Τμήματα Γλωσσομάθειας για Γυναίκες Πρόσφυγες

Η ομάδα μαθημάτων “Εκτός Τάξης” ετοιμάζει τμηματάκια γλωσσομάθειας για γυναίκες πρόσφυγες με παράλληλη δημιουργική απασχόληση των παιδιών τους στο Κοινωνικό Κέντρο- Στέκι Μεταναστών. Οι μέρες και οι ώρες των μαθημάτων καθώς, επίσης, και τα είδη των γλωσσών θα διευθετηθούν άμεσα, ανάλογα με τις ανάγκες των ενδιαφερόμενων.

Σαβ 01.04 | Παρουσίαση: Η Ισπανία σε κόκκινο και μαύρο

Το Κοινωνικό Κέντρο / Στέκι Μεταναστών
& οι Ακυβέρνητες Πολιτείες Συνεργατικό Βιβλιοπωλείο-Καφέ
παρουσιάζουν το δίτομο έργο των εκδόσεων
Βιβλιοπωλείο ΚΑΙΝΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ
ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Η ΙΣΠΑΝΙΑ ΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟ

ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΑΠΡΙΛΗ 19.00
Ερμού 23
Κοινωνικό Κέντρο / Στέκι Μεταναστών

Ομιλητές

Yannis Androulidakis Επιμελητής της έκδοσης
Ορφέας Ξανθούλης Μέλος Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε

Θα ακολουθήσει προβολή του ντοκιμαντέρ “Diego” του Frederic Goldbronn.

Α ΤΟΜΟΣ
Οι απαρχές του κοινωνικού
ζητήματος
Γέννηση ανάπτυξη και δομή του
αναρχοσυνδικαλιστικού κινήματος

Β ΤΟΜΟΣ
Η εργατική αυτοδιαχείριση και το κίνημα των κολεκτιβοποιήσεων
Το δημιουργικό έργο του αναρχοσυνδικαλισμού

Δευ 27.03 | Εκδήλωση για τους αγώνες των Γκουαρανί – Καϊοβά

Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΟΡΑ

Εκδηλώσεις ενημέρωσης και αλληλεγγύης με τον Λάντιο Βερόν, εκπρόσωπο της συνέλευσης των λαών Γκουαρανί – Καϊοβά της Βραζιλίας, την Κυριακή 26 Μαρτίου στη Μεγάλη Παναγιά Χαλκιδικής (Στυλ Καφέ, 6.30 μμ), τη Δευτέρα 27 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη (Στέκι Μεταναστών, 7.30 μμ) και την Παρασκευή 31 Μαρτίου στο Βόλο (Στέκι Μεταναστών, 7.00 μμ).
Οι Γκουαρανί – Καϊοβά ζουν στο Μάτο Γκρόσο ντο Σουλ, στα σύνορα της Βραζιλίας με την Παραγουάη, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Από τη δεκαετία του 1980 εξαναγκάζονται συστηματικά να εγκαταλείψουν τη γη τους, εξαιτίας των «νέων περιφράξεων» που επιβάλλουν οι μεγάλες αγρο-βιομηχανικές εταιρείες (τεράστιες φυτείες ζαχαροκάλαμου και μεταλλαγμένης σόγιας, κτηνοτροφικές επιχειρήσεις και μονάδες παραγωγής βιοκαυσίμων, που δηλητηριάζουν τα ποτάμια, το έδαφος και καταστρέφουν τα αρχαία δάση).
Από το 2000 ξεκινούν τον αγώνα τους για την υπεράσπιση της γης, της κουλτούρας τους, της αξιοπρέπειας, της ζωής τους. Το τίμημα που πληρώνουν είναι βαρύ: δολοφονίες, βιασμοί, βασανιστήρια, φυλακίσεις, αυτοκτονίες…
Ο εκπρόσωπός τους Λάντιο Βερόν βρίσκεται στην Ελλάδα στο πλαίσιο μιας περιοδείας σε ευρωπαϊκές χώρες, που έχει στόχο να σπάσει τη σιωπή και να κινητοποιήσει την αλληλεγγύη σε έναν αγώνα ενάντια στο θάνατο που επιβάλλει η καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ

Κυρ 26.03 | Οι Κιουρί@ πάνε cinema: “Οι Σουφραζέτες”

Sunday, March 26 at 7 PM – 9 PM

«Είμασταν μαγεμένοι από το πόσο μπροστά από την εποχή τους ήταν αυτές οι γυναίκες. Έσπαγαν όλα τα ταμπού και τις προκαταλήψεις της κοινωνίας. Συνειδητοποιήσαμε πόσο λίγα γνωρίζει για το θέμα ο κόσμος. Κατά κάποιο τρόπο έχει θαφτεί. Δε διδάχθηκε ποτέ στα σχολεία και κανείς δε γνωρίζει πόσο πραγματικά μακρυά έφτασαν οι σουφραζέτες για να ακουστούν – οι βομβαρδισμοί και οι βανδαλισμοί, οι ξυλοδαρμοί από την αστυνομία. Ήταν μια ανείπωτη ιστορία.» – Σάρα Γκάβρόν, σκηνοθέτιδα.

Οι Σουφραζέτες δεν προέρχονταν από αριστοκρατικές τάξεις, ήταν εργαζόμενες γυναίκες που συνειδητοποίησαν ότι η ειρηνική διαμαρτυρία δεν έφερνε αποτελέσματα. Στραμμένες στη βία ως τη μόνη διέξοδο, ήταν έτοιμες να χάσουν τα πάντα στον αγώνα τους για ισότητα. Η Μοντ είναι μία από αυτές. Ο αγώνας της για αξιοπρέπεια μοιάζει με θρίλερ, αλλά είναι ταυτόχρονα συγκινητικός και θα εμπνεύσει πολλές γενιές γυναικών στην πορεία του.

Πεμ 23.03 | Θα ‘ναι σα να μπαίνει η Άνοιξη Hippie Party

60s/ groovy/ all you need is love/ χίπικο πάρτυ
Θα ναι σα να μπαίνει η Άνοιξη
by Θεατρική Ομάδα Ιστορίας Αρχαιολογίας

DJ: Scud
Ποτά Ενίσχυσης: Mistress/ Sex on the Beach
*Τα έσοδα απο τα ποτά ενίσχυσης θα διατεθούν για την αγορά σκηνικών της θεατρικής ομάδας.

Δευ 20.03 | Ένα πτώμα περισσεύει – 70 χρόνια από τη δολοφονία Ζέβγου

Το μεσημέρι της 20ης Μαρτίου 1947 δολοφονείται στο κέντρο της πόλης το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Γιάννης Ζέβγος (Ταλαγάνης, το πραγματικό του όνομα). Την ώρα που τα πτώματα συσσωρεύονται στην Ελλάδα του Εμφυλίου, αλήθεια τι σημασία έχει ένα παραπάνω; Ο χωροχρόνος της δολοφονίας, η επίσημη κυβερνητική εκδοχή που την απέδωσε σε προσωπικούς λόγους, η πανάλαφρη ποινή που επιβλήθηκε στον δράστη, αλλά κι ότι λίγα μέτρα παραπέρα συνεδρίαζε μια Διεθνής Ερευνητική Επιτροπή του ΟΗΕ, νομίζουμε ότι κάνουν αυτό το πτώμα να ξεχωρίζει και να προστίθεται στα φαντάσματα που στοιχειώνουν την πόλη.

Εβδομήντα χρόνια μετά τη δολοφονία περπατάμε στα μέρη που έγιναν τα γεγονότα και συζητάμε για τις συνθήκες μέσα στις οποίες εξελίχθηκαν, προσπαθώντας να καταλάβουμε τα πώς και τα γιατί μιας μισοξεχασμένης ιστορίας:

20/3, 18:00, γωνία Τσιμισκή με Αγ. Σοφίας
Περιήγηση στα τελευταία βήματα του Ιωάννη Ταλαγάνη
Επιμέλεια: Γιάννης Γκλαρνέτατζης

20/3, 19:30, Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστών, Ερμού 23
Συζήτηση για την πολιτική συγκυρία της δολοφονίας, την επιλογή μεταξύ νόμιμης και παράνομης δράσης του ΚΚΕ και το ιστορικό έργο του Γ. Ζέβγου
Εισηγούνται: Κώστας Παλούκης, Βασίλης Τσιράκης

Κυρ 19.03 | Φεμινιστικό αφιέρωμα: Mustang/ Cine Στέκι

Οι προβολές του Μαρτίου είναι αφιερωμένες στο φεμινιστικό κίνημα. Πρόγραμμα αφιερώματος:
Κυριακή 5 Μαρτίου: Το Απαγορευμένο Ποδήλατο/ Wadjda
Κυριακή 19 Μαρτίου: Οι ατίθασες/ Mustang

Περίληψη Ταινίας
Πέντε κορίτσια σε ένα μικρό χωριό της Τουρκίας αναγκάζονται σε κατ’ οίκον περιορισμό αφού οι θετοί κηδεμόνες τους θεωρούν πως φέρονται έκφυλα για τα δεδομένα της συντηρητικής κοινωνίας. Όλες τους έχουν επιθυμίες και αντιμετωπίζουν μια πραγματικότητα που τις βλέπει αποκλειστικά ως υποψήφιες νύφες. Αυτή που ξεχωρίζει, ωστόσο, είναι η μικρότερη από τις πέντε, η Lale, η οποία αρνείται να παραδοθεί και σχεδιάζει σταδιακά την απόδραση. Μια από τις ελάχιστες ταινίες που θίγουν το κρίσιμο θέμα της εγκατάλειψης των παλαιών αρχών όχι με τρόπο εκβιαστικό, αλλά αντιθέτως βιωματικό και τρυφερό, με ανάσες αισιοδοξίας, υπέροχη φωτογραφία και απλό, στρωτό σενάριο που υπονοεί περισσότερα απ’ όσα λέει.

To πολυβραβευμένο σκηνοθετικό ντεμπούτο της Ντενίζ Γκαμζέ Εργκιουβέν, μία τρυφερή δραμεντί με δυνατή φεμινιστική φωνή για τη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη Τουρκία. Το Mustang πραγματεύεται θεμελιώδη ζητήματα, που δεν αφορούν μόνο κοινωνίες, όπως η Τουρκική, άλλα είναι περισσότερο οικουμενικά, όπως η ισότητα των φύλων και τα αναχρονιστικά έθιμα, που αν και περιορίζουν τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα, οι κοινωνίες τα αποδέχονται σε μεγάλο βαθμό προς χάριν της παράδοσης.

Cine Στέκι Μεταναστών
Κάθε δεύτερη Κυριακή στις 20.30

Παρ 17.03 | Τζέλα Queer Δελαφράγκα partay_qπ

Τα δικά μου μάτια βλέπουν QUEER πράγματα
Μπορεί ο Αρίστος να βρίσκεται στην Καλικούτα κείθε, αλλά τα QΠ την Παρασκευή θα γλεντικοπάνε με την μικρή την Δελαγράγκα στο NightClub Tropicana.

Καλούμε όλα τα πλάσματα που θέλουν να ξεσαλώσουν μαζί μας, αυτή την Παρασκευή, στο Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23 στην κόκκινη πόρτα), από τις 19.00 και μετά!

*Το Πάρτυ Ξεκινάει μετά τις 22:00

**Σπέσιαλ ΡακοΠοτό που το παίζει πολύ επιδέξια το μπουζούκι και πυρκαγιές ανάβει. “Yakoumis”
Κέρασμα ελιές για φτύσιμο.

Guest Stars: 25 ζωές, 25 παλικάρια, 25 ηλιοκαμένοι λεβέντες, που το αργασμένο δέρμα τους το’ χε ποτίσει η αλμύρα και το’ χε μαστιγώσει αλύπητα το κύμα. Που το κορμί τους είχε την δροσερή ευωδιά της θάλασσας. Που τα τραχιά χέρια τους μπορούσαν να γίνουν μια ζεστή φωλιά για κάθε queer γυναίκα.

Σύνθημα στον πορτιέρη: Τραπεζάκι. Παναγιώτα. Καρέκλα. Ανθοστήλη.

Μακριά φασίστες, φοβικοί και όλα τα όμοια σκουπίδια, γτ το πρωί έχουμε και καθάρισμα πάνω απ’ όλα!

QΠ_

Κυρ 12.03 | Οι Κιουρί@ πάνε cinema: “Η πηγή των γυναικών”

Οι Κιουρί@ σας προσκαλούν στην πρώτη τους προβολή!

Κυρ 12.03, 19:00 στο Στέκι Μεταναστών

Σ’ ένα απομονωμένο ορεινό χωριό στο βουνό Άτλας του Μαρόκου οι γυναίκες αναγκάζονται να κουβαλούν καθημερινά νερό στο χωριό απ’ τις πηγές του βουνού. Μια μέρα, μετά από ένα τραγικό συμβάν αποφασίζουν ότι όλα τελειώνουν εδώ. Με πρωτοστατούσα τη νεοφερμένη νεαρή Λεïλά οι γυναίκες του χωριού αποφασίζουν να απεργήσουν, κάνοντας αποχή από τα συζυγικά τους καθήκοντα. Αίτημά τους: να αναλάβουν οι άντρες το κουβάλημα του νερού. Η τολμηρή Λεïλά, με τη στήριξη του μορφωμένου συζύγου της και της γριάς σεβάσμιας χήρας του χωριού, θ’ ανοίξει ένα σφοδρό μέτωπο με το κοινωνικό και θρησκευτικό κατεστημένο, διεκδικώντας την ισότητα.

Ο σκηνοθέτης Radu Mihaileanu, βασισμένος στην κωμωδία του Αριστοφάνη, παρουσιάζει στην πέμπτη του ταινία, τη Λειλά (Leila Bekhti – «Paris, Je t’aime») ως μία μοντέρνα Λυσιστράτη στο εξωτικό περιβάλλον του Μαρόκου. Οι γυναίκες διεκδικούν την ισότητα μέσα από το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή.