Η ομάδα μαθημάτων “Εκτός Τάξης” ετοιμάζει τμηματάκια γλωσσομάθειας για γυναίκες πρόσφυγες με παράλληλη δημιουργική απασχόληση των παιδιών τους στο Κοινωνικό Κέντρο- Στέκι Μεταναστών. Οι μέρες και οι ώρες των μαθημάτων καθώς, επίσης, και τα είδη των γλωσσών θα διευθετηθούν άμεσα, ανάλογα με τις ανάγκες των ενδιαφερόμενων.
Διευρυμένη ανοιχτή συνέλευση του Στεκιού Μεταναστών αύριο Δευτέρα 03/04 στις 20.00!
Καλούνται όλες οι συλλογικότητες του Στεκιού καθώς και οι θαμώνες και ο κάθε ενδιαφερόμενος/-ή!
– Παρουσίαση των συλλογικοτήτων του Στεκιού Μεταναστών, (αλληλο)γνωριμία.
– Ενημέρωση (πολύγλωσση) για τους κανόνες και τις αρχές του Στεκιού, τους σκοπούς και το χαρακτήρα του, ώστε να επιβεβαιωθούν ως κοινός τόπος μεταξύ μας, αλλά και για να γίνουν κοινωνοί τους τα νεότερα, όσον αφορά στη συμμετοχή τους, μέλη και θαμώνες.
– Συζήτηση για την εμπλοκή ανθρώπων και ομάδων ενεργότερα και δημιουργικότερα στη ζωή του Στεκιού.
– Ενημέρωση για το φετινό, επετειακό (20ο) αντιρατσιστικό φεστιβάλ και κουβέντα για τη συμμετοχή των συλλογικοτήτων του Στεκιού σε αυτό.
– Ιδέες και προτάσεις για τα γενέθλια του Στεκιού το Μάη.
– Ενημέρωση για ζητήματα φύλου και σεξουαλικών ταυτοτήτων από τα Queerδιστά Πορτοκάλια.
– Το ζήτημα του χρέους του παλιού Ξενώνα Προσφύγων, παρουσίαση της ιστοσελίδας και της πλατφόρμας για το crowdfunding.
Είναι προφανές ότι τα θέματα είναι πολλά και το καθένα θα γεννήσει αρκετή και πλούσια κουβέντα. Η έγκαιρη προσέλευση είναι προϋπόθεση για έγκαιρη έναρξη ώστε να δώσουμε το απαραίτητο περιθώριο στη συζήτηση να ξετυλιχθεί απρόσκοπτα χωρίς τον μπαμπούλα της κούρασης, της αργοπορίας και της περασμένης ώρας.
Πρόγραμμα Απριλίου της Room39!
Περίληψη Ταινίας:
Η ταινία εκτυλίσσεται σ’ ένα υποθετικό 2015 όπου, μ’ ένα νέο νομοσχέδιο κοινωνικής πρόνοιας, οι γονείς που δεν μπορούν, οικονομικά ή συναισθηματικά, να τα βγάλουν πέρα με τα δύσκολα, ατίθασα ή ασθενή παιδιά τους, μπορούν να τα παραδίδουν δωρεάν σε ψυχιατρικές κλινικές. Η Ντάι είναι μητέρα του «δύσκολου» έφηβου Στίβεν, με συχνές βίαιες εκρήξεις, αλλά δε διανοείται να εγκαταλείψει το γιο της.
Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες, Σεζάρ ξένης ταινίας και εννέα βραβεία της Καναδικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για μια παθιασμένη, άνιση, θαρραλέα, αλλά και αυτάρεσκα επιτηδευμένη ιστορία ενηλικίωσης. Δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς για τον τρομερό Ξαβιέ Ντολάν (η πέμπτη του ταινία στα 25 του μόλις χρόνια), ο οποίος αντιμετωπίζει τους χαρακτήρες του λίγο γραφικά, αλλά με γνήσιο ενδιαφέρον, διάφορα θέματα-ταμπού με λυτρωτικό χιούμορ και τον θεατή του σαν ένα αφελές πεντάχρονο που θα εκστασιαστεί από τον καταιγισμό ταχυδακτυλουργικών αφηγηματικών τρικ, ανάμεσα στα οποία ένας «λοξός» συνδυασμός από πιασάρικα χιτάκια και ένα εντελώς τετράγωνο κάδρο (το μισό της οθόνης περίπου), το οποίο αυξομειώνεται κατά τη συναισθηματική βούληση του πρωταγωνιστή!
Cine Στέκι Μεταναστών
Κάθε δεύτερη Κυριακή στις 20.30
Το Κοινωνικό Κέντρο / Στέκι Μεταναστών
& οι Ακυβέρνητες Πολιτείες Συνεργατικό Βιβλιοπωλείο-Καφέ
παρουσιάζουν το δίτομο έργο των εκδόσεων
Βιβλιοπωλείο ΚΑΙΝΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ
ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Η ΙΣΠΑΝΙΑ ΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΑΠΡΙΛΗ 19.00
Ερμού 23
Κοινωνικό Κέντρο / Στέκι Μεταναστών
Ομιλητές
Yannis Androulidakis Επιμελητής της έκδοσης
Ορφέας Ξανθούλης Μέλος Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε
Θα ακολουθήσει προβολή του ντοκιμαντέρ “Diego” του Frederic Goldbronn.
Α ΤΟΜΟΣ
Οι απαρχές του κοινωνικού
ζητήματος
Γέννηση ανάπτυξη και δομή του
αναρχοσυνδικαλιστικού κινήματος
Β ΤΟΜΟΣ
Η εργατική αυτοδιαχείριση και το κίνημα των κολεκτιβοποιήσεων
Το δημιουργικό έργο του αναρχοσυνδικαλισμού
Hδονιστή κάθε ηλικίας και κάθε ταυτότητας φύλου σε σένα και μόνο προσφέρω αυτό το πάρτυ. Υπάκουσε στους κανόνες του: ευνοούν τα πάθη σου.
Dresscode: Τοταλ μπλακ
Σε περιμένω…
Dance Show:
Mannuel
(Squeert lgbtqia+)
Παρασκευή 31 Μαρτίου
23:00
Στέκι Μεταναστών
οδός Ερμού 23, γωνία με Βενιζέλου (σκούρο μπορντώ εξώπορτα)
1ος όροφος
Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΟΡΑ
Εκδηλώσεις ενημέρωσης και αλληλεγγύης με τον Λάντιο Βερόν, εκπρόσωπο της συνέλευσης των λαών Γκουαρανί – Καϊοβά της Βραζιλίας, την Κυριακή 26 Μαρτίου στη Μεγάλη Παναγιά Χαλκιδικής (Στυλ Καφέ, 6.30 μμ), τη Δευτέρα 27 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη (Στέκι Μεταναστών, 7.30 μμ) και την Παρασκευή 31 Μαρτίου στο Βόλο (Στέκι Μεταναστών, 7.00 μμ).
Οι Γκουαρανί – Καϊοβά ζουν στο Μάτο Γκρόσο ντο Σουλ, στα σύνορα της Βραζιλίας με την Παραγουάη, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Από τη δεκαετία του 1980 εξαναγκάζονται συστηματικά να εγκαταλείψουν τη γη τους, εξαιτίας των «νέων περιφράξεων» που επιβάλλουν οι μεγάλες αγρο-βιομηχανικές εταιρείες (τεράστιες φυτείες ζαχαροκάλαμου και μεταλλαγμένης σόγιας, κτηνοτροφικές επιχειρήσεις και μονάδες παραγωγής βιοκαυσίμων, που δηλητηριάζουν τα ποτάμια, το έδαφος και καταστρέφουν τα αρχαία δάση).
Από το 2000 ξεκινούν τον αγώνα τους για την υπεράσπιση της γης, της κουλτούρας τους, της αξιοπρέπειας, της ζωής τους. Το τίμημα που πληρώνουν είναι βαρύ: δολοφονίες, βιασμοί, βασανιστήρια, φυλακίσεις, αυτοκτονίες…
Ο εκπρόσωπός τους Λάντιο Βερόν βρίσκεται στην Ελλάδα στο πλαίσιο μιας περιοδείας σε ευρωπαϊκές χώρες, που έχει στόχο να σπάσει τη σιωπή και να κινητοποιήσει την αλληλεγγύη σε έναν αγώνα ενάντια στο θάνατο που επιβάλλει η καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ
πακιστανικο μενου στο στεκακι.
θα χορτασουμε μουσικες & γευσεις / 21:00+
Sunday, March 26 at 7 PM – 9 PM
«Είμασταν μαγεμένοι από το πόσο μπροστά από την εποχή τους ήταν αυτές οι γυναίκες. Έσπαγαν όλα τα ταμπού και τις προκαταλήψεις της κοινωνίας. Συνειδητοποιήσαμε πόσο λίγα γνωρίζει για το θέμα ο κόσμος. Κατά κάποιο τρόπο έχει θαφτεί. Δε διδάχθηκε ποτέ στα σχολεία και κανείς δε γνωρίζει πόσο πραγματικά μακρυά έφτασαν οι σουφραζέτες για να ακουστούν – οι βομβαρδισμοί και οι βανδαλισμοί, οι ξυλοδαρμοί από την αστυνομία. Ήταν μια ανείπωτη ιστορία.» – Σάρα Γκάβρόν, σκηνοθέτιδα.
Οι Σουφραζέτες δεν προέρχονταν από αριστοκρατικές τάξεις, ήταν εργαζόμενες γυναίκες που συνειδητοποίησαν ότι η ειρηνική διαμαρτυρία δεν έφερνε αποτελέσματα. Στραμμένες στη βία ως τη μόνη διέξοδο, ήταν έτοιμες να χάσουν τα πάντα στον αγώνα τους για ισότητα. Η Μοντ είναι μία από αυτές. Ο αγώνας της για αξιοπρέπεια μοιάζει με θρίλερ, αλλά είναι ταυτόχρονα συγκινητικός και θα εμπνεύσει πολλές γενιές γυναικών στην πορεία του.
Παρτάκι με ανοιξιάτικα coctails προς ενίσχυση της ομάδας μαθημάτων του Στεκιού Μεταναστ(ρι)ών Εκτός Τάξης.
60s/ groovy/ all you need is love/ χίπικο πάρτυ
Θα ναι σα να μπαίνει η Άνοιξη
by Θεατρική Ομάδα Ιστορίας Αρχαιολογίας
DJ: Scud
Ποτά Ενίσχυσης: Mistress/ Sex on the Beach
*Τα έσοδα απο τα ποτά ενίσχυσης θα διατεθούν για την αγορά σκηνικών της θεατρικής ομάδας.
Το μεσημέρι της 20ης Μαρτίου 1947 δολοφονείται στο κέντρο της πόλης το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Γιάννης Ζέβγος (Ταλαγάνης, το πραγματικό του όνομα). Την ώρα που τα πτώματα συσσωρεύονται στην Ελλάδα του Εμφυλίου, αλήθεια τι σημασία έχει ένα παραπάνω; Ο χωροχρόνος της δολοφονίας, η επίσημη κυβερνητική εκδοχή που την απέδωσε σε προσωπικούς λόγους, η πανάλαφρη ποινή που επιβλήθηκε στον δράστη, αλλά κι ότι λίγα μέτρα παραπέρα συνεδρίαζε μια Διεθνής Ερευνητική Επιτροπή του ΟΗΕ, νομίζουμε ότι κάνουν αυτό το πτώμα να ξεχωρίζει και να προστίθεται στα φαντάσματα που στοιχειώνουν την πόλη.
Εβδομήντα χρόνια μετά τη δολοφονία περπατάμε στα μέρη που έγιναν τα γεγονότα και συζητάμε για τις συνθήκες μέσα στις οποίες εξελίχθηκαν, προσπαθώντας να καταλάβουμε τα πώς και τα γιατί μιας μισοξεχασμένης ιστορίας:
20/3, 18:00, γωνία Τσιμισκή με Αγ. Σοφίας
Περιήγηση στα τελευταία βήματα του Ιωάννη Ταλαγάνη
Επιμέλεια: Γιάννης Γκλαρνέτατζης
20/3, 19:30, Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστών, Ερμού 23
Συζήτηση για την πολιτική συγκυρία της δολοφονίας, την επιλογή μεταξύ νόμιμης και παράνομης δράσης του ΚΚΕ και το ιστορικό έργο του Γ. Ζέβγου
Εισηγούνται: Κώστας Παλούκης, Βασίλης Τσιράκης
Οι προβολές του Μαρτίου είναι αφιερωμένες στο φεμινιστικό κίνημα. Πρόγραμμα αφιερώματος:
Κυριακή 5 Μαρτίου: Το Απαγορευμένο Ποδήλατο/ Wadjda
Κυριακή 19 Μαρτίου: Οι ατίθασες/ Mustang
Περίληψη Ταινίας
Πέντε κορίτσια σε ένα μικρό χωριό της Τουρκίας αναγκάζονται σε κατ’ οίκον περιορισμό αφού οι θετοί κηδεμόνες τους θεωρούν πως φέρονται έκφυλα για τα δεδομένα της συντηρητικής κοινωνίας. Όλες τους έχουν επιθυμίες και αντιμετωπίζουν μια πραγματικότητα που τις βλέπει αποκλειστικά ως υποψήφιες νύφες. Αυτή που ξεχωρίζει, ωστόσο, είναι η μικρότερη από τις πέντε, η Lale, η οποία αρνείται να παραδοθεί και σχεδιάζει σταδιακά την απόδραση. Μια από τις ελάχιστες ταινίες που θίγουν το κρίσιμο θέμα της εγκατάλειψης των παλαιών αρχών όχι με τρόπο εκβιαστικό, αλλά αντιθέτως βιωματικό και τρυφερό, με ανάσες αισιοδοξίας, υπέροχη φωτογραφία και απλό, στρωτό σενάριο που υπονοεί περισσότερα απ’ όσα λέει.
To πολυβραβευμένο σκηνοθετικό ντεμπούτο της Ντενίζ Γκαμζέ Εργκιουβέν, μία τρυφερή δραμεντί με δυνατή φεμινιστική φωνή για τη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη Τουρκία. Το Mustang πραγματεύεται θεμελιώδη ζητήματα, που δεν αφορούν μόνο κοινωνίες, όπως η Τουρκική, άλλα είναι περισσότερο οικουμενικά, όπως η ισότητα των φύλων και τα αναχρονιστικά έθιμα, που αν και περιορίζουν τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα, οι κοινωνίες τα αποδέχονται σε μεγάλο βαθμό προς χάριν της παράδοσης.
Cine Στέκι Μεταναστών
Κάθε δεύτερη Κυριακή στις 20.30
μαζευομαστε στη ζωντανη σκηνη του στεκιου μετα τις 22:00 / μπυρακια & ροκιές τα φροντιζει η room39 # refugee & homeless support
Τα ξημερώματα της Δευτέρας οι κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους εισέβαλαν και εκκένωσαν την κατάληψη Βίλα Ζωγράφου και την πρόσφατη κατάληψη στέγης μεταναστ(ρι)ών στην οδό Αλκιβιάδου.
Το προσωπείο του ανθρωπισμού και η δήθεν φιλανθρωπική στάση της κυβέρνησης καταρρίπτονται μέρα με τη μέρα. Την ίδια στιγμή που πρόσφυγες και μετανάστες παραμένουν έγκλειστοι και εγκλωβισμένοι στους περιβόητους χώρους “ανοιχτής φιλοξενίας” , στα hotspots και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης , η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιλέγει να τελειώνει με τις καταλήψεις και τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Στεκόμαστε αλληλέγγυες & αλληλέγγυοι στους κοινωνικούς χώρους καθώς είναι μέρος του κινήματος και χώροι αντίστασης, κι αποτελούν για εμάς χώρους ελευθερίας απέναντι στην εκμετάλλευση της αγοράς, την καταπίεση κάθε εξουσίας, το ρατσισμό και το σεξισμό, την εξατομίκευση της κατανάλωσης.
Θα συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τις καταλήψεις και τους κοινωνικούς χώρους και να δημιουργούμε νέες εστίες αντίστασης κι αγώνα και χώρους έμπρακτης αλληλεγγύης.
10,100,1000 καταλήψεις!
Κοινωνικό Κέντρο – Στέκι Μεταναστ(ρι)ών