2013: Ο τότε αρχηγός της ΕΛΑΣ δίνει την εντολή «Κάντε τους το βίο, αβίωτο». Αμέσως μετά η επιχείρηση «Ξένιος Δίας» οδηγεί σε εκτεταμένους ελέγχους ακόμα και …μελαχρινών τουριστών και σε συλλήψεις εκατοντάδων μεταναστών, οι οποίοι κρατούνται χωρίς χρονικό περιορισμό.
Άνοιξη 2016: Παρακολουθούμε το σίκουελ του έργου με ενορχηστρωτή πια την παρούσα κυβέρνηση. Στόχος δεν είναι πλέον μόνο οι πρόσφυγες και οι μετανάστες/στριες, αλλά πλέον και οι αλληλέγγυοι, έλληνες και ξένοι, οι οποίοι βρίσκονται στο πλευρό των προσφύγων και μεταναστών από τότε που ξεκίνησε η προσφυγική κρίση και τους συνδράμουν από την πρώτη στιγμή της άφιξής τους στα ελληνικά νησιά και σε κάθε στάδιο της παραμονής τους στην Ελλάδα.
Το Γενάρη του 2016 στη Χίο και τη Λέσβο γίνονται οι πρώτες συλλήψεις αλληλέγγυων. Στη Λέσβο μάλιστα η σύλληψη των αλληλέγγυων διασωστών οδηγεί στην άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος τους για βοήθεια σε είσοδο παράνομων μεταναστών σε βαθμό κακουργήματος. Έκτοτε γινόμαστε μάρτυρες μιας συνεχώς κλιμακούμενης επίθεσης εναντίον των αλληλέγγυων και των εθελοντών. Όταν τα «hot spots» μετατρέπονται σε κέντρα κράτησης οι ομάδες των αλληλέγγυων αποκλείονται και δεν μπορούν να έχουν πλέον πρόσβαση σε αυτά. Αποκορύφωμα είναι οι πιο πρόσφατες προσαγωγές και συλλήψεις αλληλέγγυων στην Ειδομένη και το Πολύκαστρο, με την αιτιολογία ότι είναι αυτοί που υποκινούν τις αντιδράσεις των προσφύγων και μεταναστών/τριών στην Ειδομένη.
Με τις ενέργειες αυτές γίνεται φανερό ότι στόχος της Κυβέρνησης είναι η ίδια η αλληλεγγύη. Οι αλληλέγγυοι «ενοχλούν». Διότι η παρουσία τους σε κάθε σημείο της χώρας, όπου υπάρχουν πρόσφυγες και μετανάστες, σημαίνει έλεγχο της δράσης των κρατικών οργάνων, καθώς είναι αυτόπτες μάρτυρες των απάνθρωπων και εξευτελιστικών συνθηκών διαβίωσής τους καθώς και της βίας και της αυθαιρεσίας που βιώνουν στις εκατέρωθεν πλευρές των συνόρων.
Έτσι, η Κυβέρνηση και το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, με συμμάχους σε αυτό και τα καθεστωτικά ΜΜΕ (για τους δικούς τους λόγους) έχει ξεκινήσει ένα κυνηγητό εναντίον των αλληλέγγυων συκοφαντώντας τους, απονομιμοποιώντας τους, και ανακηρύσσοντάς τους υπόπτους για διάφορα ευφάνταστα αδικήματα, που κυμαίνονται από οπλοκατοχή για τα κουζινομάχαιρα που χρησιμοποιούν στο μαγείρεμα μέχρι… έκθεση της Ελλάδας σε διατάραξη των φιλικών σχέσεών της με ξένο κράτος (141 ΠΚ). Η Εισαγγελία Κιλκίς τρέχει και δε φθάνει: μέσα σε τρεις ημέρες έχουν ασκηθεί πάνω από δεκαπέντε ποινικές διώξεις σε αλληλέγγυους και αλληλέγγυες, η αυτόφωρη διαδικασία καταλήγει να αφορά πλέον αποκλειστικά τέτοιες υποθέσεις και η αυστηρότητα στην εφαρμογή της να εξαντλείται, ενώ η επίσκεψη μέλους της ομάδας μας στο Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Πολυκάστρου για τη νομική υποστήριξη των αλληλέγγυων αντιμετωπίστηκε με εκνευρισμό. Σε ερώτηση μας γιατί προσήχθησαν οι αλληλέγγυοι, αστυνομικός απάντησε με απαράμιλλη φυσικότητα ότι «εφόσον είναι ξένοι εθελοντές είναι όλοι ύποπτοι, και για αυτό τους προσάγουμε».
Στοχοποιούνται δε ειδικά οι ανεξάρτητοι αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες που δεν ανήκουν σε κάποια διαπιστευμένη ΜΚΟ, γιατί δεν καλουπώνονται εύκολα σε σχεδιασμούς και μάλιστα από τα πάνω. Η στοχοποίηση ιδίως των ξένων αλληλέγγυων, που είναι πιο εκτεθειμένες στο πλαίσιο μιας ποινικής διαδικασίας που δε γνωρίζουν, αποτελεί ακόμα μια έκφανση του ρατσιστικού προσήμου της καταστολής.
Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν σε ένα κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού που προσπαθούν να δημιουργήσουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών/στριών, σπέρνοντας την ισλαμοφοβία πατώντας πάνω στα συντηρητικά και αυτάρεσκα αντανακλαστικά μεγάλων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας. Δε διστάζουν να παρουσιάσουν τους έγκλειστους και ταλαίπωρους πρόσφυγες ως κατσαρίδες που χαλάνε το «φιλέτο του Ελληνικού» και των οποίων η ζωή δεν έχει καμιά αξία, δίνοντας έτσι το σύνθημα στα ακροδεξιά στοιχεία να αρχίσουν και πάλι να χτυπούν.
Όλους αυτούς τους μήνες, ήταν κυρίως οι αλληλέγγυοι/ες που φρόντισαν για χιλιάδες μερίδες μαγειρεμένο, ζεστό φαγητό, ζεστό τσάι, εφόδια όπως σκηνές, κουβέρτες, καθαρά ρούχα, πρώτες βοήθειες, δημιουργική απασχόληση για τα παιδιά, κάνοντας την καθημερινότητα των προσφύγων πιο βιώσιμη και πιο ανθρώπινη. Αντίθετα, η ελληνική Κυβέρνηση, ιδίως μετά το οριστικό κλείσιμο των συνόρων, τους στοιβάζει σε δομές «φιλοξενίας», πρώην στρατόπεδα εγκαταλελειμμένα, ακατάλληλα, αποκομμένα από αστικά κέντρα, απομακρυσμένα ακόμα και από πρωτοβάθμιες δομές υγείας, χωρίς βασικές υποδομές και υπηρεσίες χωρίς επαρκείς χώρους υγιεινής και αποχέτευσης, χωρίς νομική ενημέρωση για τις διαδικασίες ασύλου, οικογενειακής επανένωσης και μετεγκατάστασης, χωρίς ψυχολογική υποστήριξη, χωρίς δημιουργική απασχόληση για τα παιδιά, χωρίς πρόσβαση στο τόσο βασικό για την ενημέρωση τους αλλά και την πρόσβαση τους στις διαδικασίες ασύλου διαδίκτυο, χωρίς ζεστό νερό, αλλά και ηλεκτρικό ρεύμα σε κάποιες περιπτώσεις, αναγκάζοντας τους ανθρώπους αυτούς να διαβιούν σε απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες. Οι λιγότερο τυχεροί, όσοι δηλαδή εισήλθαν στο ελληνικό-ευρωπαϊκό έδαφος μετά την 20 Μάρτη βρίσκονται φυλακισμένοι στα κέντρα κράτησης στα νησιά σε άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης.
Από την αρχή του 2015 πέρασαν από την Ελλάδα πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες/στριες προερχόμενοι/ες από τις ρημαγμένες χώρες της Ασίας, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Αυτοί οι πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες πέτυχαν το περασμένο καλοκαίρι το αδιανόητο: γκρέμισαν για λίγο τα τείχη της Ευρώπης φρούριο, έφθασαν στην καρδιά της πλούσιας Ευρώπης με μόνη αφετηρία την καταστροφή και την υποτίμηση των ζωών τους. Διεκδίκησαν το μερίδιο του πλούτου και της ασφαλούς ζωής που τους υπεξαιρέσαμε. Όλον αυτόν τον καιρό στο πλάι των προσφύγων και των μεταναστών/στριών βρίσκονται εκατοντάδες αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες από διάφορες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου στηρίζοντάς τους καθημερινά και αθόρυβα στον αγώνα τους για ένα καλύτερο αύριο για εκείνους και τα παιδιά τους. Από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, έστησαν ένα ετερόκλητο ψηφιδωτό δράσεων έμπρακτης αλληλεγγύης, δίχως την οποία ακόμα και η καθημερινή επιβίωση των χιλιάδων εκτοπισμένων θα ήταν αδύνατη, ενόψει της παντελούς απουσίας κρατικών υποδομών. Αυτό το κύμα αλληλεγγύης ήρθε να απαντήσει στο ερώτημα των καιρών μας: σε τι κόσμο και σε ποια Ευρώπη θέλουμε να ζήσουμε; Σε έναν κόσμο στρατιωτικοποιημένων συνόρων και πανοπτικής επιτήρησης, εξαγόμενης βίας και εισαγόμενης φθηνής «μαύρης» εργασίας, σε μια «Ευρώπης φρούριο» ή σε έναν κόσμο αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας;
Η καταστολή δυναμώνει την αλληλεγγύη. Πλέον βρίσκονται απέναντί μας όχι μόνο με την αδράνειά τους, αλλά και με τον ανοιχτό πόλεμο που εξαπέλυσαν στην αλληλεγγύη.
- Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ, ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ
- ΠΑΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ
Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών
“traveling light”
