Σαβ. 10.02 | Ανοιχτή συνέλευση για τα κοινά, τις πόλεις, τα κινήματα

Η “Πόλεις” οργανώνει την πρώτη της ανοιχτή συνέλευση γνωριμίας και καλεί τα κινήματα, τους ενεργούς πολίτες, αυτές που δεν τα παρατάνε, να συναντηθούν και να βάλουν τις ιδέες τους σε δράση.

Είμαστε και εμείς πολίτισσες και πολίτες που ζούμε εδώ και βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα (υγεία, στέγη, παιδεία, εργασία, περιβάλλον) την περιθωριοποίηση και αδρανοποίηση της γενιάς μας, και όχι μόνο, με fast track διαδικασίες. Βλέπουμε τριγύρω στην πόλη την απόσυρση της κοινωνικής προστασίας, τον περιορισμό του δημόσιου χώρου, την αρπαγή δικαιωμάτων, την εμπορευματοποίηση της ζωής μας και δεν μένουμε απλοί παρατηρητές.

Αντιλαμβανόμαστε την πόλη ως κοινό που μοιραζόμαστε και μέσα από το οποίο μπορούμε να επανεφεύρουμε συλλογικά τη ζωή μας. Ξεκινάμε από τα κάτω, από τις γειτονιές και τους δρόμους, από αυτούς και αυτές που πετιούνται εκτός για να ξαναφτιάξουμε τους δεσμούς μεταξύ, γιατί θέλουμε να αλλάξουμε την καθημερινότητα μας, τώρα.

Σας καλούμε να συζητήσουμε από κοινού για όσα φανταζόμαστε και μπορούμε να κάνουμε πράξη σε αυτή την πόλη μαζί. Σας καλούμε να βρούμε μαζί, τους δρόμους της αλληλεγγύης, τους τρόπους και τους τόπους, σχεδιάζοντας ξανά τον χώρο, τον χρόνο και τις σχέσεις μας.

Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 10 Φεβρουαρίου, στις 19.00 μ.μ., στο Κοινωνικό Κέντρο-Στέκι Μεταναστ(ρι)ών, Ερμού 23.

–Θα ακολουθήσει χαλαρό ποτό στο εντευκτήριο του Στεκιού–

poleisthess@gmail.com

https://poleisthess.wordpress.com/

https://www.facebook.com/PoleisCommons/

 

Tο κείμενο βάσης για την συζήτηση:

Ποιοι

Είμαστε νέες και νέοι που ζούμε στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Θα μας συναντήσεις κάθε μέρα στους δρόμους και στις γειτονιές, στα σχολεία και στις σχολές, στη δουλειά και στις ουρές του ΟΑΕΔ. Είμαστε η μαθήτρια, ο φοιτητής, η μετανάστρια, ο άνεργος, η επισφαλώς εργαζόμενη, ο άστεγος, το παιδί, ο ηλικιωμένος, η νοικοκυρά, τα δέντρα που κόβουν στον βωμό των εξορύξεων, ο αέρας που μολύνουν, το νερό που ιδιωτικοποιούν, το πλακόστρωτο που καταλαμβάνουν. Είμαστε όλοι εμείς που μας πετάνε εκτός. Είμαστε εκείνες που μας παρουσιάζουν την κρίση ως «ευκαιρία», την επισφάλεια ως κανονικότητα. Είμαστε εμείς που βιώνουμε την κοινωνική και πολιτική αποξένωση, τον σεξισμό και την πατριαρχία σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Είμαστε αυτές που αρνούμαστε την έλλειψη εναλλακτικής ως μονόδρομο (και ΤΙΝΑ κάνουμε τώρα;) που προδίκασε το τέλος της «ελπίδας». Καθημερινά βιώνουμε στο πεδίο της πόλης, και όχι μόνο, τη βίαιη περιθωριοποίηση και αδρανοποίηση μιας ολόκληρης γενιάς με fasttrack διαδικασίες. Μας θυσιάζουν στο όνομα της ανάπτυξης και του χρέους, στο βωμό του κέρδους και των αγορών.

Η υπάρχουσα οικονομική, πολιτική και ιδεολογική εξουσία, δηλαδή οι «εθνικοί» εργολάβοι, οι τσιφλικάδες, οι τραπεζίτες, οι καναλάρχες, οι δικαστές, οι μπάτσοι, ο στρατός, οι μητροπολίτες, οι Μ.Κ.Ο., οι αυλικοί διανοούμενοι, τα αστικά κόμματα, κ.α., συντηρούν και αναπαράγουν κοινωνικούς αυτοματισμούς, αποδομούν τις κοινωνικές σχέσεις και ωθούν στον ατομικό δρόμο και την ιδιώτευση. Επιστέγασμα σε όλα αυτά αποτελεί ο εφαρμοσμένος νεοφιλελευθερισμός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που απέδειξε στην πράξη ότι το κράτος έχει συνέχεια. Στις μέρες μας, ο καπιταλισμός αποδεικνύεται ανίκανος να διαφυλάξει την εκπλήρωση βασικών αναγκών και, προκειμένου να αναπαραχθεί, μετατρέπει δικαιώματα, που με αίμα και με θυσίες κατακτήθηκαν, σε προνόμια για λίγους. Εμείς, αυτές τις μέρες που η εξαίρεση έχει γίνει κανόνας και η ματαίωση προσδοκιών είναι εδώ, αντί να κάτσουμε στον καναπέ, αναλαμβάνουμε τη δική μας ευθύνη στην πράξη.

Πού

Επιλέγουμε να δράσουμε στην πόλη, καθώς αποτελεί ένα πεδίο όπου εκφράζονται και συγκεντρώνονται οι συγκρούσεις, αντιφάσεις και αντιθέσεις στον τομέα της εργασίας, των δικαιωμάτων, της υγείας, της παιδείας και των κοινωνικών αγαθών (μεταφορές, στέγαση, νερό, σίτιση κ.α.). Άλλωστε, η απόσυρση του κράτους από την κοινωνική πολιτική αντανακλάται στις εικόνες της ζωής σε αυτήν.

Επιπλέον, η πόλη αποτελεί και το πεδίο συλλογικής & ατομικής δράσης και συνύπαρξης, το οποίο δεν περιορίζεται μόνο σε τοπικό/καθημερινό επίπεδο, αλλά δημιουργεί τις συνθήκες για καθολική αμφισβήτηση του κυρίαρχου μοντέλου και τρόπου ζωής. Πιστεύουμε στην επανεφεύρεση της πόλης μέσα από την κατανόησή της ως κοινό, και κατ’ επέκταση ως όχημα κοινωνικής και πολιτικής χειραφέτησης.

Επιλέγουμε την πόλη, δρούμε τη γειτονιά, γιατί πιστεύουμε ότι η άμεση συμμετοχή στο κοινό αναφέρεται στο χώρο που κατοικούν οι επισφαλείς, οι άνεργες, αυτοί που υπολείπονται. Έτσι θα διεκδικήσουμε ξανά στη βάση του διαμοιρασμού των κοινών (αυτά που δεν ανήκουν σε κανέναν αλλά μοιραζόμαστε όλες) το συλλογικό σχεδιασμό πρακτικών λύσεων σε όλα τα ζητήματα που μας αφορούν. Στην κατεύθυνση οικοδόμησης ενός άλλου μοντέλου οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης και (ανα)παραγωγής νέων σχέσεων μεταξύ μας. Σε αυτή τη βάση, αντιλαμβανόμαστε την ενασχόληση με την πόλη, όχι σαν παραδοχή της ήττας απέναντι στο κεντρικό κράτος, αλλά ως το πυρηνικό στοιχείο για την ανατροπή του.

Πώς

Λειτουργούμε συλλογικά, ως συνέλευση, η οποία απαρτίζεται από άτομα, οργανωμένα ή μη, ενεργά στο κοινωνικό και ταξικό κίνημα. Είμαστε συλλογικότητα βάσης, όχι συντονιστικό πολιτικών οργανώσεων. Πειραματιζόμαστε με τη δημοκρατία, προτρέποντας τα άτομα που συναπαρτίζουν τη συνέλευση να μιλάνε κυκλικά, έχοντας αδιαπραγμάτευτη την ισότητα λόγου, απόφασης και πληροφόρησης. Είμαστε δομή ανοιχτή και αντιεραρχική που μεροληπτεί υπέρ της άμεσης δημοκρατίας την ώρα που αντιλαμβάνεται την όποια αντιπροσώπευση κυκλικά και ανακλητά. Δοκιμάζουμε στην πράξη τις ατομικές και συλλογικές αντοχές, αφού ο δρόμος για να παραμένουμε πολιτικά ενεργοί απαιτεί χρόνο, διάθεση και προσπάθεια, για συγκλίσεις και υπερβάσεις.

Βασικός τρόπος λήψης αποφάσεων της συνέλευσης είναι η συναίνεση. Σε περιπτώσεις εξαιρετικά κρίσιμες και εφόσον αφορούν το μέλλον της συνέλευσης οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με την πλειοψηφία των 2/3 των παρόντων μελών στη διαδικασία. Βλέπουμε τα κοινωνικά και πολιτικά τεκταινόμενα από τη σκοπιά της πόλης και της καθημερινότητας των υπολειπόμενων.

Είμαστε αντιρατσίστριες, αντισεξιστές και αντιφασίστριες. Αλληλοεπιδρούμε με τα κινήματα πόλης, μοιραζόμαστε τους αγώνες απέναντι στην περαιτέρω φτωχοποίηση, συλλειτουργούμε με τις μαχήτριες των κοινών, αντιλαμβανόμενοι το δικαίωμα στην πόλη ως το δικαίωμα του δικαιώματος, το δικαίωμα σε ζωή με αξιοπρέπεια και χειραφετητικό χρόνο.

Τι

Θέλουμε να διευρύνουμε τον αναγκαίο χώρο για να αναπτυχθούν οι επινοητικοί χειρισμοί των αποκλεισμένων, η έμπρακτη αλληλεγγύη, τα ανταγωνιστικά κινήματα που οραματίζονται το τέλος του καπιταλισμού, όχι ως δυστοπικό σενάριο. Θέλουμε να διευρύνουμε τα κοινά αγαθά, απελευθερώνοντας από τη σφαίρα του εμπορεύματος όλο και περισσότερα πεδία της καθημερινότητας των πολιτών και παλεύοντας ανυποχώρητα κάθε προσπάθεια περιορισμού τους. Θέλουμε μια πόλη που η κατοίκηση, η μετακίνηση και το ποιοτικό περιβάλλον είναι αδιαπραγμάτευτα. Θέλουμε μια πόλη που ως κάτοικοι της διαμοιραζόμαστε τον χρόνο και τους πόρους μας. Εμείς άμεσα και συλλογικά αποφασίζουμε για τον προϋπολογισμό.

Όραμα μας η δημιουργία νέων δομών συλλογικής αυτάρκειας και αξιοπρεπούς διαβίωσης μέσα από την ανατροπή της μηχανικής αναπαραγωγής του υπάρχοντος. Για εμάς, η επαναφορά της πολιτικής στην πόλη (μιας και η πρώτη έννοια προκύπτει από τη δεύτερη) δεν είναι μια επιστροφή στο παρελθόν αλλά ένα άλμα στο μέλλον. Μέλλον μη προδιαγεγραμμένο που θα σμιλευτεί από τις αγωνίες και τους αγώνες μας για ζωή.

 

*Κείμενο βάσης για την ανοιχτή συνέλευση της συλλογικότητας «Πόλεις», που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 10 Φεβρουαρίου, στις 19.00 μ.μ., στο Κοινωνικό Κέντρο-Στέκι Μεταναστ(ρι)ών, Ερμού 23.