Την Τρίτη 3/3 κυκλοφόρησε ένα έγγραφο υψηλόβαθμου αξιωματικού της Αστυνομίας, το οποίο όριζε λίγο-πολύ δύο διαδικασίες για την αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής: πρώτο, όσοι πρόσφυγες φτάνουν στην Ελλάδα (πάντα «παράνομα» και ρισκάροντας τη ζωή τους, αφού, να το επαναλάβουμε ακόμα μία φορά, δεν υπάρχει κανένας νόμιμος και ασφαλής τρόπος να φτάσει κάποιος στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη) αντί να κρατούνται, θα αφήνονται ελεύθεροι με ένα χαρτί που τους υποχρεώνει να εγκαταλείψουν τη χώρα εντός ενός ή έξι μηνών· δεύτερο, αφήνονται ελεύθεροι όσοι πρόσφυγες κρατούνται στα ναζιστικής έμπνευσης στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ακούστηκε ότι το έγγραφο με το μεγαλεπήβολο τίτλο «Νέα Πολιτική σχετικά με τις διαδικασίες κράτησης αλλοδαπών» ήταν προϊόν παρανόησης ή ακόμα και προβοκάτσιας, για να τρομοκρατήσει την κοινωνία και να ξυπνήσει ακροδεξιά αντανακλαστικά ενάντια στη νέα κυβέρνηση. Αυτό όμως που πραγματικά φόβισε εμάς ήταν η απολύτως φοβική αντίδραση της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Αν. Υπουργού Δημόσιας Τάξης, ο οποίος βιάστηκε να απαρνηθεί και να καταγγείλει μια τέτοια πολιτική -υπονόησε ότι μέχρι και «αποκυήματα αρρωστημένης φαντασίας» θα μπορούσε να είναι- θεωρώντας ότι θα έσπερνε τρόμο και πανικό στην κοινωνία, ενώ δεν δίστασε να αναφέρει ότι επί Ν.Δ. «εκατοντάδες χιλιάδες παράτυποι μετανάστες σκορπούσαν τον τρόμο στην Ελλάδα χωρίς να ελέγχονται από πουθενά».

Πρέπει λοιπόν να υπενθυμίσουμε ότι τα παραπάνω μέτρα δεν είναι «αποκυήματα» καμίας «αρρωστημένης φαντασίας»· αντίθετα, προβλέπονται από την υφιστάμενη νομοθεσία (την οποία μόνο αντιρατσιστική δεν μπορείς να την χαρακτηρίσεις), εφαρμόζονταν ήδη σε μεγάλη κλίμακα ακόμα και από την προηγούμενη κυβέρνηση (αφού όσο ακροδεξιά και αντιμεταναστευτική πολιτική και να ακολουθείς, δεν μπορείς να συλλάβεις τους πάντες), ενώ αποτελούν τα αυτονόητα ελάχιστα μέτρα χαλάρωσης -ή «ανακωχής» για να χρησιμοποιήσουμε την τρέχουσα ορολογία- του πολέμου που το ελληνικό κράτος και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν κηρύξει ενάντια στους πρόσφυγες. Η άλλη εκδοχή είναι η συνέχιση της απάνθρωπης και αναποτελεσματικής πολιτικής της συνεχόμενης κράτησης, των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των θανάτων στα σύνορα: για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, πόλεμος χωρίς αιχμαλώτους και νεκρούς δεν γίνεται.

Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι τα παραπάνω μέτρα αποτελούσαν ανυποχώρητα αιτήματα του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, όταν διαμαρτυρόταν μαζί με το αντιρατσιστικό κίνημα έξω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και από ό,τι είχαμε καταλάβει, σε αυτή την κατεύθυνση θα κινιόταν και η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης. Δεν ξέρουμε -και δεν μας ενδιαφέρει- αν προτιμούσε να το κάνει πιο “διακριτικά”· ξέρουμε όμως ότι είναι κακό σημάδι το να αρκούν δυο-τρία δημοσιεύματα ακροδεξιών φυλλάδων και ένα ποστ του Σαμαρά ώστε να πανικοβάλλουν μια αριστερή κυβέρνηση σε τέτοιο βαθμό που να αποκηρύττει τη δική της πολιτική (αν φυσικά παραμένει δική της) και να υιοθετεί μάλιστα μια τέτοια φοβική και αντιμεταναστευτική ρητορεία.

Για να θυμίσουμε τέλος τα αυτονόητα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων που άφησε πίσω της η πιο ακροδεξιά κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών, πρέπει να κλείσουν άμεσα, χωρίς καθυστερήσεις και δικαιολογίες· ας μην χρειαστεί να περιμένουμε τον επόμενο θάνατο, την επόμενη αυτοκτονία ή την επόμενη εξέγερση. Μπορεί η απελευθέρωση να γίνει σταδιακά και με τη μεγαλύτερη δυνατή φροντίδα για τους κρατούμενους, αλλά η έλλειψη δομών φιλοξενίας δεν μπορεί να σταθεί ως δικαιολογία για τη συνέχιση του εγκλεισμού: μιλάμε για ανθρώπους και όχι για εμπορεύματα! Το μόνο άμεσο πρόβλημα είναι η φιλοξενία των ανήλικων κρατούμενων και εδώ πρέπει να γίνουν γρήγορες κινήσεις.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης πρέπει λοιπόν να αδειάσουν και να κλείσουν, μέσα σε ένα σφιχτό χρονοδιάγραμμα. Κανένα από αυτά επίσης δεν πρέπει και δεν μπορεί να μετονομαστεί σε ανοιχτό «χώρο φιλοξενίας»: είναι παράλογο πχ. να μιλάς για «φιλοξενία» προσφύγων στο Παρανέστι, όταν εκεί δεν υπάρχει καμία δυνατότητα για δουλειά κι όταν οι περισσότεροι πρόσφυγες θέλουν απλά να φύγουν από τη χώρα και να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Οι όποιοι χώροι φιλοξενίας -για αυτούς που θέλουν να μείνουν- πρέπει να γίνουν αλλού και με άλλους όρους.

Το σημαντικό όμως είναι ότι πρέπει να σταματήσει συνολικά η βάρβαρη, αναποτελεσματική και πανάκριβη πολιτική κράτησης των ανθρώπων χωρίς χαρτιά. Αντί για αυτό, η μόνη πραγματική λύση για το συμφέρον τόσο των προσφύγων όσο και της κοινωνίας, είναι να τους δοθούν άμεσα νομιμοποιητικά και ταξιδιωτικά έγγραφα ώστε όσοι -οι περισσότεροι- θέλουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους να μπορούν να το κάνουν νόμιμα και με ασφάλεια και όσοι -οι λιγότεροι- θέλουν να μείνουν να έχουν δικαιώματα και αξιοπρέπεια. Η παροχή νομιμοποιητικών εγγράφων μπορεί και πρέπει να γίνει άμεσα με παροχή ασύλου στους πρόσφυγες και τα θύματα του πολέμου, με άμεση ανανέωση της άδειας παραμονής όσων την είχαν και την έχασαν λόγω ενσήμων, με αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων που δίνει ο υφιστάμενος νόμος για κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση, αλλά και με μία νέα, ανοιχτή, διαδικασία νομιμοποίησης για όσους δεν καλύπτονται από τις παραπάνω δυνατότητες.

Οτιδήποτε άλλο απλά θα αναπαράγει και θα διαχειρίζεται την υφιστάμενη βαρβαρότητα. Ελπίζουμε να μην είναι αυτή η επιθυμία της νέας κυβέρνησης. Πάντως, είναι πραγματικά κρίμα που χρειαζόταν μια παρεξήγηση ή μια προβοκάτσια για να κυκλοφορήσει -έστω για λίγο- ένα επίσημο έγγραφο που να επιβάλλει τα ελάχιστα και τα αυτονόητα.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Στο πλαίσιο της Καμπάνιας Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες που έχουμε ξεκινήσει στη Θεσσαλονίκη, διοργανώνουμε την Τετάρτη 11/2, 20:00, στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, εκδήλωση-συζήτηση γύρω από τους δύο βασικούς στόχους της εκστρατείας, δηλαδή τον αγώνα για την ανατροπή των ευρωπαϊκών και εγχώριων πολιτικών που εγκλωβίζουν τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, κάνοντάς τους ταυτόχρονα το βίο αβίωτο, και την οργάνωση της έμπρακτης αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες.

Τη συζήτηση ανοίγουν οι:

Γιάννα Κούρτοβικ (Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών – Αθήνα), μέλη της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης, του Αυτόνομου Στεκιού Κιλκίς και αλληλέγγυοι πολίτες από την περιοχή της Ειδομένης.

Facebook event: https://www.facebook.com/events/1031736040174243/

Ανοιχτά σύνορα, άσυλο, αλληλεγγύη στους πρόσφυγες!

Ήδη μετράμε την τέταρτη χρονιά του πολέμου που διεξάγεται στη Συρία. Ενός πολέμου στον οποίο δε συμμετέχουν μόνο οι δυνάμεις του Άσαντ και οι τζιχαντιστές, αλλά και άνθρωποι που αγωνίζονται, με αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα, ενάντια σε κάθε μορφή δικτατορίας, πολιτική ή θρησκευτική, ενάντια στις ξένες επεμβάσεις, τους κατακτητές και τον ιμπεριαλισμό. Κάθε πόλεμος όμως δημιουργεί καταστροφές, απώλειες και μετανάστευση. Οι Σύροι πρόσφυγες φτάνουν πλέον τα τρία εκατομμύρια. Παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι και άνδρες εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να μπορέσουν να ζήσουν. Για να μπορούν τα παιδιά να φοιτήσουν στο σχολείο και να παίζουν στους δρόμους. Για να μην φοβούνται πια τις βόμβες. Για να σταματήσουν να ακούνε πυροβολισμούς και να δέχονται επιθέσεις. Για όλους τους λόγους που κάθε απλός άνθρωπος θέλει την ειρήνη.

Το ταξίδι για την Ευρώπη όμως δεν είναι εύκολο! Η Ευρώπη, φοβούμενη αυτούς που έχουν χάσει τα πάντα, αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες σαν εγκληματίες· οχυρώνεται, σηκώνει φράχτες, τοποθετεί θερμικές κάμερες και βυθίζει βάρκες. Δεν ξεχνάμε τα ναυάγια στη Λαμπεντούζα, στο Φαρμακονήσι και τόσα άλλα που γίνονται καθημερινά. Όσοι και όσες καταφέρουν να φτάσουν δεν θα βρουν ένα άσυλο και μία βοήθεια, αλλά θα αντιμετωπίσουν επιχειρήσεις-σκούπες και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο ρόλος της Ελλάδας σε αυτή την «αποτρεπτική» πολιτική είναι κρίσιμος: μέσα από τις ευρωπαϊκές Συνθήκες σαν το Δουβλίνο ΙΙ, οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα μετέτρεψαν τη χώρα σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων, εγκλωβίζοντας τους πρόσφυγες εδώ και απαγορεύοντας τους να προχωρήσουν προς τις χώρες όπου θέλουν να ζητήσουν άσυλο. Και όσο μένουν εδώ αντιμετωπίζουν παράνομες επαναπροωθήσεις, βασανιστήρια και κακομεταχείριση των προσφύγων, επ’ αόριστον κράτηση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποτρεπτικές δυσχέρειες στην υποβολή αιτήματος χορήγησης ασύλου. Η ευρωπαϊκή πολιτική αποτυγχάνει συνεχώς. Δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη για ένα ασφαλές καταφύγιο και προτιμά να δίνει εκατομμύρια ευρώ στη «φύλαξη» των συνόρων.

Έτσι, κάθε μέρα φτάνουν στη Θεσσαλονίκη και στους γειτονικούς νομούς δεκάδες πρόσφυγες, αναζητώντας τρόπους να διαφύγουν προς τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Την ίδια στιγμή που δεκάδες δημόσια κτήρια παραμένουν άδεια και αχρησιμοποίητα, υπάρχουν πρόσφυγες που κοιμούνται σε διάφορα υπαίθρια σημεία της πόλης. Άλλοι παραμένουν για μέρες στα βόρεια σύνορα της χώρας, χωρίς φαγητό και ζεστά ρούχα, μήπως καταφέρουν κάποια στιγμή να περάσουν τα σύνορα.

Για μας είναι αυτονόητο ότι όλες και όλοι πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών. Ο κοινός αγώνας ντόπιων και ξένων μπορεί να νικήσει. Η μάχη για ανοιχτά σύνορα και άσυλο στους πρόσφυγες πρέπει να συνεχιστεί. Όλοι μαζί θα αγωνιστούμε ενάντια στην Ευρώπη φρούριο και σ’ ό,τι ωθεί τους ανθρώπους στην προσφυγιά. Για όλους αυτούς τους λόγους ξεκινάμε μία νέα Καμπάνια Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες, με δύο βασικούς στόχους:

Πρώτο, να εντείνουμε την πάλη μας ενάντια στο ευρωπαϊκό συνοριακό καθεστώς του θανάτου και τις συνθήκες τύπου Δουβλίνου. Να διεκδικήσουμε το άνοιγμα των συνόρων και την παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων για τους πρόσφυγες που μένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Να απαιτήσουμε την πρόσβαση στην αίτηση ασύλου και στην Ελλάδα, η οποία αυτή τη στιγμή έχει ουσιαστικά ακυρωθεί και να παλέψουμε για την παροχή ασύλου και ίσων δικαιωμάτων στους πρόσφυγες που θέλουν να μείνουν εδώ. Να καταργήσουμε τη βαρβαρότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των βίαιων επαναπροωθήσεων, του φράχτη και των ναρκοπεδίων. Να σταματήσουμε τον πόλεμο ενάντια στην προσφυγιά και τη μετανάστευση.

Δεύτερο, να οργανώσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην πόλη μας και στις γύρω περιοχές. Να σταθούμε δίπλα τους, να προσπαθήσουμε να τους βοηθήσουμε στις άμεσες ανάγκες τους για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Να διεκδικήσουμε από το Δήμο και κάθε άλλη υπεύθυνη αρχή την παροχή στέγης για όλους τους άστεγους, ντόπιους και πρόσφυγες.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Ποτέ ξανά ναζισμός

Φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από το τέλος της ναζιστικής φρίκης στην Ευρώπη. Στις 27 Ιανουαρίου 1945 τμήματα του σοβιετικού στρατού φτάνουν στο Άουσβιτς και βρίσκουν 7.000 αποστεωμένους κρατούμενους που είχαν επιζήσει και δεν είχαν συρθεί μαζί με τους υπόλοιπους στις «πορείες θανάτου» που οργάνωσαν οι ναζιστικές δυνάμεις κατά των υποχώρησή τους. Πριν λίγα χρόνια αυτή η ημερομηνία ανακηρύχθηκε ως «Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος και πρόληψης των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας». Το Άουσβιτς υπήρξε το μεγαλύτερο κέντρο εξόντωσης στην Ευρώπη του Χίτλερ. Σ’ αυτό εξοντώθηκαν 960.000 Εβραίοι (ανάμεσά τους ήταν 60.000 Έλληνες Εβραίοι, από τους οποίους 48.000 από τη Θεσσαλονίκη), 21.000 Τσιγγάνοι, 75.000 Πολωνοί αντιστασιακοί, 15.000 Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου, 15.000 κρατούμενοι από την υπόλοιπη κατεχόμενη Ευρώπη, καθώς μικρότεροι αριθμοί ομοφυλόφιλων και μαρτύρων του Ιεχωβά. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα πρώτα θύματα που εξοντώθηκαν με αέριο από τους ναζί ήταν Γερμανοί ανάπηροι και πάσχοντες από ανίατες ασθένειες.

Όπως και στην υπόλοιπη ήπειρο, υπήρξαν κι εδώ πρόθυμοι συνεργάτες των ναζί. Ήδη πριν τον πόλεμο είχαν αναπτυχθεί στην πόλη μας εθνικιστικές οργανώσεις, όπως η ΕΕΕ, με κύρια ιδεολογία τον αντισημιτισμό και τον αντικομμουνισμό, έχοντας τη στήριξη του κρατικού μηχανισμού. Η σταθερή αντισημιτική στάση μερίδας του Τύπου και, κυρίως, το πογκρόμ στον συνοικισμό Κάμπελ (για το οποίο τόσο οι φυσικοί –όσοι εντοπίστηκαν– όσο και οι ηθικοί αυτουργοί αθωώθηκαν) αποτελούν τα πιο χαρακτηριστικά σημάδια αυτής της κατάστασης. Πολλοί απ’ αυτούς τους προπολεμικούς εθνικιστές στρατεύθηκαν στα τάγματα ασφαλείας διαδραματίζοντας ενεργό ρόλο στην εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων αλλά και στις σφαγές άλλων πολιτών (Χορτιάτης, μπλόκο της Καλαμαριάς κλπ.).

Οι δωσίλογοι, λοιπόν, κι οι ταγματασφαλίτες «κέρδισαν» με τις υπηρεσίες τους ως λεία τις περιουσίες των ανθρώπων που εξοντώθηκαν στο Άουσβιτς και μεταπολεμικά όχι μόνο δεν κλήθηκαν να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματά τους αλλά επιβραβεύτηκαν κρατώντας τα κέρδη της Κατοχής κι αποτελώντας τον εθνικό κορμό των παρακρατικών του μετεμφυλιακού κράτους. Είναι γνωστό ότι απ’ αυτό τον χώρο προέρχονταν οι τραμπούκοι της «καρφίτσας» που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, όμως, στάθηκαν στοργικές ακόμη και απέναντι σε Γερμανούς εγκληματίες πολέμου, όπως ο διαβόητος Μαξ Μέρτεν, που υπέγραφε τις εντολές εγκλεισμού στα γκέτο κι αποστολής στα στρατόπεδα εξόντωσης κι ο οποίος είχε το θράσος να επισκεφθεί μεταπολεμικά τη Θεσσαλονίκη όπου αναγνωρίστηκε από κάποιο θύμα του, με αποτέλεσμα να δικαστεί, να καταδικαστεί και στη συνέχεια να «απελαθεί» στη Γερμανία για να δικαστεί κι εκεί, πράγμα που ποτέ δεν έγινε καθώς αφέθηκε ελεύθερος.

Κι όλα αυτά δεν είναι απλά ιστορίες ενός σκοτεινού παρελθόντος. Σήμερα οι επίγονοι των δωσιλόγων και θαυμαστές του Χίτλερ σκοτώνουν, τραυματίζουν, απειλούν μετανάστες και πρόσφυγες αλλά και Έλληνες που αντιδρούν στη φασιστική βαρβαρότητα. Μπορεί, μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, να ξεκίνησε μια διαδικασία που οδήγησε στη φυλακή πολλά ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής, αλλά είχαν προηγηθεί αναλύσεις «σοβαρών» δημοσιογράφων που την έβλεπαν μέχρι και στην κυβέρνηση. Ακόμη και τώρα, βέβαια, εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι επιβράβευσαν τους τραμπουκισμούς και τους φόνους της συμμορίας. Επίσης, το άκρον άωτον της προσβολής των θυμάτων, στις προπέρσινες επίσημες εκδηλώσεις προς τιμήν των θυμάτων του Ολοκαυτώματος που οργανώνει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας είχε προσκληθεί και εκπρόσωπος του νεοναζιστικού κόμματος (ναι, για όλα φταίει το πρωτόκολλο!).

Παράλληλα, οι κρατικοί μηχανισμοί συνεχίζουν να στρέφονται κι αυτοί εναντίον των μεταναστών δημιουργώντας στρατόπεδα συγκέντρωσης και οργανώνοντας πογκρόμ, όπως η επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Την ώρα της κρίσης οι προηγούμενες κυβερνήσεις και οι ελίτ προώθησαν τη θυματοποίηση των πιο ευάλωτων κοινωνικά ομάδων για να τους χρησιμοποιήσουν ως αποδιοπομπαίους τράγους και να στρέψουν την οργή των φτωχών εναντίον των φτωχότερων. Από κοντά και τα κυρίαρχα ΜΜΕ προωθούν ασύστολα το ρατσισμό με τρομολαγνικούς τίτλους για «τσουνάμια λαθρομεταναστών», ληστείες, φόνους αλλά και έξοδα που κοστίζουν στον κουτσουρεμένο προϋπολογισμό οι «κακοί ξένοι».

Και βέβαια τέτοια φαινόμενα δεν έχουμε μόνο στη χώρα μας. Σε πολλά μέρη της Ευρώπης άνθρωποι πέφτουν θύματα δολοφονικών επιθέσεων απλώς επειδή είναι μαύροι ή μαυριδεροί, Εβραίοι ή Τσιγγάνοι. Παράλληλα, ξενοφοβικά, αντισημιτικά και ρατσιστικά κόμματα κερδίζουν όλο και περισσότερες ψήφους, συμμετέχουν σε κυβερνήσεις και προωθούν την ατζέντα του μίσους.

Τώρα, όπως και τότε, μόνο η αντίσταση στο αλληλοσπάραγμα των θυμάτων της κρίσης και η αλληλεγγύη στα θύματα των ρατσιστικών πολιτικών και των ναζιστικών συμμοριών αφήνουν ελπίδες για ένα ανθρώπινο μέλλον. Τώρα, όπως και τότε, ο αγώνας ενάντια στη ναζιστική θηριωδία αποτελεί τη βάση για την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας.

Ενάντια στη ρατσιστική βαρβαρότητα

Ίσα δικαιώματα για όσους ζουν κι εργάζονται στην Ελλάδα

Αντιφασιστική Συνέλευση Αλληλεγγύης (Α.Σ.Α.)

Θεσσαλονίκη, 19/1/2015

Την Κυριακή 18/1 πολυπληθής αντιπροσωπεία της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης και του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, μαζί με μέλη οργανώσεων από την περιοχή του Κιλκίς και του Πολυκάστρου, επισκέφτηκε τους πρόσφυγες που βρίσκονται στα σύνορα στην περιοχή της Ειδομένης για να τους παράσχει την υλική βοήθεια (τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα, είδη ατομικής υγιεινής, παιχνίδια κα.) που είχε συγκεντρωθεί τις προηγούμενες ημέρες, καθώς και ιατρική υποστήριξη και φάρμακα.

Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που βρεθήκαμε εκεί τους τελευταίους μήνες, ενώ οι ντόπιοι αλληλέγγυοι, είτε αυθόρμητα είτε ως συλλογικότητες, πηγαίνουν τακτικότατα, προσφέροντας ό,τι μπορούν -και συχνά παραπάνω από όσα μπορούν. Ήταν όμως η πρώτη φορά που κλιμακώσαμε την κινητοποίησή μας απευθύνοντας ευρύτατο δημόσιο κάλεσμα για τη συγκέντρωση της βοήθειας. Το αποτέλεσμα ήταν να συγκεντρωθούν μέσα σε ελάχιστες μέρες τόνοι βοήθειας και να ξεκινήσουμε το πρωί της Κυριακή με 20-25 αυτοκίνητα γεμάτα με αλληλέγγυους και πράγματα για τους πρόσφυγες, μετατρέποντας αυτή την επίσκεψη σε μια μαζική αντιρατσιστική κινητοποίηση.

Στην Ειδομένη λοιπόν είδαμε και καταγράψαμε σε φωτογραφίες και βίντεο εικόνες που λυγίζουν και τους πιο ψύχραιμους. Είκοσι μόλις μέτρα από τα σύνορα, λίγο πέρα από την όχθη του ποταμού Αξιού, οικογένειες προσφύγων από το Αφγανιστάν, με μωρά, μικρά παιδιά και εγκύους, νέοι από τη Συρία και άλλους πολύπαθους τόπους, έχουν στήσει αυτοσχέδια καταλύματα με καλάμια, μισοκατεστραμμένες σκηνές, υπνόσακους και νάιλον, και φυτοζωούν -μέσα σε συνθήκες ψύχους και υψηλότατης υγρασίας- επιχειρώντας κάθε τόσο να περάσουν στην Ευρώπη. Δύσκολα τα καταφέρνουν, καθώς η αστυνομία της γειτονικής χώρας, όπως και η δική μας σε άλλα σύνορα, τους στέλνει πίσω, συχνά με βάναυσο και απάνθρωπο τρόπο. Συναντήσαμε νεαρούς πρόσφυγες από τη Συρία να φτάνουν με τα πόδια στα σύνορα έχοντας περπατήσει ώρες και να κρύβονται στις καλαμιές από φόβο μη συλληφθούν. Είδαμε τις συνθήκες στο κρατητήριο του Α.Τ. Ειδομένης, όπου σε δύο υγρά δωμάτια στοιβάζονται, χωρίς καν προαυλισμό, για βδομάδες και μήνες 10, 20 ή και παραπάνω άτομα, ανάμεσά τους -παρανόμως- και ανήλικοι.

Ακούσαμε επίσης, στη συζήτηση που ακολούθησε στο κυλικείο του σιδηροδρομικού σταθμού, τους ντόπιους κατοίκους που αυθόρμητα και ανθρώπινα στέκονται στο πλευρό των προσφύγων, ακόμη και όσοι δε συμμετέχουν σε κάποια πολιτική η αντιρατσιστική οργάνωση, να μιλούν με αλληλεγγύη για τους ανθρώπους αυτούς. Το πιο σημαντικό από όλα είναι όμως ότι τους ακούσαμε να ζητούν αυτό που ζητάμε όλες και όλοι εμείς: να δοθεί η δυνατότητα σε αυτούς τους ανθρώπους να φύγουν από τη χώρα για τον προορισμό που θέλουν χωρίς να παρεμποδιστούν από κανέναν!

Όπως πολύ καλά έχουν καταλάβει και οι κάτοικοι της περιοχής, που με τη στάση τους δίνουν ένα αυθεντικό παράδειγμα αλληλεγγύης, για μας το σημαντικότερο θέμα δεν είναι η ανθρωπιστική βοήθεια στους πρόσφυγες. Αυτή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο υπάρχει και θα υπάρχει, αλλά δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να λύσει το πρόβλημα των προσφύγων. Και το πρόβλημά τους είναι ένα: η Ευρώπη, φοβούμενη αυτούς που έχουν χάσει τα πάντα, συνήθως εξαιτίας της δικής της στρατιωτικής ή οικονομικής παρέμβασης στους τόπους τους, αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες σαν εγκληματίες· οχυρώνεται, σηκώνει φράχτες, τοποθετεί θερμικές κάμερες και βυθίζει βάρκες. Ο ρόλος της Ελλάδας σε αυτή την «αποτρεπτική» πολιτική είναι κρίσιμος: μέσα από τις ευρωπαϊκές συνθήκες σαν το Δουβλίνο ΙΙ, οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων, εγκλωβίζοντας τους πρόσφυγες εδώ και απαγορεύοντας τους να προχωρήσουν προς τις χώρες όπου θέλουν να ζητήσουν άσυλο. Και όσο μένουν εδώ αντιμετωπίζουν, παράνομες επαναπροωθήσεις, βασανιστήρια και κακομεταχείριση των προσφύγων, επ’ αόριστον κράτησή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποτροπή τους από την υποβολή αιτήματος χορήγησης ασύλου. Η ευρωπαϊκή πολιτική αποτυγχάνει συνεχώς. Δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη για ένα ασφαλές καταφύγιο και προτιμά να δίνει εκατομμύρια ευρώ στη «φύλαξη» των συνόρων.

Για μας είναι αυτονόητο ότι όλες και όλοι πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών. Ο κοινός αγώνας ντόπιων και ξένων μπορεί να νικήσει. Η μάχη για ανοιχτά σύνορα και άσυλο στους πρόσφυγες πρέπει να συνεχιστεί. Όλοι μαζί θα αγωνιστούμε ενάντια στην Ευρώπη φρούριο και σε ό,τι ωθεί τους ανθρώπους στην προσφυγιά. Για όλους αυτούς τους λόγους:

• Εντείνουμε την πάλη μας ενάντια στο ευρωπαϊκό συνοριακό καθεστώς του θανάτου και τις συνθήκες τύπου Δουβλίνου.

• Επιδιώκουμε το άνοιγμα των συνόρων και την παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων στους πρόσφυγες που μένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα.

• Απαιτούμε την ουσιαστική πρόσβαση στην αίτηση ασύλου και στην Ελλάδα, καθώς και την παροχή ασύλου και ίσων δικαιωμάτων στους πρόσφυγες που θέλουν να μείνουν εδώ.

• Παλεύουμε για την κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των βίαιων επαναπροωθήσεων, του φράχτη και των ναρκοπεδίων.

• Οργανώνουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες στην πόλη μας, στα βόρεια σύνορά μας και όπου αλλού χρειαστεί.

• Διεκδικούμε από το Δήμο και κάθε άλλη υπεύθυνη αρχή την παροχή στέγης για όλους τους άστεγους, ντόπιους και πρόσφυγες.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=N8du1UOIRKE[/youtube]

Κάτοικοι της περιοχής της Ειδομένης, και του δήμου Παιονίας γενικότερα, στέκονται αλληλέγγυοι στο πλευρό των προσφύγων που βρίσκονται εκεί παρέχοντάς τους ανθρωπιστική βοήθεια, ηθική και ιατρική στήριξη, αλλά και συγκεντρώνοντας οπτικοακουστικό υλικό με σκοπό την ευαισθητοποίηση της ελληνικής και ευρωπαϊκής κοινής γνώμης πάνω σε αυτή τη ντροπή του πολιτισμού. Εδώ και δύο μέρες έθεσαν το υλικό αυτό, καθώς και τις προσωπικές τους μαρτυρίες, στη διάθεση της  Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης. Η αλληλεγγύη θα νικήσει!

1. Εδώ και αρκετό καιρό εκτυλίσσεται στη συνοριακή γραμμή Ελλάδας-FYROM στην Ειδομένη μια άλλη παράπλευρη σκηνή του παγκοσμίου δράματος της προσφυγιάς και της μετανάστευσης.

Σύροι, στην πλειονότητά τους, πρόσφυγες, μαζί με ορισμένους Αφγανούς, έχοντας δώσει τις τελευταίες τους οικονομίες στους δουλεμπόρους, ερχόμενοι άλλοι από τη Σμύρνη, άλλοι από το Λίβανο και άλλοι μέσω του Έβρου, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να προσεγγίσουν την Ευρώπη, βρίσκονται μόνοι, ανέστιοι, εγκλωβισμένοι και αβοήθητοι στη συνοριακή γραμμή.

Έχοντας υποστεί κάθε λογής εξευτελισμό περιμένουν στις όχθες του Αξιού την ημέρα της πολυπόθητης φυγής, ανάμεσα στις καλαμιές, στην ύπαιθρο, στο δάσος της συνοριακής γραμμής.

Τριακόσια περίπου άτομα, μεταξύ αυτών γύρω στα 25 παιδιά, βρέφη, έγκυες γυναίκες, εκτεθειμένα σε κάθε λογής εξευτελισμό και ταλαιπωρία, δέσμια των αγκυλώσεων της ελληνικής και διεθνούς πολιτικής στο θέμα των προσφύγων, αλλά και θύματα μιας σκαιής συχνά συμπεριφοράς των ιθυνόντων και της αστυνομίας της γείτονος χώρας.

Ήδη θρηνούμε δυο νεκρούς. Δυο νεκροί δίπλα μας. Δυο ακόμη νεκροί δίπλα μας. Δεν πρέπει όμως να κινητοποιηθεί η φιλανθρωπική διάθεση εντός μας, μα η υπέρτατη δύναμη της Αλληλεγγύης.

Μόνον αλληλέγγυος αντέχεται ο κόσμος!

Είναι πια επιβεβλημένη η εύρεση άμεσης λύσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Είναι επιβεβλημένη η επανεξέταση του κανονισμού του Δουβλίνου, που εγκλωβίζει στις ευρωπαϊκές χώρες του νότου πρόσφυγες που δεν επιθυμούν να μείνουν σε αυτές.

Να δοθεί ελπίδα ζωής στους συνανθρώπους μας.

Να υπάρξει μέριμνα για αποφυγή παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον.

Κανένας άνθρωπος να μην αναγκάζεται να ζήσει έτσι.

Ευδοξία Κουτρουμπάκη – Βασίλης Τσαρτσάνης, κάτοικοι της περιοχής

2. Επιστολή Ιατρού κ. Μπαλτατζή

Αξιότιμοι κύριοι,

Δυστυχώς καμία γλαφυρή περιγραφή πλέον δεν δύναται να αποτυπώσει την σκληρή εικόνα. Οι εικόνες αυτές μας έχουνε στοιχειώσει. Ως ιατρός προσπαθώ να συμπονώ και να μη συμπάσχω τον ασθενή· αυτήν τη φορά δεν τα κατάφερα. Στο αυτοσχέδιο εξεταστήριο (καπό αυτοκινήτου) κλήθηκα να αντιμετωπίσω δύσπνοια μωρού μόλις 8 μηνών, πόδια ανθρώπων στα πρόθυρα γάγγραινας, έγκυες γυναίκες, υπερήλικες, όλοι τους αναζητούσαν μια παροδική ανακούφιση. Οι συνθήκες υγιεινής άθλιες· στην καλύτερη των περιπτώσεων στοιβαγμένοι σε μια σκηνή, χωρίς πόσιμο νερό, να αναγκάζονται να πίνουν από συσσωρευμένες ακαθαρσίες. Φοβισμένα, καχύποπτα βλέμματα στην αρχή, καταφθάνουν μαζικά από το πουθενά μόλις βεβαιωθούν για τις προθέσεις μας. Πυρετός, κακουχία, πνευμονία, γαστρεντερίτιδα, πόνος πολύς, αναλγητικά, αντιβιώσεις και λίγο χαμόγελο για να σπάσει ο πάγος… Η παγωνιά της νύχτας όμως…

Δεν πρόκειται για μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή με συγκινητική μουσική υπόκρουση… Είναι ένας βουβός απομονωμένος χειμώνας που διαταράσσεται από το κλάμα ενός παιδιού, σε απόσταση αναπνοής από την εν κώφωση πολιτισμένη κοινωνία. Με την παρούσα επιστολή, εκπέμπεται σήμα κινδύνου προς όλες τις κατευθύνσεις, γίνεται μια έκκληση στην συνείδηση υπεύθυνων πολιτών, ιδίως των δημοσίων λειτουργών για κινητοποίηση των δυνάμεών τους. Πράξτε τα δέοντα! Ας μην περιμένουμε την απώλεια συνανθρώπου μας για κινητοποιηθούμε. Ας εκδηλώσουμε έμπρακτα τον ύστατο σεβασμό στην απλή ανθρώπινη υπόσταση, το αξίζουν, μπορείτε…

Με εκτίμηση,

Ο ιατρός Χουσεΐν Μπαλτατζής

3. Ρεπορτάζ με καταγγελίες των προσφύγων για όσα υφίστανται στο ταξίδι τους: [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=HVi3UVOlnG4[/youtube]

4. Βίντεο με φωτογραφίες από επίσκεψη των αλληλέγγυων στους πρόσφυγες: [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=5ye2y_FOVpE[/youtube]

Στεκόμαστε έμπρακτα αλληλέγγυες/οι στους πρόσφυγες που ξεχειμωνιάζουν σε άθλιες συνθήκες στα χωράφια και τα κρατητήρια του Κιλκίς προσπαθώντας να περάσουν τα σύνορα Ελλάδας-ΠΓΔΜ και να βρουν μια διέξοδο προς την Ευρώπη.

Μέχρι τις 16 Ιανουαρίου μαζεύουμε ξηρά τροφή, είδη προσωπικής υγιεινής, γάντια, σκουφιά, πολύ ζεστό ρουχισμό (μόνο), sleeping bag, χειμωνιάτικα παπούτσια κι εμφιαλωμένα νερά.

Η συλλογή γίνεται καθημερινά μετά τις 19.00 στο Κοινωνικό Κέντρο – Στέκι Μεταναστών.

1ος όροφος, Ερμού 23, Θεσσαλονίκη

τηλέφωνο επικοινωνίας: 6987259093

Ανοιχτά σύνορα, άσυλο, αλληλεγγύη στους πρόσφυγες!

Ήδη μετράμε την τέταρτη χρονιά του πολέμου που διεξάγεται στη Συρία. Ενός πολέμου στον οποίο δε συμμετέχουν μόνο οι δυνάμεις του Άσαντ και οι Τζιχαντιστές, αλλά και άνθρωποι που αγωνίζονται, με αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα, ενάντια σε κάθε μορφή δικτατορίας, πολιτική ή θρησκευτική, ενάντια στις ξένες επεμβάσεις, τους κατακτητές και τον ιμπεριαλισμό. Κάθε πόλεμος όμως δημιουργεί καταστροφές, απώλειες και μετανάστευση. Οι Σύροι πρόσφυγες φτάνουν πλέον τα τρία εκατομμύρια. Παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι και άνδρες εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να μπορέσουν να ζήσουν. Για να μπορούν τα παιδιά να φοιτήσουν στο σχολείο και να παίζουν στους δρόμους. Για να μην φοβούνται πια τις βόμβες. Για να σταματήσουν να ακούνε πυροβολισμούς και να δέχονται επιθέσεις. Για όλους τους λόγους που κάθε απλός άνθρωπος θέλει την ειρήνη.
Το ταξίδι για την Ευρώπη όμως δεν είναι εύκολο! Η Ευρώπη, φοβούμενη αυτούς που έχουν χάσει τα πάντα, αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες σαν εγκληματίες· οχυρώνεται, σηκώνει φράχτες, τοποθετεί θερμικές κάμερες και βυθίζει βάρκες. Δεν ξεχνάμε τα ναυάγια στη Λαμπεντούζα, στο Φαρμακονήσι και τόσα άλλα που γίνονται καθημερινά. Όσοι και όσες καταφέρουν να φτάσουν δεν θα βρουν ένα άσυλο και μία βοήθεια, αλλ΄θα αντιμετωπίσουν επιχειρήσεις-σκούπες και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο ρόλος της Ελλάδας σε αυτή την «αποτρεπτική» πολιτική είναι κρίσιμος: μέσα από τις ευρωπαϊκές Συνθήκες σαν το Δουβλίνο ΙΙ, οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων, εγκλωβίζοντας τους πρόσφυγες εδώ και απαγορεύοντάς τους να προχωρήσουν προς τις χώρες όπου θέλουν να ζητήσουν άσυλο. Και όσο μένουν εδώ αντιμετωπίζουν, παράνομες επαναπροωθήσεις, βασανιστήρια και κακομεταχείριση των προσφύγων, επ’ αόριστον κράτησή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποτροπή τους από την υποβολή αιτήματος χορήγησης ασύλου. Η ευρωπαϊκή πολιτική αποτυγχάνει συνεχώς. Δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη για ένα ασφαλές καταφύγιο και προτιμά να δίνει εκατομμύρια ευρώ στη «φύλαξη» των συνόρων.
Έτσι, κάθε μέρα φτάνουν στη Θεσσαλονίκη και στους γειτονικούς νομούς δεκάδες πρόσφυγες, αναζητώντας τρόπους να διαφύγουν προς τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Την ίδια στιγμή που δεκάδες δημόσια κτήρια παραμένουν άδεια και αχρησιμοποίητα, υπάρχουν πρόσφυγες που κοιμούνται σε διάφορα υπαίθρια σημεία της πόλης. Άλλοι παραμένουν για μέρες στα βόρεια σύνορα της χώρας, χωρίς φαγητό και ζεστά ρούχα, μήπως καταφέρουν κάποια στιγμή να περάσουν τα σύνορα.
Για μας είναι αυτονόητο ότι όλες και όλοι πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών. Ο κοινός αγώνας ντόπιων και ξένων μπορεί να νικήσει. Η μάχη για ανοιχτά σύνορα και άσυλο στους πρόσφυγες πρέπει να συνεχιστεί. Όλοι μαζί θα αγωνιστούμε ενάντια στην Ευρώπη φρούριο και σ’ ότι ωθεί τους ανθρώπους στην προσφυγιά. Για όλους αυτούς τους λόγους ξεκινάμε μία νέα Καμπάνια Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες, με δύο βασικούς στόχους:
Πρώτο, να εντείνουμε την πάλη μας ενάντια στο ευρωπαϊκό συνοριακό καθεστώς του θανάτου και τις συνθήκες τύπου Δουβλίνου. Να διεκδικήσουμε το άνοιγμα των συνόρων και την παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων για τους πρόσφυγες που μένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Να απαιτήσουμε την πρόσβαση στην αίτηση ασύλου και στην Ελλάδα, η οποία αυτή τη στιγμή έχει ουσιαστικά ακυρωθεί και να παλέψουμε για την παροχή ασύλου και ίσων δικαιωμάτων στους πρόσφυγες που θέλουν να μείνουν εδώ. Να καταργήσουμε τη βαρβαρότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των βίαιων επαναπροωθήσεων, του φράχτη και των ναρκοπεδίων. Να σταματήσουμε τον πόλεμο ενάντια στην προσφυγιά και τη μετανάστευση.
Δεύτερο, να οργανώσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην πόλη μας. Να σταθούμε δίπλα τους, να προσπαθήσουμε να τους βοηθήσουμε στις άμεσες ανάγκες τους για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Να διεκδικήσουμε από το Δήμο και κάθε άλλη υπεύθυνη αρχή την παροχή στέγης για όλους τους άστεγους, ντόπιους και πρόσφυγες.

Τα πρώτα βήματα αυτής της καμπάνιας θα είναι:
Παρεμβάσεις στο κέντρο της πόλης για να συναντήσουμε τους πρόσφυγες, να μιλήσουμε μαζί τους, να τους ενημερώσουμε για το πώς μπορούμε να τους στηρίξουμε (η πρώτη τη Δευτέρα 24 Νοέμβρη, 14μμ στο Στέκι Μεταναστών).

Παρέμβαση στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο, για να απαιτήσουμε λύσεις για το θέμα των άστεγων προσφύγων (Δευτέρα 1 Δεκέμβρη)

Η οργάνωση μίας ανοιχτής εκδήλωσης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, την Τετάρτη 10 Δεκέμβρη.

Συλλογή υλικών αλληλεγγύης (αποκλειστικά κονσέρβες, νερά, κουβέρτες και πανωφόρια) για τη στήριξη των προσφύγων που συνεχίζουν το ταξίδι τους (κάθε μέρα από τις 7 ως τις 11 μμ στο Στέκι Μεταναστών).

Νέα ανοιχτή συνέλευση για τη συνέχιση της Καμπάνιας την Τετάρτη 26 Νοέμβρη, στις 21:00 στο Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23).

Καμπάνια Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Το τελευταίο καιρό τα πρόβληματα των προσφύγων έχουν χειροτερέψει  σημαντικά: τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, το 18μηνο, η πρακτική αδυναμία κατάθεσης αίτησης ασύλου και οι τραγικές συνέπειες των ευρωπαϊκών συμφωνιών που εγκλωβίζουν χλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα, σε μία συνεχή  προσπάθεια να διαφύγουν “παράνομα” στις χώρες που θέλουν να προσφύγουν. Ειδικά η Θεσσαλονίκη έχει βρεθεί στην πορεία όλων αυτών των ανθρώπων, που προσπαθούν να διαφύγουν από τα βόρεια σύνορα, κάτω από το συνεχή κυνηγητό στρατού και αστυνομίας όλων των χωρών. Οι πρόσφυγες αυτοί, από τη Συρία και άλλες χώρες, μένουν για μέρες ή βδομάδες άστεγοι στο κέντρο της πόλης, χωρίς καμία αρχή να φροντίσει και να αναλάβει τις ευθύνες.

Η Αντιρατσιστική πήρε την πρωτοβουλία για μία καμπάνια για τους  πρόσφυγες, με διττό στόχο: πρώτο, την αναθέρμανση της πάλης ενάντια στο συνοριακό καθεστώς και τις συνθήκες τύπου Δουβλίνου και δεύτερο, την οργάνωση της έμπρακτης αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην πόλη μας.
Στην προκαταρκτική συνάντηση που έγινε την περασμένη εβδομάδα, και μετά την πρώτη επίσκεψή μας στα σύνορα στο Κιλκίς, αποφασίσαμε δύο πράγματα:

Νέα ανοιχτή συνέλευση

την Πέμπτη 20/11, στις 9 στο Στέκι Μεταναστών.

Πρόκειται για μια πολύ σημαντική εκδήλωση, αφού είναι η πρώτη εκδήλωση που θα γίνει στο χώρο των παλιών στάβλων Παπάφη, μέρος του οποίου προορίζεται να στεγάσει το Φιλοξενείο Προσφύγων στην Τούμπα (Θεσσαλονίκη), για το οποίο υπήρξε, ως γνωστόν, μεγάλη κινητοποίηση λόγω της προσπάθειας μερίδας κατοίκων να αποτρέψουν τη δημιουργία του με ρατσιστικά επιχειρήματα. Είναι πολύ κρίσιμο να βρεθούμε όσες/οι το δυνατόν περισσότερες/οι το Σάββατο εκεί για να υπογραμμίσουμε με τη μαζική μας παρουσία το συμβολισμό του γεγονότος!

Με αφορμή την επίσκεψη στην Ειδομένη και το μοίρασμα των ειδών πρώτης ανάγκης, καλούμε άτομα, συλλογικότητες, ομάδες, πολιτικές οργανώσεις για να συζητήσουμε το θέμα των προσφύγων (εντός και εκτός της πόλης) και το θέμα των συνόρων.

Τετάρτη 12/11/2014

Κοινωνικό Κέντρο – Στέκι Μεταναστών

Ερμού 23 & Βενιζέλου

——————————————————————

Ήδη μετράμε την τέταρτη χρονιά του πολέμου που διεξάγεται στη Συρία. Ενός πολέμου στον οποίο δε συμμετέχουν μόνο οι δυνάμει του Ασάντ και οι Τζιχαντιστές, αλλά και άνθρωποι που αγωνίζονται, με αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα, ενάντια σε κάθε μορφή δικτατορίας, πολιτική ή θρησκευτική. Όμως, κάθε πόλεμος δημιουργεί καταστροφές, απώλειες και μετανάστευση. Οι Σύριοι πρόσφυγες φτάνουν πλέον τα τρία εκατομμύρια.
Παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι και άνδρες εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να μπορέσουν να ζήσουν. Για να μπορούν τα παιδιά να φοιτήσουν στο σχολείο και να παίζουν στους δρόμους. Για να μην φοβούνται πια τις βόμβες. Για να σταματήσουν να ακούνε πυροβολισμούς και να δέχονται επιθέσεις. Για όλους τους λόγους που κάθε απλός άνθρωπος θέλει την ειρήνη.
Το ταξίδι για την Ευρώπη όμως δεν είναι εύκολο! Η Ευρώπη, φοβούμενη αυτούς που έχουν χάσει τα πάντα, έχει οχυρωθεί, έχει φτιάξει φράχτες. Έχει θερμικές κάμερες και βυθίζει βάρκες. Δεν ξεχνάμε τα ναυάγια στη Λαμπεντούζα, στο Φαρμακονήσι και τόσα άλλα που γίνονται καθημερινά. Όσοι και όσες καταφέρουν και φτάσουν σ’ αυτή την Ευρώπη, θα βρούνε κλειστές τις πόρτες. Δεν υπάρχει καμία προστασία και νομική βοήθεια προς τους πρόσφυγες. Αντίθετα μάλιστα προβαίνει σε επιχειρήσεις-σκούπες (mos maiorum) με μοναδικό σκοπό τη δημιουργία περισσότερων στρατοπέδων συγκέντρωσης και την «ποινικοποίηση» του πρόσφυγα. Ο ρόλος της Ελλάδας σε αυτή την «αποτρεπτική» πολιτική είναι κρίσιμος και το ελληνικό κράτος προσθέτει και τη δική του πινελιά: παράνομες επαναπροωθήσεις, βασανιστήρια και κακομεταχείριση των προσφύγων. Η ευρωπαϊκή πολιτική αποτυγχάνει συνεχώς. Δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη για ένα ασφαλές καταφύγιο και προτιμά να δίνει εκατομμύρια ευρώ στη «φύλαξη» των συνόρων.
Στη Θεσσαλονίκη, όπως και στη γειτονική Ειδομένη (Κιλκίς) είναι φανερό πλέον ότι όλη αυτή η κατάσταση στη Συρία είναι εδώ και μας αφορά, καθώς πρόσφυγες του πολέμου διεξάγεται εκεί έχουν φτάσει μέχρι εδώ. Κι όμως… Την ίδια στιγμή που δεκάδες δημόσια κτήρια παραμένουν άδεια και αχρησιμοποίητα, υπάρχουν πρόσφυγες που κοιμούνται σε διάφορα υπαίθρια σημεία της πόλης. Άλλοι παραμένουν για μέρες στα βόρεια σύνορα της χώρας, χωρίς φαγητό και ζεστά ρούχα, μήπως καταφέρουν κάποια στιγμή να περάσουν τα σύνορα.
Για μας είναι αυτονόητο ότι όλες και όλοι πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών. Ο κοινός αγώνας ντόπιων και ξένων μπορεί να νικήσει. Ως πρώτο βήμα της έμπρακτης αλληλεγγύης μας λοιπόν συλλέξαμε ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης για τους ανθρώπους που βρίσκονται στην Ειδομένη. Η μάχη για ανοιχτά σύνορα και άσυλο στους πρόσφυγες όμως είναι διαρκής. Όλοι μαζί θα αγωνιστούμε ενάντια στην Ευρώπη φρούριο και σ’ ότι γεννάει την προσφυγιά και τη μετανάστευση.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Όσο θα διεξάγονται πόλεμοι στο όνομα της ειρήνης

όσο θα υπάρχει στρατός στα σύνορα της Ευρώπης,

όσο τα σύνορα θα παραμένουν κλειστά για τους πρόσφυγες

όσο θα υπάρχει η εκμετάλλευση και ο καπιταλισμός

τόσο οι άνθρωποι θα μεταναστεύουν για ένα καλύτερο αύριο.

Ας δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους μετανάστες & μετανάστριες και πρόσφυγες στα κρατητήρια της Ειδομένης του νομού Κιλκίς. Οι άνθρωποι εκεί κρατούνται ή απελαύνονται με την μοναδική κατηγορία ότι διέσχισαν τα σύνορα. Ας σταθούμε δίπλα τους , κάνοντας ένα πρώτο βήμα συγκεντρώνοντας είδη πρώτης ανάγκης.

Αυτά που χρειάζονται :
– κουβέρτες
-υποδήματα (ανδρικά κατά κύριο λόγο)
-ρούχα
– είδη προσωπικής υγιεινής (σαμπουάν, χαρτί υγείας)
– σκόνη πλυντηρίου

Το μάζεμα των πραγμάτων γίνεται στο Κοινωνικό Κέντρο – Στέκι Μεταναστών ( Ερμού 23 & Βενιζέλου).
Κάθε μέρα από τις 19.00.
Η συγκέντρωση θα γίνει μέχρι τις 25 Οκτωβρίου

Η ανακοίνωση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης για τη δημιουργία φιλοξενείου για μονογονεϊκές οικογένειες προσφύγων στην Τούμπα.

Για να μιλήσουμε για τη δημιουργία Φιλοξενείου προσφύγων στην Τούμπα θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τα γεγονότα. Γεγονότα που τα ξέρουμε πια όλοι, ακόμα και αυτοί που προτιμούν να κλείνουνε τα μάτια· ζούμε άλλωστε σε μία χώρα που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πολέμου που έχει κηρύξει η «πολιτισμένη» δύση ενάντια στους πρόσφυγες. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα εκατοντάδες κρατητήρια, τα ναρκοπέδια και ο φράχτης του Έβρου, το Λιμενικό και τα φαρμακονήσια του Αιγαίου, οι Μανωλάδες και τα χιλιάδες μικρά κάτεργα μέσα στις πόλεις, παράγουν συστηματικά βία, θάνατο, φόβο και εκμετάλλευση. Η βαρβαρότητα αυτή όμως δεν στρέφεται μόνο ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά ενάντια τελικά σε ολόκληρη την κοινωνία· όσο διασπούν τους εργαζόμενους σε νόμιμους και παράνομους, όσο αποκλείουν τους «χωρίς χαρτιά», τους άνεργους, τους ανασφάλιστους από τα κοινά αγαθά και τις δημόσιες υπηρεσίες, όσο μετατρέπουν τα καθολικά δικαιώματα σε προνόμια των λίγων, όσο εθίζουν την κοινωνία στην κρατική βία, το φόβο και την καταστολή, τόσο κερδίζουν οι από πάνω και τόσο χάνουμε εμείς, οι πολλοί, οι φτωχοί, οι εργαζόμενοι κι οι άνεργοι. Για αυτό και η έμπρακτη αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η αντιρατσιστική πάλη, δεν είναι ζήτημα ανθρωπισμού ή πολυτέλειας, αλλά ένα ζωτικό ζήτημα αξιοπρέπειας και επιβίωσης για όλο το λαό.

Από τη σκοπιά αυτή, κάθε πρωτοβουλία που ανοίγει ένα –συμβολικό έστω- παράθυρο ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, έχει τη σημασία της. Για αυτό και στηρίζουμε ξεκάθαρα τη δημιουργία Φιλοξενείου από το Δήμο Θεσσαλονίκης στην περιοχή των παλιών σταύλων στην Τούμπα, για 7 μονογονεϊκές οικογένειες προσφύγων. Αυτό άλλωστε απαιτούσαμε εδώ και χρόνια, από τότε που σταμάτησε η λειτουργία του Ξενώνα Προσφύγων στη Φιλίππου, με συνεχείς δράσεις και παρεμβάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο. Φυσικά, γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα τις διαστάσεις του προβλήματος, αντιλαμβανόμαστε ότι ένας ξενώνας 35 ατόμων είναι σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών που γεννά η προσφυγιά και η κατασταλτική πολιτική του ελληνικού κράτους. Φυσικά επίσης, έχουμε πολύ διαφορετικές απόψεις από τη διοίκηση του Δήμου για το πώς πρέπει να ασκείται η κοινωνική πολιτική· πιστεύουμε ότι οι δομές αυτές θα πρέπει να είναι δημόσιες, ανοιχτές στον έλεγχο και τη συμμετοχή της κοινωνίας, να έχουν σταθερή κρατική χρηματοδότηση και σταθερούς εργαζόμενους και να μην στηρίζονται σε περιστασιακά ευρωπαϊκά προγράμματα και στην ιδιωτική διαχείριση. Φυσικά, τέλος, και η πρωτοβουλία αυτή δεν μπορεί να αποτελέσει αντιρατσιστική κολυμπήθρα για να ξεπλύνει μια διοίκηση της οποίας η κύρια αποστολή παραμένει η κατά γράμμα τήρηση της μνημονιακής πολιτικής, παράγοντας φτώχεια και δυστυχία για ντόπιους και μετανάστες, ενώ στον ελεύθερό της χρόνο κυνηγά τους φτωχοδιάβολους μικροπωλητές και ρακοσυλλέκτες.
Όμως, όταν το ερώτημα είναι «φιλοξενείο ή ξενοφοβία» η απάντηση για εμάς δεν μπορεί παρά να είναι μία, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Η πόλη μας χρειάζεται όχι έναν, αλλά πολλούς ξενώνες για να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση και να προσφέρει στους ανθρώπους της, ντόπιους ή μετανάστες, το αυτονόητο· το δικαίωμα στη στέγαση και την αξιοπρέπεια. Και οι ξενώνες αυτοί θα πρέπει να βρίσκονται παντού, μέσα στις γειτονιές μας, γιατί εκεί υπάρχουν οι ανάγκες και εκεί δικαιούνται να κατοικούν αυτοί οι άνθρωποι. Αυτή θα πρέπει να είναι και η πρώτη απαίτησή μας από τη διοίκηση του Δήμου: να εξασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη και ομαλή λειτουργία του συγκεκριμένου φιλοξενείου –το οποίο αφορά άλλωστε μόνο μονογονεϊκές οικογένειες- και να προχωρήσει άμεσα στη δημιουργία περισσότερων δομών φιλοξενίας για τις υπόλοιπες κατηγορίες ανθρώπων που έχουν ανάγκη.

Ταυτόχρονα, στηρίζουμε με όλη μας τη δύναμη τα αιτήματα όσων κατοίκων της περιοχής ζητούν να αναπλαστεί ολόκληρος ο χώρος των παλιών σταύλων και να αφιερωθεί σε κοινωνικές δομές και ανάγκες, όπως η δημιουργία ελεύθερων χώρων πρασίνου ή νηπιαγωγείου. Η διεκδίκηση των δημόσιων χώρων, ειδικά στην πυκνοκατοικημένη Θεσσαλονίκη και σε επιβαρυμένες συνοικίες σαν αυτή, αυτονόητα αποτελεί όρο όχι μόνο για την ποιότητα της ζωής μας, αλλά για την ίδια την αξιοπρεπή επιβίωση, ιδιαίτερα των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων που στερούνται άλλων διεξόδων. Πιστεύουμε λοιπόν ότι η δημιουργία του Φιλοξενείου μπορεί και πρέπει να αποτελέσει όχημα για την ανάπλαση της περιοχής και την αλλαγή χρήσης των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων, με το πέρασμά τους από τις βαριές, οχλούσες και ρυπαίνουσες δραστηριότητες που ασκούνται σήμερα σε ήπιες, κοινωφελείς δράσεις.

Από τη σκοπιά αυτή, είναι εξαιρετικά σαφές ότι όσοι αντιδρούν στη δημιουργία του Φιλοξενείου καθ’ εαυτή, όποιο λόγο και να προβάλλουν, στρέφονται στην πραγματικότητα όχι μόνο ενάντια στους πρόσφυγες, αλλά ενάντια στις ανάγκες των ίδιων των κατοίκων. Η φιλοξενία 7 ενηλίκων προσφύγων και 25 παιδιών και η συνύπαρξή τους με τη γειτονιά και τις άλλες χρήσεις που πρέπει να αποκτήσει ο συγκεκριμένος χώρος, δεν θα προκαλέσει πρόβλημα σε κανέναν άλλον, παρά μόνο σε αυτούς που τρέφονται από το μίσος· δηλαδή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, στους ρατσιστές, τους φασίστες και τους χρυσαυγίτες. Γνωρίζουμε άλλωστε ότι το τελευταίο διάστημα οι τελευταίοι προσπαθούν να σπείρουν τη διχόνοια και τη μισαλλοδοξία στην περιοχή και να στρέψουν τις δίκαιες διεκδικήσεις των κατοίκων για κοινωνικά έργα και ποιότητα ζωής στη ρατσιστική, στείρα και, σε τελευταία ανάλυση, αναποτελεσματική κατεύθυνση της εναντίωσης στο Φιλοξενείο. Ο σκοπός τους είναι να εκμεταλλευτούν πολιτικά τις ανησυχίες των κατοίκων για να πατήσουν πόδι στην προσφυγική Τούμπα. Είναι σίγουρο ότι αν καταφέρουν και κερδίσουν, αποτρέποντας τη δημιουργία του Φιλοξενείου, μόνο η ευημερία και η ποιότητα ζωής δεν θα επικρατήσει στην περιοχή.

Είναι όμως ακόμα πιο σίγουρο ότι ο λαός της Τούμπας, με τους παππούδες του να έχουν έρθει πρόσφυγες από την ανατολή και τους γονείς τους να έχουν φύγει μετανάστες στη Γερμανία, δεν θα δεχθεί να γίνει πιόνι στους -έτσι κι αλλιώς ανόητους- φασιστικούς σχεδιασμούς· θα δείξει την έμπρακτη αλληλεγγύη του, θα στηρίξει τη δημιουργία του Φιλοξενείου και θα συνεχίσει τον αγώνα για περισσότερες κοινωνικές δομές και δημόσιους χώρους. Άλλωστε, όπως είπαμε από την αρχή, η στάση που κρατά ο καθένας μας απέναντι στους μετανάστες είναι αυτή που χαράσσει τις πιο ξεκάθαρες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους από πάνω -τα αφεντικά, τις μνημονιακές κυβερνήσεις και τους φασίστες- και τους από κάτω, τους φτωχούς, τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους της γειτονιάς μας. Πιστεύουμε λοιπόν ότι η πλατειά πλειοψηφία των τουμπιωτών θα σταθεί στην εδώ πλευρά· και εκεί, θα βρουν στο πλευρό τους κάθε συλλογικότητα, κάθε άνθρωπο αυτής της πόλης που πιστεύει στην ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, την ελευθερία. Όσοι πάλι διαλέξουν να σταθούν με την πλευρά του μίσους και των φασιστικών αποβρασμάτων, να ξέρουν ότι θα μας βρουν όλους και όλες μας απέναντί τους.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

ΔΥΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Παρασκευή 4 Ιουλίου

ΕΚΜΕΚ

Τιμώντας τα καλύτερα στοιχεία της ελληνικής τραγουδοποιίας και επηρεασμένοι ταυτόχρονα από την άλλη τους αγάπη το Μεξικό και την λάτιν μουσική οι «Εκμέκ» κερδίσαν από την αρχή το αυτί του κοινού ως μια από τις δημιουργικότερες νέες δισκογραφικές προτάσεις. Το πρώτο τους άλμπουμ «Γλυκαίνει και δεν παχαίνει»( Lyra, 2011) καθώς και τα singles που ακολούθησαν απέκτησαν γρήγορα σημαντικό airplay στα ραδιόφωνα της Ελλάδας. Ταυτόχρονα οι ζωντανές τους εμφανίσεις τους καθιέρωσαν πλέον ως μια συναυλιακή μπάντα που δε χρειάζεται συστάσεις.

Οι Εκμέκ είναι οι:

Άλκης Κανίδης: φωνή, κιθάρα ακουστική

Σάκης Ραπτόπουλος: ακορντεόν, φωνητικά

Γιώργος Αβραμίδης: τρομπέτα

Αργύρης Κρομμύδας: ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά

Στέργιος Γιάννος: μπάσο

Αλέκος Σπανίδης: τύμπανα

BIONICS

Οι BIONICS είναι μια ομάδα πέντε “βιονικών” μουσικών, όλοι μέλη πρώην και νυν, άλλων γνωστών και αγαπημένων σχημάτων (OneDropForward, Μπάντα Κοάλα, Μωρά στη Φωτιά). Με γνώμονα την «λικνίζουσα» κουλτούρα της καραϊβικής, κάνουν τους ιθαγενείς –και μη – λάτρεις της μουσικής να χορεύουν σε ρυθμούς που επιφέρουν το λεγόμενο «σπάσιμο της μέσης». Το εργαλείο των BIONICS είναι ένα μεγάλο μπλέντερ στο οποίο βάζουν rock, pop και r ‘n’ b . Προσθέτουν στη συνέχεια punk, trip-hop και ανακατεύουν. Στη μίξη αυτή περιχύνεται μια παραδοσιακή και έξτρα αρωματική τζαμαϊκάνικη reggae σάλτσα. Στο απολαυστικότατο αποτέλεσμα που προκύπτει είναι σχεδόν αδύνατο να αντισταθεί ακόμα και ο πιο απαιτητικός καλομουσικοφαγάς ακροατής.

Οι Bionics είναι οι:

Dennis Κωνσταντινίδης: φωνητικά, κιθάρα

Amira: φωνητικά

Δημήτρης Ζήκας: τύμπανα

MrMigiagi: κιθάρα, φωνητικά

Maquitto: μπάσο

ΤΟΥΡΙ ΜΠΕΡΙ

Οι Τούρι Μπέρι (χύνε μάζευε) πήραν το όνομα τους από μία σλάβο-μακεδονική έκφραση που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει “ράβε ξήλωνε”. Και αυτό γιατί… Καθότι τα τρία μέλη της εν λόγο μπάντας δεν είναι η πρώτη φορά που παίζουνε μαζί και έχοντας στο παρελθόν δοκιμάσει αρκετούς συνδυασμούς μουσικών, ρυθμών και σύνθεσης, καταλήξανε από τον περασμένο χρόνο να παίρνουν κομμάτια, συνθέσεις, ιδέες, ρυθμούς και ήχους, να τους ρίχνουν κάτω, να τους πατάνε, να τους ξανασηκώνουν, να τους σκίζουν και να τους ξαναράβουν, προσπαθώντας να καταλήξουν σε ένα αποτέλεσμα που να τους ικανοποιεί και να τους αρέσει χωρίς ποτέ να ξεχνάνε την αφετηρία τους αλλά και τον στόχο τους. Οι Τούρι Μπέρι έχοντας έναν κοινωνικό-πολιτικό-ψιχολογοεσωτερικό στίχο παίζουν μουσική έντεχνη μεν, πανκ δε και χωρίς να τσιγκουνεύονται τα πριόνια και τα μπλιμπλίκια.

Οι Τούρι Μπέρι είναι οι:

Βίκτωρ Μοσχόπουλος: φωνή, μπάσο

Ανδρέας Παπαδόπουλος: κιθάρα, φωνή, programming

Μήτσος Τόμιτς: τύμπανα, φωνή

NASA FUNK

Οι NASA FUNK ιδρύθηκαν το 1999 στην Θεσσαλονίκη και είναι κατά γενική ομολογία οι σπουδαιότεροι εκπρόσωποι του funk στην Ελλάδα, έχοντας καταφέρει μέσα από τις κυκλοφορίες και εμφανίσεις τους να χτίσουν τον όρο «ελληνικό funk». Συγκεντρώνοντας όλα τα χαρακτηριστικά του μουσικού αυτού είδους με ελληνικό στίχο πρωτοπόρησαν στην Ελλάδα την περίοδο 2003-2008, παντρεύοντας το hiphop με τη ζωντανή funk μέσα από τη συνεργασία τους σε επίπεδο δισκογραφίας και live εμφανίσεων με σημαντικούς εκπροσώπους της hip-hop σκηνής όπως οι Warriorz, Μικρός Κλέφτης, Βόρεια Αστέρια, Sugahspank, Εισβολέας-Τάκι Τσάν (τιγρέ σποράκια).

Οι Nasa Funk είναι οι:

Γιώργος Perin: φωνή, talkbox

Χάρης Καπετανάκης: σαξόφωνο-φωνητικά

Αλέκος Παπουλίδης: κιθάρα-φωνητικά

Κώστας Χασιώτης: μπάσο-φωνητικά

Στέργιος Κόϊας: τύμπανα.

Σάββατο 5 Ιουλίου

 THE RUNDAYS

Οι “TheRundays” είναι μια τετραμελής rock μπάντα από την Θεσσαλονίκη. Ο ήχος της μπάντας είναι αρκετά κοντά στο indie-alternativerock . Το πρώτο τους Demo κυκλοφόρησε στις αρχές του 2013 και αυτή τη στιγμή ετοιμάζεται το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ. Το συγκρότημα έχει συνεργαστεί με αρκετά συγκροτήματα της ελληνικής alternative σκηνής όπως GAD, UN, Brightside, SonicRage, LessaizFair κ.α. Σημαντική στιγμή στην μέχρι τώρα σύντομη πορεία τους αποτέλεσε η νίκη στον εγχώριο διαγωνισμό HardRockRising 2013 με την συμμετοχή πολλών αξιόλογων συγκροτημάτων (Solarmonkeys,Soundtruck κ.α.) και η συμμετοχή τους (εκπροσώπηση της Ελλάδας) στην παγκόσμια ψηφοφορία για μία θέση στο HardRockCalling 2013 μέσω του διαγωνισμού HardRockRising: TheBattleofTheBands 2013.

Οι Rundays είναι οι:

Γιώργος Κυτίδης: κιθάρα, φωνή

Αλέξης Ελευθεριάδης: μπάσο

Θανάσης Παπαδόπουλος: κιθάρες

Σταύρος Κορτέσας: τύμπανα

CHINESE BASEMENT

Οι Chinese Basement είναι μια μπάντα δρόμου της οποίας τα live σε Διαγώνιο,  πλατεία Ναυαρίνου και Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, είναι από μόνα τους μικρές συναυλίες. Πρωτογνωρίστηκαν με το μεγάλο κοινό στο Schoolwave όπου έκαναν ιδιαίτερη αίσθηση και στο οποίο αναμένεται να επιστρέψουν φέτος με το Rockwave. Ο ήχος τους, ηλεκτρικός, είναι ένα μείγμα από indie rock καθώς και industrial post-punk στοιχεία παντρεμένα με όργανα του δρόμου και οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παράξει ήχο. Πρωτότυποι μουσικά, με ιδιαίτερο, αλληγορικό ελληνικό στίχο. Ένα ανατρεπτικό ταξίδι στο άγνωστο, με όχημα τη μουσική και τα γεμάτα εικόνες και νοήματα λόγια. Η παρουσία τους σε διάφορα φεστιβάλ και συναυλιακούς χώρους γίνεται με βάση το σκοπό και το χώρο.

Οι Chinese Basement είναι οι:

Φοίβος Παπαθεοδοσίου: τύμπανα

Άρης Παπαδόπουλος: μπάσο

Βασίλης Πανούτσος: κιθάρα, φωνή

Ηλίας Βουρλιώτης: φανφάρα, κρουστά, κιθάρα

BEGGAR’S BLUES DIARY

Οι BEGGAR’S BLUES DIARY είναι ένα rock συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 2009. Μετά και την κυκλοφορία του τρίτου του album “DesperateRock ‘N’ Roll” τον Μάρτιο του 2014, συνεχίζει ασταμάτητα τις live εμφανίσεις σε Ελλάδα και Κύπρο. Οι BEGGAR’S BLUES DIARY έχουν μοιραστεί το stage με μεγάλα ονόματα της διεθνούς rock σκηνής όπως οι Godfathers και οι THIN LIZZY.

Οι Beggar’s Blues Diary είναι οι:

Γιάννης Πασάς: κιθάρα, φωνή

Chilli: μπάσο

Άγγελος Τάνης: τύμπανα

1000MODS

Οι 1000mods είναι ένα από τα σπουδαιότερα και πλέον αναγνωρισμένα ψυχεδελικά/stoner σχήματα της ελληνικής σκηνής, ιδιαίτερα γνωστοί για τις εκρηκτικές και γεμάτες ενέργεια ζωντανές τους εμφανίσεις. Ιδρύθηκαν το 2006 στο Χιλιομόδι Κορινθίας και έκτοτε περιοδεύουν ασταμάτητα, ενώ το ντεμπούτο τους, το Super Van Vacation, θεωρείται ήδη μνημειώδες για το stoner ροκ και τους άνοιξε το δρόμο για τη διεθνή καταξίωση και αναγνώριση. Πέρα από τις ευρωπαϊκές τους περιοδείες, έχουν εμφανιστεί και στα Dessertfest του Λονδίνου και του Βερολίνου, ενώ φέτος κυκλοφόρησαν τον δεύτερο τους δίσκο, το εξαιρετικό Vultures.

Οι 1000mods είναι οι:

Δάνης Γ. μπάσο

Γιάννης Σ. κιθάρες

Γιώργος Τ. κιθάρες

Λάμπρος Γ. τύμπανα

Κυριακή 6 Ιουλίου

BROKEN TEMPO

Οι BROKEN TEMPO δημιουργήθηκαν το 2009 και είναι μια πενταμελής μπάντα με trip-hop και ambiencerock ήχο. Η μουσική τους αποτελεί τον καρπό μακροχρόνιων προσπαθειών να συνδυαστεί η τεχνολογία και ο σύγχρονος ήχος με τα κλασικά «ροκ» όργανα και ενορχηστρώσεις. Παρόλο που ο ήχος χαρακτηρίζεται κυρίως ως trip-hop ο ακροατής θα εντοπίσει μέσα στα κομμάτια πολλά στοιχεία και επιρροές όπως: smooth φωνητικά, ψυχεδελικές κιθάρες, funk μπάσα, ambient synth lines, βιολιά, trip-hop αλλά ροκ ρυθμούς και άλλα πολλά. Στόχος όμως είναι ο συνδυασμός αυτός να γίνεται αρμονικά και όχι να γίνει αυτοσκοπός. Οι Broken Tempo είχαν την τιμή να μοιραστούν τη σκηνή με πολλά σπουδαία συγκροτήματα της διεθνούς σκηνής όπως: Bonobo, Hooverphonic, RedSnapper, Belleruche, AnnekeVanGiersbergen, ClubdesBelugas, Puressence, Zagar, DJBootsieBand.

Οι Broken Tempo είναι οι:

Μαρία Elbrus: φωνή

Κωνσταντίνος Υφαντής: κιθάρες, φωνητικά

Κώστας Μπαλατσός: τύμπανα

Θεοχάρης Γκέγκας: μπάσο

Ηλίας Τσιπτσές: βιολί, πλήκτρα & programming

Ήρωας

Ο Ήρωας (Σπύρος) είναι mc από Καβάλα με έντονο πολιτικό και κοινωνικό στίχο. Δημιουργεί και κυκλοφορεί τη μουσική του αυτόνομα και αντιεμπορευματικά, ενώ οι συναυλίες που συμμετέχει έχουν ως επί το πλείστον πολιτικό χαρακτήρα (αλληλεγγύης, οικονομικής ενίσχυσης, επαναοικειοποίησης δημόσιων χώρων κλπ).

FLeCK & McSensee

OFLeCK, παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής από την Αθήνα μετά την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου «dubmuse», εισέβαλε δυναμικά στα μουσικά δρώμενα και κατάφερε να ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα, έχοντας κυκλοφορήσει δουλειές του σε μεγάλες δισκογραφικές του εξωτερικού και αριθμεί συνολικά κυκλοφορίες σε πάνω από 20 labelsαπ’ όλο τον κόσμο. Ο ήχος του συνδυάζει διάφορα είδη όπως reggae, jungle, dubstep και hip-hop. Ενεργό μέλος ως παραγωγός των KingsHiFisoundsystemαπό το Brighton, τα τελευταία χρόνια έχει πολυάριθμες συμμετοχές σε φεστιβάλ και partiesσε όλη την Ευρώπη, ενώ έχει παίξει πλάι σε HoraceAndy, Alborosie, CongoNatty, Mungo’sHiFi, ZionTrain, DubPistolsκ.α.

Μαζί με τον FleCKεπί σκηνής θα απολαύσουμε τον McSenseeβετεράνο της jungleσκηνής στη Θεσσαλονίκη και μέλος των Infaderz που πρόσφατα μοιράστηκαν τη σκηνή με τους DubIncorporation.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Παρασκευή 4 Ιουλίου

ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟ

Το «Ηλιοδρόμιο» δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2013 στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τις μουσικές ωσμώσεις φοιτητών του Εργαστηρίου Ποιητικής (Τμήμα Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης Πανεπιστημίου Μακεδονίας). Οι μουσικές δημιουργίες του «Ηλιοδρόμιου», έχουν αφετηρία πρωτότυπες τροπικές συνθέσεις με έντονα αυτοσχεδιαστική διάθεση. Αφήνονται πρωτίστως σε ήχους μουσικών παραδόσεων της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρης της Μεσογείου.

«Αν τα ονόματα μιλούν και έχουν αστέρι δει τον ήλιο, ο ήλιος είναι δρόμος, φως μου, και προσευχή, κι εμείς παιδιά ξυπόλυτα, να παίζουμε πόλεμο με ηλιακτίδες.»

Το Ηλιοδρόμιο είναι οι:

Στέλλα Καμπουρίδου: καβάλι

Γιάννης Διονυσίου: βιολί & φωνή

Βασίλης Ζιγκερίδης: κανονάκι

Ηλίας Σαρηγιαννίδης: λαούτο

Νίκος Βαρελάς: κρουστά

Μηνάς Βακαλούδης: κοντραμπάσο

ΟΥΤΕ ΣΠΟΝΤΑ

Οι “Ούτε Σπόντα” ιδρύθηκαν την άνοιξη του 2008 στη Θεσσαλονίκη, όπου και εδρεύουν, από μια παρέα φίλων/ συμφοιτητών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Το πρόγραμμά τους, βασισμένο στον ελληνικό στίχο, εμπεριέχει αρκετές δικές τους συνθέσεις και εμπλουτίζεται ηχητικά με διασκευές που περπατάνε σε ποικίλα μουσικά μονοπάτια, από την Κεντρική και Λατινική Αμερική μέχρι το swing και τη μουσική των Βαλκανίων. Χαρακτηριστικό στοιχείο τους είναι ο τολμηρός συνδυασμός και η μίξη ετερόκλητων μουσικών ειδών, όπως της jazz, της rock ή της disco μουσικής, με τραγούδια του ελληνικού ρεπερτορίου και της ευρύτερης ‘’έντεχνης’’ σκηνής. Οι εμφανίσεις τους χαρακτηρίζονται από πολύ κέφι και χορευτική διάθεση, προσφέροντας παράλληλα, τροφή για σκέψη.

Οι Ούτε Σπόντα είναι οι:

Tζίνα Μιξαφέντη: φωνή

Γιάννης Παπαγεωργίου: ακουστική κιθάρα, φωνή

Χρήστος Παπαδόπουλος: κλαρινέτο φωνή

Αστέρης Τσαλίκης: ακορντεόν, πλήκτρα

Ηλίας Ρότσιας: ηλεκτρικό μπάσο

Στέλιος Σιούλας: τύμπανα

Μανόλης Σταματιάδης: πλήκτρα

ΒΟΜΒΟΙ

Βόμβοι ακούγονται όταν ένα νιόβγαλτο μουσικό μελίσσι τρυγά απ’ τα λουλούδια της παράδοσης και την πάει λίγο παραπέρα, ζωντανή! Όταν σύγχρονα παιξίματα παντρεύονται παραδοσιακά μελίσματα και σκάει γόνος! Όταν χορεύουν οι κρουστές λούπες με συρτά και σούστες τον συσοπηγικό! Όταν ο δεκαπεντασύλλαβος μιλάει για το σήμερα και γλεντά το αύριο με παραλογές σε στιχουργικά πετάγματα επί σκηνής! Βόμβοι ακούστηκαν όταν ο Πάνος Πενταρίτσας συναντώντας τον Νίκο Ξύδη, δημιούργησαν την πρώτη ομώνυμη δισκογραφική δουλειά το 2010, με συμμετοχές της Ελένης Βιτάλη, του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου, του Αντρέα Θωμόπουλου και των ηθοποιών Τάκη Βαμβακίδη και Βαλερίας Κουρούπη.

Οι Βόμβοι είναι οι:

Πάνος Πενταρίτσας: φωνή

Σεραφείμ Μαρμαρίδης: ποντιακή λύρα, ξύλινα πνευστά

Δήμος Τυχάλας: λαούτο

Νίκος Χατζηδαυϊτίδης: νταούλι

Χρήστος Τραμποσίνης: λάφτα, σάζι

ΒΑΣΩ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ & FRIENDS

Με πολύ κέφι και διάθεση, μια παρέα από μουσικούς και όχι μόνο φίλους που έχουν ανταμώσει πριν, άλλοι 2, άλλοι 3 χρόνια, έχουν ένα κοινό σκοπό: να σας κάνουν να περάσετε ένα όμορφο βράδυ, γεμάτο με τραγούδια αγαπημένα που μιλάνε στις καρδιές μας και στα χείλη μας. Στους δρόμους και τους ήχους του παραδοσιακού, του σμυρναίικου και του ρεμπέτικου μας υπόσχονται να ανταμώσουμε μαζί τους την ανατολή του ηλίου στο πάρκο του 17^ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ

Η Βάσω Βασιλειάδου είναι η ίδια στη φωνή και τα κρουστά και οι φίλοι της οι:

Βασίλης Ζιγκερίδης: κανονάκι

Γιάννης Παπαγεωργίου: κιθάρα

Χαριτίνη Κώττη: βιολί

Ηλίας Σαρηγιαννίδης: κρουστά

Σάββατο 5 Ιουλίου

ΠΛΑΝΩΔΕΙΕΣ

Οι ΠλανΏδειες είναι ένα νεοσύστατο πενταμελές πολυφωνικό μουσικό σχήμα, που συγκροτήθηκε το Νοέμβριο του 2013. Μέχρι τώρα έχουν περιπλανηθεί σε αφρικάνικους, ελληνικούς- παραδοσιακούς, δυτικούς-ευρωπαϊκούς μουσικούς κόσμους με σκοπό να αναδείξουν την ποικιλομορφία της μουσικής έκφρασης ανά τον κόσμο. Έχουν τραγουδήσει σε δρόμους, πλατείες και πάρκα της πόλης, στην προσπάθειά τους να σμίξουν άνθρωποι και πολιτισμοί, τόσο με τη μουσική, όσο και μεταξύ τους.

Οι ΠλανΏδειες είναι οι:

Μαρίνα Μαντινιώτη

ΜαρίαΚαραμούζα

Ruth Jennifer Sutton

Δήμητρα-Ιόλη Εξάρχου

Παναγιώτα Πέτση

KAZZURA

Kazzura είναι ο σκαντζόχοιρος στα ρομανί. Είναι ομάδα κρουστών που περιηγείται σε τσιγγάνικους ρυθμούς και όχι μόνο. Ένα σύντομο ταξίδι στον κόσμο του τουμπερλεκιού και του τσιγγάνικου τραγουδιού. Η μουσική ομάδα ανδρών και εφήβων απο τον οικισμό Αγ.Σοφία Εχεδώρου θα μας χαρίσουν μια μουσική διαδρομή στη γλώσσα τους, τα ρομανί. Ήχοι από την τσιγγάνικη μουσική παράδοση των βαλκάνιων απαντούν στην πολυδιάσπαση των ταυτοτήτων των Ρομά και επιβεβαιώνουν την κοινή πολιτισμική καταγωγή. Τέλος, επιχειρείται μια γέφυρα σύνδεσης και ανταλλαγής με άλλες μουσικές παρακαταθήκες, όπως πχ των βραζιλιάνικων ρυθμών.

Βασίλης Κοκκώνης: δάσκαλος

Παναγιώτης Μελέτης φωνή

Άγγελος Αμπατζής φωνή τουμπερλέκι

Παρασκευάς Αμπατζής τουμπερλέκι

Οδυσσέας Ταφίλης κρουστό μπάσο

Αλέξης Μελέτης τουμπερλέκι

Παύλος Μαυρίδης, τουμπερλέκι

Λάζαρος Ταφίλης: τουμπερλέκι

Λευτέρης Καρακώστας τουμπερλέκι

Θανάσης Τάσιος: τουμπερλέκι

Γιάννης Χαϊδάρογλου: τουμπερλέκι

THE MEDLEYS

Οι Medleysείναι νεοσύστατοι, δεν έχουνε κλείσει ούτε χρόνο μαζί. Ξεκίνησαν με «ακαδημαϊκούς» σκοπούς, να μελετάνε δηλαδή ένα είδος που τους άρεσε, το μιούζικαλ. Στην πορεία ενθουσιάστηκαν ακόμη περισσότερο, και αποφάσισαν να μοιραστούνε το μεράκι τους με το κοινό, ενώ ταυτόχρονα, ενσωματώσανε τις «παιδικές τους αγάπες», τραγούδια από ταινίες του Disney!. Το πρότζεκτ τους ονομάστηκε “Once upon a musical”

Οι Medleys είναι οι:

Ματίνα Κολωνιάρη: φωνή

Νίκος Χασάπης: φωνή

‘Ολγα Δριβάκου: φωνή

Κώστας Παπαδόπουλος: πιάνο

ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΤΑ

Οι Από Πριν και Από Μετά, είναι μια παρέα από Αριδαία που παίζει μουσικές από πριν και μουσικές από μετά, το ρεμπέτικο του χθες και του σήμερα όπως και το παραδοσιακό και δημοτικό τραγούδι. Στο πρόγραμμα θα ακούσετε κομμάτια που έχουν αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε και πράττουμε καθώς και καινούρια κομμάτια του Γιωργή Σηφάκη!

Οι Από Πριν και Από Μετά είναι οι:

Μαρία Ευλαβή: φωνή, μπαγλαμάς

Θανάσης Γκιώσης: φωνή, κιθάρα

Γιωργής Σηφάκης: τρίχορδο, λαούτο

Σωκράτης Βότσκος: κλαρίνο

Λάζος Δημητριάδης: κρουστά

Δάνης Κουμαρτζής: κοντραμπάσο

Κυριακή 6 Ιουλίου

KALMA

Οι Κalma ξεκινούν πριν δυο χρόνια ένα μουσικό ταξίδι με καλμαριστές διαθέσεις και αναζητούν να μεταφερθούν σε άλλες χρονικές διαστάσεις παντρεύοντας το ηχόχρωμα το νέυ με το γιαϋλί τανμπούρ με σκοπό μια φωτεινή επέκταση που δεν βλέπουν τα μάτια αλλά νιώθουν οι ψυχές..

Οι Kalma είναι οι:

Τόλης Πρεπόνης: yiaylitampur

Βαγγέλης Δεμιρόπουλος: ney

REGGETIKO PROJECT

Το project reggetiko αποτελεί μια μουσική συνάντηση ανάμεσα σε άτομα με πολύ διαφορετικά μουσικά υπόβαθρα και παραστάσεις με κοινό γνώμονα την αγάπη τους για δημιουργικές συζητήσεις – αυτοσχεδιασμούς με σκοπό τη όσο το δυνατόν άμεση συνδιαλογή των μελών της. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό οι δυο βασικοί άξονες των μουσικών ερεθισμάτων είναι η ακουστική reggae και το ρεμπέτικο. Το αποτέλεσμα της συλλογικής αυτής έκφρασης έχει πειραματικό χαρακτήρα και αντιμετωπίζει την μουσική και τον αυτοσχεδιασμό ως ένα τρόπο επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους που όσο απλοϊκός, περίπλοκος, ευχάριστος ή δύσπεπτος μπορεί να γίνει, πρέπει πάντα να χαρακτηρίζεται από αμοιβαίο αλληλοσεβασμό και ειλικρίνεια.

Οι Reggetiko Project είναι οι:

Κουμαρτζής Θεόδωρος: μπαγλαμάς, μελόντικα

Σωκράτης Βότσκος: σοπράνο σαξόφωνο, ντουντούκ

Άντρη Ευριπίδου: φωνητικά

Τζέλος Λίνος: ακουστική κιθάρα

ΛΑΡΓΚΟ

Οι ΛΑΡΓΚΟ είναι ένα σχήμα που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Δημιουργήθηκε το 2013 και αποτελεί ένα κράμα σύγχρονων και παραδοσιακών ελληνικών – βαλκανικών ακουσμάτων με ηλεκτρικούς ήχους. Το πρόγραμμα εμπεριέχει κυρίως δικές τους συνθέσεις, τραγούδια με ελληνικό στίχο αλλά και ορχηστρικά.

Οι Λάργκο είναι:

Κωσταντής Παπακωνσταντίνου: ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά
Τάσος Κοφοδήμος: ακουστική κιθάρα, φωνή
Παύλος Μέτσιος: τρομπέτα, φωνητικά
Φίλιππος Φασούλας: κλαρίνο
Χριστόφορος Αλεξίου: ηλεκτρικό μπάσο
Ηλίας Σαρηγιαννίδης: τύμπανα

ΖΕΦΥΡΟΣ

Τον Ζέφυρο αποτελούν τρεις μουσικοί της Θεσσαλονίκης που τους ένωσε η αμοιβαία αγάπη τους για την καλή κρητική μουσική, αλλά και την ποιοτική ελληνική μουσική γενικότερα. Το ρεπερτόριό τους περιλαμβάνει τραγούδια που πρωτίστως αρέσουν στα μέλη του σχήματος, οι δε ερμηνείες τους έχουν σημείο αναφοράς τις πρώτες ηχογραφήσεις, αλλά και εμφανή την προσωπική τους σφραγίδα. Το χειμώνα εμφανίζονται σταθερά ως σχήμα στο 1901 στα Λαδάδικα και το καλοκαίρι περιοδεύουν από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο.

Οι Ζέφυρος είναι οι:

Οδυσσέας Μαυρομάτης: κιθάρες, φωνή

Κοσμάς Σαρηγιαννίδης: λαούτα, σάζι, φωνή

Κώστας Κυριτσάκης: λύρες, μαντολίνο, φωνή

Θωμάς Κωστούλας: κρουστά

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ

Παρασκευή

Ανατολική σκηνή:

Ηλιοδρόμιο (poetics)

Ούτε Σπόντα (έντεχνο)

Βόμβοι

Βάσω Βασιλειάδου & friends (ρεμπέτικο-σμυρνέικο)

Δυτική σκηνή:

Nasa Funk (funk)

Ekmek (gr-mex-esp)

Bionics (Trippinbluespunkishreggae)

Τούρι Μπέρι (έντεχνο punk)

Σάββατο

Ανατολική σκηνή:

ΠλανΏδειες (πολυφωνικό)

Kazzura (τσιγγάνικο)

The Medleys (musical)

Από Πριν κι Από Μετά (έντεχνο-ρεμπέτικο)

Δυτική σκηνή:

1000Mods (stoner ATH)

Beggar’s Blues Diary (rock ATH)

Chinese Basement (post punk)

The Rundays (indie rock)

Κυριακή

Ανατολική σκηνή:

Kalma (world music)

Reggetiko Project (reggetiko)

Λάργκο

Ζέφυρος (έντεχνο-παραδοσιακό)

Δυτική σκηνή:

FLeCK & Mc Sensee (jungle dub)

Broken Tempo (trip-hop)

Ήρωας (hip-hop)

Ο ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ ΞΕΚΙΝΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΙΣ  19.00  με παράλληλες δράσεις και παιχνίδια

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4/7:

19.00 Καλοκαιρινά ταξίδια με τη «Σχεδία στην πόλη»

19.45 «Ο κύκλος με την κούκλα», παράσταση με γιγαντόκουκλες από τον κουκλοθίασο redicolo

20.30  «Οι ταξιδιώτες του χρόνου», Ζωντανό παιχνίδι ρόλων από την ομάδα Gamecraft

ΣΑΒΒΑΤΟ 5/7:

19.30 Περιβαλλοντικό παιχνίδι με την Δράση για την άγρια ζωή

20.30 Τα κλαπατσίμπαλα  παρουσιάζουν “του πανιού τα παραμύθια”.

21.15 Παράσταση ζογκλερικών με τον Gabi

ΚΥΡΙΑΚΗ 6/7:

19.30 Μουσικοκινητικά παιχνίδια με το «Κρουστόφωνο»

20.30 «Καλώς ήρθες καλοκαίρι»παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού από την ομάδα θεάτρου «ο επιπόλαιος Φρεντ»