηθεί η τύχη τους από τις αρμόδιες αρχές, και πιο συγκεκριμένα να διεκπεραιωθεί η γραφειοκρατική διαδικασία της πρώτης καταγραφής των αιτημάτων τους για διεθνή προστασία.
Είτε αυτά τα αιτήματα αφορούν στην παροχή ασύλου στην Ελλάδα, είτε σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα (μέσω της διαδικασίας του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ- στα πλαίσια οικογενειακής επανένωσης- ή μέσω του λεγόμενου relocation/μετεγκατάστασης- το οποίο ωστόσο καλύπτει πρακτικά μόλις δύο εθνικότητες), ο μόνος τρόπος καταγραφής τους εδώ και περίπου 4 μήνες είναι το κλείσιμο ραντεβού μέσω… Skype call με την Υπηρεσία Ασύλου. Αρχικός στόχος αυτής της γραφειοκρατικής «καινοτομίας» ήταν η αποσυμφόρηση των εκάστοτε γραφείων της υποστελεχωμένης Υπηρεσίας Ασύλου, καθώς και η μείωση της ταλαιπωρίας των αιτούντων. Βέβαια, η στην πράξη εφαρμογή της ήρθε απλώς να προσθέσει προβλήματα στην- καθόλου καινοτόμα- μετ’ εμποδίων πρόσβαση στο άσυλο.
Καταρχάς, από την έναρξη της εν λόγω νέας διαδικασίας, ακόμη κι αν κανείς πάει αυτοπροσώπως σε ένα από τα γραφεία της Υπηρεσίας Ασύλου της χώρας για να κλείσει απευθείας εκεί το ραντεβού, του ζητείται να φύγει και να καλέσει πρώτα στο Skype. Όμως, η πλειονότητα των προσφύγων προφανώς και δεν έχει πρόσβαση σε υπολογιστή ή διαδίκτυο, ούτε και την ευχέρεια να μετακινείται σε χώρους παροχής ανάλογων υπηρεσιών, πληρώνοντας κάθε φορά το απαιτούμενο αντίτιμο. Άλλωστε, δεν υφίσταται καμία νομική υποχρέωση των δικαιούχων διεθνούς προστασίας να κατέχουν την τεχνογνωσία της βιντεοκλήσης ή να διαθέτουν λογαριασμό στο Skype! Αντίθετα, αποτελεί βασική υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας να λαμβάνει υπόψη και να δίνει προτεραιότητα σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως ασυνόδευτα ανήλικα, θύματα βασανιστηρίων ή trafficking, έγκυες μητέρες, μονογονεϊκές οικογένειες, άτομα που χρήζουν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ψυχολογικής υποστήριξης κοκ. Με το ισχύον, όμως, σύστημα η Υπηρεσία Ασύλου αδυνατεί να γνωρίζει αν και πότε αυτές οι περιστάσεις συντρέχουν στο άτομο που καλεί. Όσο για τη σειρά η οποία τηρείται στις εκάστοτε κλήσεις, δεν υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση, κάτι που γεννά στα ενδιαφερόμενα άτομα τη λανθασμένη πεποίθηση και ανησυχία πως απαιτείται συνδρομή κάποιου δικηγορικού γραφείου ή ΜΚΟ για την απόκριση της Υπηρεσίας.
Περαιτέρω, το ωράριο λειτουργίας των κλήσεων, τις οποίες διαχειρίζεται και απαντάει μόνο η Υπηρεσία της Αθήνας, διαρκεί ελάχιστα. Από τη μία, όσοι/όσες επιθυμούν είτε να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα, είτε οικογενειακή επανένωση σε άλλη χώρα της Ε.Ε. πρέπει, ανάλογα με τη γλώσσα που μιλούν, να καλούν μόλις μία κοινή ώρα ανά εβδομάδα(!). Από την άλλη, οι κλήσεις για μετεγκατάσταση λειτουργούν μόνο για εννιά ώρες εβδομαδιαία. Το ποιες ώρες θα είναι δε αυτές αλλάζει συχνά και απροειδοποίητα, ενισχύοντας το όλο κομφούζιο. Όπως είναι φυσικό, η Υπηρεσία λαμβάνει τεράστιο αριθμό κλήσεων στη διάρκεια αυτών των ωρών και σπανίως αποκρίνεται. Έτσι, αν κάποιος/κάποια καταφέρει να συνδεθεί στο δίκτυο και να καλέσει στο Skype, οι προσπάθειες να «πιάσει γραμμή» θα είναι συχνότατα μάταιες, ενώ ακόμη και τότε μπορεί το σύστημα να «πέσει» και η κλήση να χαθεί, κάτι που σημαίνει μια -ακόμα- εβδομάδα αναμονής και ανασφάλειας μέχρι την επόμενη απόπειρα.
Γνωρίζουμε ότι το βασικό πρόβλημα βρίσκεται αλλού: στο κλείσιμο των συνόρων, στον εν τοις πράγμασι εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων εντός της χώρας, στη Συμφωνία της ντροπής μεταξύ Ε.Ε.-Τουρκίας και στην εν γένει αντιπροσφυγική πολιτική που υιοθετούν και εφαρμόζουν οι ελληνικές και ευρωπαϊκές αρχές. Ωστόσο, όταν απειλείται η ακώλυτη πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου –θεμελιώδες δικαίωμα κατοχυρωμένο στη Σύμβαση της Γενεύης, καθώς και στην ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία- τα άμεσα ενδιαφερόμενα άτομα καταδικάζονται στη διαιώνιση της μετέωρης και ευάλωτης θέσης τους. Ζώντας κάτω από συνθήκες εξαθλίωσης και με ληγμένα τα σύντομης προθεσμίας υπηρεσιακά τους σημειώματα (τα οποία και δεν ανανεώνονται) βρίσκονται ήδη σε έναν μόνιμο κίνδυνο σύλληψης, κράτησης ή απέλασής. Ο δε ουσιαστικός αποκλεισμός τους από τη διαδικασία υποβολής αιτήματος ασύλου ισοδυναμεί με στέρηση οποιασδήποτε νομικής υπόστασης και με αδυναμία τους να εξασφαλίσουν αυτονόητα κοινωνικά δικαιώματα (περίθαλψη, εργασία κ.λπ.).
Απαιτούμε από τις αρμόδιες ελληνικές και ευρωπαϊκές αρχές, ως ελάχιστη ένδειξη λογικής από πλευράς τους, να σεβαστούν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη και αποτελεσματική πρόσβαση για την υποβολή και εξέταση των αιτημάτων όλων ανεξαιρέτως των εγκλωβισμένων στη χώρα.

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΟΛΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΥΛΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΕΣ

traveling light
Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστ(ρι)ών

O βίος, αβίωτος, μέρος δεύτερο | traveling light

2013: Ο τότε αρχηγός της ΕΛΑΣ δίνει την εντολή «Κάντε τους το βίο, αβίωτο». Αμέσως μετά η επιχείρηση «Ξένιος Δίας» οδηγεί σε εκτεταμένους ελέγχους ακόμα και …μελαχρινών τουριστών και σε συλλήψεις εκατοντάδων μεταναστών, οι οποίοι κρατούνται χωρίς χρονικό περιορισμό.25b2916b5c49db617f52fa5ea48efee7-191
Άνοιξη 2016: Παρακολουθούμε το σίκουελ του έργου με ενορχηστρωτή πια την παρούσα κυβέρνηση. Στόχος δεν είναι πλέον μόνο οι πρόσφυγες και οι μετανάστες/στριες, αλλά πλέον και οι αλληλέγγυοι, έλληνες και ξένοι, οι οποίοι βρίσκονται στο πλευρό των προσφύγων και μεταναστών από τότε που ξεκίνησε η προσφυγική κρίση και τους συνδράμουν από την πρώτη στιγμή της άφιξής τους στα ελληνικά νησιά και σε κάθε στάδιο της παραμονής τους στην Ελλάδα.
Το Γενάρη του 2016 στη Χίο και τη Λέσβο γίνονται οι πρώτες συλλήψεις αλληλέγγυων. Στη Λέσβο μάλιστα η σύλληψη των αλληλέγγυων διασωστών οδηγεί στην άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος τους για βοήθεια σε είσοδο παράνομων μεταναστών σε βαθμό κακουργήματος. Έκτοτε γινόμαστε μάρτυρες μιας συνεχώς κλιμακούμενης επίθεσης εναντίον των αλληλέγγυων και των εθελοντών. Όταν τα «hot spots» μετατρέπονται σε κέντρα κράτησης οι ομάδες των αλληλέγγυων αποκλείονται και δεν μπορούν να έχουν πλέον πρόσβαση σε αυτά. Αποκορύφωμα είναι οι πιο πρόσφατες προσαγωγές και συλλήψεις αλληλέγγυων στην Ειδομένη και το Πολύκαστρο, με την αιτιολογία ότι είναι αυτοί που υποκινούν τις αντιδράσεις των προσφύγων και μεταναστών/τριών στην Ειδομένη.
Με τις ενέργειες αυτές γίνεται φανερό ότι στόχος της Κυβέρνησης είναι η ίδια η αλληλεγγύη. Οι αλληλέγγυοι «ενοχλούν». Διότι η παρουσία τους σε κάθε σημείο της χώρας, όπου υπάρχουν πρόσφυγες και μετανάστες, σημαίνει έλεγχο της δράσης των κρατικών οργάνων, καθώς είναι αυτόπτες μάρτυρες των απάνθρωπων και εξευτελιστικών συνθηκών διαβίωσής τους καθώς και της βίας και της αυθαιρεσίας που βιώνουν στις εκατέρωθεν πλευρές των συνόρων.
Έτσι, η Κυβέρνηση και το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, με συμμάχους σε αυτό και τα καθεστωτικά ΜΜΕ (για τους δικούς τους λόγους) έχει ξεκινήσει ένα κυνηγητό εναντίον των αλληλέγγυων συκοφαντώντας τους, απονομιμοποιώντας τους, και ανακηρύσσοντάς τους υπόπτους για διάφορα ευφάνταστα αδικήματα, που κυμαίνονται από οπλοκατοχή για τα κουζινομάχαιρα που χρησιμοποιούν στο μαγείρεμα μέχρι… έκθεση της Ελλάδας σε διατάραξη των φιλικών σχέσεών της με ξένο κράτος (141 ΠΚ). Η Εισαγγελία Κιλκίς τρέχει και δε φθάνει: μέσα σε τρεις ημέρες έχουν ασκηθεί πάνω από δεκαπέντε ποινικές διώξεις σε αλληλέγγυους και αλληλέγγυες, η αυτόφωρη διαδικασία καταλήγει να αφορά πλέον αποκλειστικά τέτοιες υποθέσεις και η αυστηρότητα στην εφαρμογή της να εξαντλείται, ενώ η επίσκεψη μέλους της ομάδας μας στο Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Πολυκάστρου για τη νομική υποστήριξη των αλληλέγγυων αντιμετωπίστηκε με εκνευρισμό. Σε ερώτηση μας γιατί προσήχθησαν οι αλληλέγγυοι, αστυνομικός απάντησε με απαράμιλλη φυσικότητα ότι «εφόσον είναι ξένοι εθελοντές είναι όλοι ύποπτοι, και για αυτό τους προσάγουμε».
Στοχοποιούνται δε ειδικά οι ανεξάρτητοι αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες που δεν ανήκουν σε κάποια διαπιστευμένη ΜΚΟ, γιατί δεν καλουπώνονται εύκολα σε σχεδιασμούς και μάλιστα από τα πάνω. Η στοχοποίηση ιδίως των ξένων αλληλέγγυων, που είναι πιο εκτεθειμένες στο πλαίσιο μιας ποινικής διαδικασίας που δε γνωρίζουν, αποτελεί ακόμα μια έκφανση του ρατσιστικού προσήμου της καταστολής.
Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν σε ένα κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού που προσπαθούν να δημιουργήσουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών/στριών, σπέρνοντας την ισλαμοφοβία πατώντας πάνω στα συντηρητικά και αυτάρεσκα αντανακλαστικά μεγάλων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας. Δε διστάζουν να παρουσιάσουν τους έγκλειστους και ταλαίπωρους πρόσφυγες ως κατσαρίδες που χαλάνε το «φιλέτο του Ελληνικού» και των οποίων η ζωή δεν έχει καμιά αξία, δίνοντας έτσι το σύνθημα στα ακροδεξιά στοιχεία να αρχίσουν και πάλι να χτυπούν.
Όλους αυτούς τους μήνες, ήταν κυρίως οι αλληλέγγυοι/ες που φρόντισαν για χιλιάδες μερίδες μαγειρεμένο, ζεστό φαγητό, ζεστό τσάι, εφόδια όπως σκηνές, κουβέρτες, καθαρά ρούχα, πρώτες βοήθειες, δημιουργική απασχόληση για τα παιδιά, κάνοντας την καθημερινότητα των προσφύγων πιο βιώσιμη και πιο ανθρώπινη. Αντίθετα, η ελληνική Κυβέρνηση, ιδίως μετά το οριστικό κλείσιμο των συνόρων, τους στοιβάζει σε δομές «φιλοξενίας», πρώην στρατόπεδα εγκαταλελειμμένα, ακατάλληλα, αποκομμένα από αστικά κέντρα, απομακρυσμένα ακόμα και από πρωτοβάθμιες δομές υγείας, χωρίς βασικές υποδομές και υπηρεσίες χωρίς επαρκείς χώρους υγιεινής και αποχέτευσης, χωρίς νομική ενημέρωση για τις διαδικασίες ασύλου, οικογενειακής επανένωσης και μετεγκατάστασης, χωρίς ψυχολογική υποστήριξη, χωρίς δημιουργική απασχόληση για τα παιδιά, χωρίς πρόσβαση στο τόσο βασικό για την ενημέρωση τους αλλά και την πρόσβαση τους στις διαδικασίες ασύλου διαδίκτυο, χωρίς ζεστό νερό, αλλά και ηλεκτρικό ρεύμα σε κάποιες περιπτώσεις, αναγκάζοντας τους ανθρώπους αυτούς να διαβιούν σε απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες. Οι λιγότερο τυχεροί, όσοι δηλαδή εισήλθαν στο ελληνικό-ευρωπαϊκό έδαφος μετά την 20 Μάρτη βρίσκονται φυλακισμένοι στα κέντρα κράτησης στα νησιά σε άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης.
Από την αρχή του 2015 πέρασαν από την Ελλάδα πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες/στριες προερχόμενοι/ες από τις ρημαγμένες χώρες της Ασίας, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Αυτοί οι πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες πέτυχαν το περασμένο καλοκαίρι το αδιανόητο: γκρέμισαν για λίγο τα τείχη της Ευρώπης φρούριο, έφθασαν στην καρδιά της πλούσιας Ευρώπης με μόνη αφετηρία την καταστροφή και την υποτίμηση των ζωών τους. Διεκδίκησαν το μερίδιο του πλούτου και της ασφαλούς ζωής που τους υπεξαιρέσαμε. Όλον αυτόν τον καιρό στο πλάι των προσφύγων και των μεταναστών/στριών βρίσκονται εκατοντάδες αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες από διάφορες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου στηρίζοντάς τους καθημερινά και αθόρυβα στον αγώνα τους για ένα καλύτερο αύριο για εκείνους και τα παιδιά τους. Από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, έστησαν ένα ετερόκλητο ψηφιδωτό δράσεων έμπρακτης αλληλεγγύης, δίχως την οποία ακόμα και η καθημερινή επιβίωση των χιλιάδων εκτοπισμένων θα ήταν αδύνατη, ενόψει της παντελούς απουσίας κρατικών υποδομών. Αυτό το κύμα αλληλεγγύης ήρθε να απαντήσει στο ερώτημα των καιρών μας: σε τι κόσμο και σε ποια Ευρώπη θέλουμε να ζήσουμε; Σε έναν κόσμο στρατιωτικοποιημένων συνόρων και πανοπτικής επιτήρησης, εξαγόμενης βίας και εισαγόμενης φθηνής «μαύρης» εργασίας, σε μια «Ευρώπης φρούριο» ή σε έναν κόσμο αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας;
Η καταστολή δυναμώνει την αλληλεγγύη. Πλέον βρίσκονται απέναντί μας όχι μόνο με την αδράνειά τους, αλλά και με τον ανοιχτό πόλεμο που εξαπέλυσαν στην αλληλεγγύη.
  • Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ, ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
  • ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ
  • ΠΑΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ
Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών
“traveling light”

WED|13|04 – YouBettaRun_BarDIA Party by OMODA

12963810_815381641939802_2385097051408671998_n

Οι μπαρόβιες της Traveling Light -Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστ(ρι)ών- επιστρέφουν και μετατρέπουν άλλη μια βάρδια τους σε παρτάρα οικονομικής ενίσχυσης του στεκιού! Τώρα που μας πιάνει η άνοιξη μα τα λέλουδα δε λένε ν’ ανθίσουν, τώρα που τρέχουμε μα ποτέ δε φτάνουμε, ας δραπετεύσουμε για λίγο, ας χορέψουμε, ας έρθουμε (πόσο ακόμα;) πιο κοντά.

..μέχρι να μας απαντήσουν στο σκάιπ
..μέχρι να μάθουν και να μάθουμε το σωστό μας όνομα
..μέχρι να ξεχαστούν τα παλιά και να δοθεί χώρος στα νέα μέλη
..μέχρι οι θάλασσες να θυμίζουν πάλι απλωτές και μακροβούτια …

we believe in tomorrow
what else can we say..?

Παρασκευή 01/04-Πρόσκληση σε ανοιχτή συζήτηση: Ερμηνεία & Εφαρμογή της Κοινής Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας

12923298_808675485943751_878317143462523583_n

Η traveling light* σας καλεί σε μια πρώτη συζήτηση γύρω από την ερμηνεία και εφαρμογή της Κοινής Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας, η οποία υπογράφηκε στις 18 Μαρτίου του 2016.
Ειδικότερα η έμφαση θα δοθεί:
– στα βασικά σημεία της συμφωνίας, τις νομικές της συνέπειες και αντιφάσεις (ιδίως ως προς την αρχή της μη επαναπροώθησης και την υποχρέωση εξατομικευμένης εξέτασης των αιτημάτων ασύλου)
– στα ζητήματα που προκύπτουν από τον ορισμό της Τουρκίας ως “ασφαλούς χώρας”
– στο δίπολο παράτυποι/ες μετανάστ(ρι)ες – πρόσφυγες

Θα χαρούμε να στηρίξετε τη συζήτηση με την παρουσία σας.

*Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών

fb event: https://www.facebook.com/events/1711279642420776/

WeDnesDay 27/01 @19.00 – BarDIA Party by OMODA

12472684_769716656506301_4351622215821298830_n

Οι μπαρόβιες της Traveling Light (Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστριών) αυτη την Τετάρτη αποφάσισαν να μετατρέψουν τη βάρδια τους σε παρτάρα οικονομικής ενίσχυσης του στεκιού, για να ξορκίσουν όλα τα κακά -πολιτικά, συλλογικά κι ατομικά- που μπήκανε με το ’16 και να ευχηθούν για ένα καλύτερο μέλλον -με ζέστη, υγεία, θαλπωρή κι αγάπη σε όλα τα σπίτια και τ’ αντίσκηνα της οικουμένης.
..μέχρι να εκδοθούν τα δελτία τύπου μας
..μέχρι να αποκτήσουμε απαρτία
..μέχρι να καταλάβουν και να καταλάβουμε ότι “έχουμε διαδικασίες!”
..μέχρι η μαμά-Άλεκ και η νονά-Ουρανία να γυρίσουν πίσω σώες κι αβλαβείς
..μέχρι να σκίσουμε τα πτυχία που μας χωρίζουν
..μέχρι να μας πάρουν στα σοβαρά….
ας παρτάρουμε τρελά!

https://www.facebook.com/events/1735117290058704/

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ/JOURNÉE D’ INFORMATION/INFORMATION DAY

Η Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Mεταναστών διοργανώνει:

– Εκδήλωση ενημέρωσης για τις αλλαγές στη χορήγηση άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους

Le groupe Juridique pour la Protection dew Droits des Immigrants et Réfugiés organise:
– Journée d’ information sur les changements aux cartes de séjour pour des raisons exceptionelles

The Legal Team for the Protection of the Rights of Immigrants and Refuges organizes:
– Information day on the recent changes in granting residence permits for exceptional reasons

Πέμπτη/ Jeudi / Thursday

19.11.2015       19:00

@Social Center – Immigrants Place / Ermou 23, Thessaloniki

 

fb event: https://www.facebook.com/events/1683628168583355/

 

12246864_738967172914583_268249053765489293_n

Δελτίο Τύπου για τη στάση υπαλλήλων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ απέναντι σε μετανάστες

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θεσσαλονίκη, 1-3-2015

Σύμφωνα με καταγγελίες μεταναστών και μεταναστριών, ο Προϊστάμενος Τμήματος Eσόδων του Yποκαταστήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ 25ης Μαρτίου Θεσσαλονίκης, επανειλημμένα αρνείται να χορηγήσει τις βεβαιώσεις ημερών ασφάλισης, βάσει εργοσήμου, για την ανανέωση της άδειας διαμονής τους. Η άρνηση του αυτή έχει έρεισμα σε έγγραφα-οδηγίες που στάλθηκαν προς ολα τα Yποκαταστήματα του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ το 2013, δηλαδή στην υπ’ αριθμ.43/11-7-2013 εγκύκλιο και στο υπ’ αριθμ.πρωτ. Α21/449/102/17-10-2013 γενικό έγγραφο των Διευθύνσεων ασφάλισης- εσόδων, παροχών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.

Σύμφωνα με τα έγγραφα αυτά οι διευθυντές και προϊστάμενοι των αρμόδιων τμημάτων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ οφείλουν να ερευνούν ελεύθερα όλα τα στοιχεία για την εξακρίβωση του πραγματικού της απασχόλησης και να “αποφαίνονται ελεύθερα και κατά συνείδηση σύμφωνα με το Νόμο και τους Κανονισμούς”, σχετικά με το αν η ασφάλιση μέσω εργοσήμου αφορά πραγματική εργασία του προσώπου, “ώστε να περιορίζονται φαινόμενα εικονικής ασφάλισης με σκοπό τη συμπλήρωση προϋποθέσεων για λήψη παροχών”.

Όμως ο εν λόγω προϊστάμενος και η διευθύντρια του Yποκαταστήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ 25ης Μαρτίου Θεσσαλονίκης φαίνεται ότι εκ προοιμίου θεωρούν ότι οι μετανάστες που ζητούν τη χορήγηση της βεβαίωσης ημερών ασφάλισης, έχοντας συμπληρώσει τον ελάχιστο απαιτούμενο αριθμό ενσήμων, δεν προσφέρουν πραγματική εργασία και ότι με δόλιο τρόπο προσπαθούν να ανανεώσουν την άδεια διαμονής τους. Για τον λόγο αυτό, τους υποβάλλουν σε εξαντλητικούς ελέγχους, ζητώντας συνεχώς αποδεικτικά έγγραφα και θέτοντας αβάσιμα και αθεμελίωτα σύμφωνα με τις κείμενες εγκυκλίους του ΙΚΑ γραφειοκρατικά κωλύματα στη χορήγηση της βεβαίωσης. Γιατί ακόμα και στις περιπτώσεις που οι μετανάστες και μετανάστριες προσκομίζουν όλα τα έγγραφα που τους ζητούνται, οι εν λόγω αρμόδιοι αρνούνται τη χορήγηση της βεβαίωσης, ισχυριζόμενοι ότι δεν έχουν πειστεί για το πραγματικό της απασχόλησης.

Έτσι, ενώ ακόμα και η ελληνική κυβέρνηση με την Κοινή Υπουργική Απόφαση 51738 (ΦΕΚ 2947 τ.Β’/ 2014) αφουγκράστηκε την αγωνία των μεταναστών για την παραμονή τους στη χώρα για εργασία μέσα στην οικονομική κρίση που βιώνουμε με τα ποσοστά ανεργίας να χτυπάνε κόκκινο και μείωσε τα απαιτούμενα ένσημα σε 50 για την παροχή σ’ αυτούς άδειας διαμονής για λόγους εργασίας, έρχονται τα συγκεκριμένα στελέχη του ΙΚΑ να αμφισβητήσουν τον νομοθέτη και την ελληνική πραγματικότητα, αρνούμενοι να θεωρήσουν τα βιβλιάρια υγείας των μεταναστών με τον ανωτέρω αριθμό ενσήμων, ώστε να μπορέσουν να ανανεώσουν την άδεια διαμονής τους.

Η ενέργειά τους μάλιστα αυτή, μολονότι ερείδεται στα παραπάνω έγγραφα εγκυκλίους, έρχεται να δείξει με τον σκληρότερο τρόπο ότι προτεραιότητα του ΙΚΑ σήμερα δεν είναι να ελέγξει την αδήλωτη-άτυπη «μαύρη» εργασία, αλλά αντίθετα επιδίδεται στον έλεγχο του «πραγματικού» της απασχόλησης, προφανώς προκειμένου να στερήσει παροχές σε εργαζόμενους και εργαζόμενες που τις δικαιούνται. Όταν δε, παρατηρεί κανείς τον «υπερβάλλοντα ζήλο» κάποιων αρμόδιων υπαλλήλων ειδικά απέναντι σε μετανάστες και μετανάστριες, δεν μπορεί να μην σκεφθεί ότι αυτός ακριβώς ο υπερβάλλων ζήλος ερείδεται τελικά όχι σε μια τυπολατρική ερμηνεία των εν λόγω οδηγιών-εγκυκλίων, αλλά σε ρατσιστικά ελατήρια και σε διακριτική συμπεριφορά εναντίον των μεταναστών και μεταναστριών που αγωνίζονται να επιβιώσουν σε μια συγκυρία κρίσης, ανεργίας, και επισφαλούς και άτυπης εργασίας. Μόνο που η πλέον πρόσφατη κοινωνική εμπειρία μας καθιστά βέβαιους ότι αυτό που δοκιμάζεται σήμερα στις μειοψηφίες (μετανάστες εργαζόμενους) θα εφαρμοστεί επίσης αύριο και στους ντόπιους εργαζόμενους.

Από τη μεριά μας δηλώνουμε με κάθε τρόπο ότι αυτή η πρακτική του ΙΚΑ θα μας βρει απέναντι διότι αποτελεί μία ακόμα έκφανση αντεργατικής και διακριτικής ταξικής πολιτικής σε βάρος των εργαζομένων, και δη των μεταναστών και μεταναστριών εργαζομένων. Δεν υπάρχει εικονική απασχόληση χωρίς ανεργία, επισφάλεια και άτυπη-μαύρη εργασία και εκμετάλλευση των εργαζομένων. Ούτε ένας εργαζόμενος χωρίς τις παροχές που δικαιούται. Ούτε ένας μετανάστης και μετανάστρια εργαζόμενη χωρίς χαρτιά!!

ΟΜΑΔΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Στέκι Μεταναστών, Ερμού 23, Θεσσαλονίκη

Δελτίου Τύπου της Ομάδας Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών

Το απροσπέλαστο της πρόσβασης στο άσυλο…

Την ίδια στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση προτείνει ως «λύση» για το προσφυγικό και μεταναστευτικό τα κέντρα κράτησης και την ενδυνάμωση των σωμάτων ασφαλείας, με πολύνεκρα ναυάγια και τους φράχτες μιας Ευρώπης Φρούριο να διατρανώνουν την έλλειψη ουσιαστικής διεθνούς προστασίας των προσφύγων, ο έλληνας νομοθέτης επαίρεται για τον ν.3907/2011 και τη δημιουργία αυτοτελούς Υπηρεσίας Ασύλου και Κέντρων Πρώτης Υποδοχής (Κ.Ε.Π.Υ.). Το εν λόγω νομοθέτημα υποτίθεται ότι, μεταξύ άλλων, θα αναμόρφωνε το παλιό σύστημα, ώστε να εξασφαλιστεί η άμεση πρόσβαση των δικαιούχων διεθνούς προστασίας στο πολιτικό άσυλο.

Ωστόσο, η από 7/6/13 λειτουργία της νέας υπηρεσίας δεν έλυσε καμία από τις παθογένειες του συστήματος και ελάχιστα προσέφερε στις ανάγκες των αιτούντων άσυλο. Χαρακτηριστικά, αν και τα Περιφερειακά Γραφεία Ασύλου αυξήθηκαν σε τέσσερα, και πάλι παραμένουν ανεπαρκέστατα για την καταγραφή όλων των αιτημάτων ασύλου. Σο δε Περιφερειακό Γραφείο Ασύλου Θεσσαλονίκης ακόμα δεν έχει λειτουργήσει, 18 μήνες μετά τη θέση σε εφαρμογή της νέας υπηρεσίας. Οι μετανάστες τίθενται και πάλι σε μια διαρκή κατάσταση αναμονής και, στερούμενοι αυτή τη φορά οποιασδήποτε νόμιμης διατύπωσης (όπως η καταργηθείσα πια ροζ κάρτα), εκτίθενται στον κίνδυνο μιας ανά πάσα στιγμή σύλληψής τους από τις διωκτικές αρχές. Ενώ δε πολλοί δικαιούχοι διεθνούς προστασίας δεν ενημερώνονται καν για το δικαίωμά τους αυτό, παρατηρούμε μια πρωτοφανή κινητοποίηση των αρχών για τη διάδοση και εφαρμογή της διαδικασίας «εθελούσιας» επιστροφής στις χώρες καταγωγής τους – αδιαφορώντας πλήρως για την αρχή της μη επαναπροώθησης, που ισχύει και για τους εμπίπτοντες στο καθεστώς του πρόσφυγα, καθώς και για άλλες περιπτώσεις ανέφικτης απέλασης.

Τι γίνεται όμως με τη μεγάλη μερίδα εκείνων των δικαιούχων διεθνούς προστασίας που κρατούνται παράνομα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Σε αυτήν την περίπτωση, αντίστοιχα φαινόμενα ολιγωρίας και αναμονής μηνών για μόνη την καταγραφή των αιτημάτων τους, καθώς και μια πλήρης απουσία νομικής ενημέρωσης (παρεκτός για την «εθελούσια» επιστροφή), συνηγορούν σε ένα ήδη υφιστάμενο -λόγω της αναίτιας φυλάκισης- καθεστώς ομηρίας τους.

Όσο για τη νέα υπηρεσία ασύλου, η οποία δύναται να εισηγείται την παύση της διοικητικής κράτησης των αιτούντων άσυλο (π.δ. 113/13), ακόμα και στις περιπτώσεις των νομικά ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (π.χ. ασυνόδευτα ανήλικα, άρρωστοι, κακοποιημένες γυναίκες), κατά κανόνα νίπτει τας χείρας της μπροστά στη χυδαία κράτηση ανθρώπων, για μεγάλο ποσοστό των οποίων η απέλαση είναι ανέφικτη.

Όλα τα παραπάνω καταδείχνουν πώς η νομιμότητα αυτοαναιρείται και το διεθνές νομοθετικό πλαίσιο για τους πρόσφυγες ματαιώνεται, όταν το πραγματικό μέλημα μιας πολιτικής δεν είναι η προσβασιμότητα και υπαγωγή των πολιτικών προσφύγων στο προστατευτικό νομικό καθεστώς, μα η με κάθε τρόπο απομάκρυνσή τους από τη χώρα «υποδοχής».

 

 

..τα στρατόπεδα συγκέντρωσης…

 

Περνώντας τώρα στο ζήτημα των στρατοπέδων συγκέντρωσης, – το οποίο δεν αφορά μόνο τα άτομα που δικαιούνται πολιτικό άσυλο, αλλά και έναν τεράστιο αριθμό μεταναστριών και μεταναστών, καθώς και καθέναν και καθεμία από μας – θέλουμε να καταδείξουμε μερικές μόνον από τις αναρίθμητες και χιλιοειπωμένες εξευτελιστικές εκφάνσεις τους, ώστε μετά να περάσουμε στο διακύβευμα.

Ο 24χρονος κρατούμενος της Αμυγδαλέζας, Μοχάμεντ Ασφάκ, έχοντας χτυπηθεί βάρβαρα από αστυνομικούς σε εξέγερση στο στρατόπεδο Κορίνθου, ζητούσε επί μήνες εις μάτην να εξεταστεί το σοβαρό αναπνευστικό πρόβλημα από το οποίο υπέφερε. Η μεταφορά του στο νοσοκομείο – όπου και εν τέλει υπέκυψε, ευρισκόμενος ήδη σε τελικό στάδιο – έγινε μόνον αφού κατέρρευσε εντελώς. Πρόκειται για ένα από τα αναρίθμητα παραδείγματα σωματικού και ψυχικού βασανισμού των κρατουμένων μέσα στα στρατόπεδα, που ουκ ολίγες φορές τους οδηγούν σε απόπειρες αυτοκτονίας. Υπάρχει πλήθος καταγγελιών για υπερβολική αναμονή και εκκλήσεις που πέφτουν στο κενό στον τομέα παροχής ιατρικής περίθαλψης (η οποία δίνεται μόνο σε περιπτώσεις που χαρακτηρίζονται ως πολύ σοβαρές και επείγουσες). Η δε μέριμνα για την ψυχική υγεία των κρατουμένων είναι μηδαμινή.

Μόνο στο Παρανέστι τη στιγμή αυτή κρατούνται πάνω από 100 ανήλικα άτομα. Αν και πρόκειται εμφανώς για μικρά παιδιά (που μπορεί να διαθέτουν και τα σχετικά αποδεικτικά έγγραφα), συχνά η υποβολή τους σε αμφιλεγόμενους και αναξιόπιστους ιατρικούς ελέγχους, εντός των στρατοπέδων, οδηγεί στον χαρακτηρισμό και την κράτησή τους ως ενηλίκων. Όσο για εκείνα που αναγνωρίζονται ως ανήλικα, η μοίρα τους δε διαφέρει και πολύ – σε μια συνθήκη όπου οι όποιοι πόροι διατίθενται για τις δομές κράτησης, παρά για τις δομές φιλοξενίας. Η ίδια η συνέχιση λειτουργίας ακόμα και των ελάχιστων υπαρκτών ξενώνων για ανήλικα ασυνόδευτα παιδιά τίθεται εν αμφιβόλω, μετά την ενοποίηση των τεσσάρων ταμείων για ζητήματα προσφύγων σε ένα, και δη υπό τη διαχείριση του Υπουργείου… Δημόσιας Τάξης!

Το μεγαλύτερο ίσως σκάνδαλο είναι η επέκταση της παράνομης κράτησης ανθρώπων πέραν του 18μήνου. Αυτήν την πολιτική επιλογή επιβραβεύει με γνωμοδότησή του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, βαφτίζοντάς την «περιοριστικό μέτρο παραμονής» στα κέντρα, προς όφελος των κρατουμένων. Η εν λόγω γνωμοδότηση αντιβαίνει στον ν.3907/2011, στην Ευρωπαϊκή Οδηγία Επιστροφής, στο άρθρο 5 του Συντάγματος, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), καθώς και στις επανειλημμένες καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ). Εξάλλου, έχει ήδη κριθεί παράνομη και από διοικητικούς δικαστές, στα πλαίσια αντιρρήσεων κατά της κράτησης. Εξίσου παράλογο είναι το φαινόμενο κατά το οποίο μετανάστες, έχοντας αφεθεί ελεύθεροι μετά το πέρας του 18μήνου, ξανασυλλαμβάνονται και εκδίδεται εναντίον τους εκ νέου απόφαση απέλασης – χωρίς να έχουν αλλάξει οι συνθήκες που την καθιστούσαν ανέφικτη ως τώρα -, και άρα επανακράτησής τους. Και σ’ αυτή την περίπτωση, πρόκειται για μια πρακτική που έχει ήδη κριθεί από τα διοικητικά δικαστήρια της χώρας ως παράνομη.

 

…και το χρονικό μιας στρέβλωσης ενός θεσμού χάριν της (μη-)διαχείρισης της παράνομης κράτησης

 

Πώς απαντάει η κυρίαρχη πολιτική βούληση στην ανάγκη διαχείρισης των παραπάνω αντιφάσεων; Η πρόσφατη χρησιμοποίηση της Υπηρεσίας Ασύλου ως μέσου για την … αποσυμφόρηση του κέντρου κράτησης Παρανεστίου, μετά το κλείσιμο του στρατοπέδου της Ξάνθης – που ως Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών παρακολουθήσαμε από κοντά και καταγγέλλουμε με το παρόν –, είναι ενδεικτική.

Συγκεκριμένα, στις αρχές Δεκεμβρίου 2014, 76 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν αιφνιδίως από το στρατόπεδο Παρανεστίου στο Παράρτημα της Υπηρεσίας Ασύλου της Θεσσαλονίκης. Επί δύο εβδομάδες στοιβάχτηκαν στα κρατητήρια της Γ.Α.Δ.Θ., προκειμένου, όπως τους είπαν οι αρχές κράτησης στο Παρανέστι, να υποβάλλουν αίτημα ασύλου και να αφεθούν ελεύθεροι (όπως και έγινε). Το κριτήριο επιλογής των συγκεκριμένων 76 όμως, δεν ήταν ούτε η έκφραση μιας δικής τους απαραίτητα επιθυμίας να αιτηθούν άσυλο (άλλωστε υπήρχαν ανάμεσά τους άνθρωποι που κλήθηκαν να υποβάλλουν μεταγενέστερο αίτημα, αφού είχαν ήδη λάβει απορριπτική απόφαση από τις αρμόδιες αρχές ασύλου), ούτε η ευαισθησία για την προστασία των δικαιωμάτων τους ως παράνομα κρατουμένων. Διόλου τυχαία, επρόκειτο για εκείνους τους κρατούμενους που είχαν συμπληρώσει τους 18 μήνες κράτησης και που την ίδια περίοδο βρίσκονταν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις (ορισμένοι είχαν ξεκινήσει απεργία πείνας λίγες μέρες πριν τη μεταφορά τους), διεκδικώντας την άμεση απελευθέρωσή τους. Αυτές οι δράσεις είχαν δημοσιοποιηθεί και συναντήθηκαν με εκδηλώσεις συμπαράστασης διαφόρων αλληλέγγυων ομάδων. Φαίνεται λοιπόν, πως η καταχρηστική εργαλειοποίηση του θεσμού του ασύλου, ήρθε ως μια στρεβλή απάντηση σε ένα υπαρκτό πρόβλημα υπερσυγκέντρωσης κρατουμένων στο στρατόπεδο, μα και στην άσκηση πολιτικών πιέσεων για το οριστικό κλείσιμο των στρατοπέδων. Με συνοπτικές διαδικασίες, των οποίων η νομιμότητα ήταν το λιγότερο αμφίβολη, φαίνεται να βρέθηκε τρόπος να αφεθούν ελεύθεροι 76 άνθρωποι – καταδεικνύοντας έτσι περίτρανα ότι ο εγκλεισμός χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων στα στρατόπεδα, δεν είναι παρά ένα ζήτημα πολιτικής βούλησης, πέρα από νομικά κείμενα ή ρητορείες περί αναγκαιότητας ή προστασίας των ίδιων των εγκλείστων.

Όταν η διεθνής προστασία των ατόμων που διώκονται από πολέμους και διωγμούς καθίσταται νομικό εργαλείο μόνο κατ’ επίφαση, ανάγεται σε γράμμα κενό. Κι όταν η πολιτική βούληση το καταντάει προκάλυμμα νομιμότητας κατά το δοκούν, για να καλύψει τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, υποτιμάει τη νοημοσύνη μας.

Το διακύβευμα παραμένει παρόν:

Αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους πρόσφυγες – ενάντια στους νομικούς και πολιτικούς αποκλεισμούς τους. Να κλείσουν τώρα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

ΟΜΑΔΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ